13. De Stigmatibus s. Francisci.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Crucis vox hunc adloquitur
Ter diceus: tu te praepara,

Vade, Francisce, repara
Domum meam, quae labitur.

2. Crucis verbum proponitur
Fratribus per Antonium,

Et Franciscus ad ostium
In crucis modum cernitur.

3. Crucis arbor eximia
Per os Francisci surgere
Apparens cogit fugere
Draconem et daemonia.

4. Crucis signum, Tau litera
Fronte Francisci scribitur,
Qua varia distinguitur
Miranda lucis opera.

5. Crucis magnum mysterium
Super Francisco claruit,
Dum signatus apparuit
Cruce duorum ensium.

Ad Magnificat

A. Caelorum candor splenduit,
Novum sidus emicuit,
Sacer Franciscus claruit,
Cui Seraph apparuit,
Signans eum charactere
In volis, plantis, latere,

Dum formam crucis gerere
Vult corde, ore, opere.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat
A. Crucis apparet hostia
Tensis in cruce brachiis,
Sex alis tecta variis
Cum vultus elegantia,
Qua Francisci cor attrahit
Augens ei charismata
Suaque sacra stigmata
In eius carne protrahit.

Alia Antiphona.

Plaude, turba paupercula,
Ad patrem clama pauperem;
Hoc lugubre suspirium,
Pater Francisce, suscipe
Et prode Christo stigmata
Lateris, pedum, manuum,
Ut nobis reddat orphanis
Tanti patris vicarium.