37. De sancto Hieronymo.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Laude magna, vox sonora,
Largiente potiora

Semper decet sine mora

Christum coli Dominum,
Qui haereticos dispersit,
Exaltavit et respersit

Christi sponsam atque tersit
Sanctum per Ieronymum,

Virtus caelica laetatur
Aucta tali compare,

Virtus cuius ostentatur
Tot signorum iubare.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Angelorum pro concive

Celebri Ieronymo
Iubilemus nunc festive

Summo Christo Domino.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Romam scandens vir beatus

Christi veste cingitur,
Clara fide roboratus

Sacro fonte tingitur,
Secus fontium decursus

Sita mens Ieronymi,
Sese vehens semper sursum

Stat in lege Domini.
2. Sumpsit ibi rudimenta

Trino pollens famine,
Hausit artium fluenta

Dulci cum solamine;
In quem gentes fremuerunt,

Quarum rupit vinculum,
Iugum harum iecit, ferunt

Hinc fidei cingulum.
3. Literarum quo adepto

Mundanarum studio
Omni cavit ab inepto

Haeresis colludio,
Multae quamvis hunc circum-
dant,

Non formidat milia
Gentis, ipsi nam abundant

Caelica consilia.

Responsoria.
1. Alme pater, qui sacrista
Sacrorum charismatum,

Tu in scholis es legista

Divinorum dogmatum,
Opem semper sponsae Christi

Tuo fer precamine,
Quam doctrinis tu fovisti

Flante summo flamine;
V. Nos purgatos a peccatis

Christo sacro sanguine,
Fac, regnemus cum beatis

In sanctorum agmine.

2. Sancti claustrum introgressus,
Planta laesus acriter,
Lugens leo atque fessus,

Lotus qui hilariter
Est medelam consecutus,

Mitescit saevissimus,
Fit asello sic imbutus
Curator tutissimus;
V. Quem cum quidam abegissent,
Ligna leo detulit,
Quos, ad claustrum cum re-
dissent,
Rugiens ire compulit.

3. Corpus pendent exhumatum

Nusquam tactum publice,
Post decessum est locatum

In ara mirifice,
Sex et decem obcaecati

Lumen tunc recuperant,
Et obsessi catenati

Tres salvati fuerant;
V. Natus viduae compressus

Foveae coniungitur,
Triduanus fossa pressus

Vita secum fungitur.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Quem adversis tribulatum

Dominns mirificat,
Vultu suoque signatum

Caelitus laetificat.
Invocantem exaudivit

Extulit Ieronymum,

Eius sponsam qui munivit

In salutem hominum.
2. Viros sanguinum dolosos

Perdens et mendacia,
Nodos Arni nodosos

Solvit Christi gratia,
Quem matrona Paula fovit

Suis facultatibus,
Quam cum nata reditavit

Divinis dogmatibus.
3. Hunc presbyterum cardinalem

Pontifex Liberius
Fecit, motum qui carnalem

Edomat severius,
Anastasiae ditatur

Titulo, fretus gloria
Et honore coronatur

Iugi pro memoria.

Responsoria.

1. Dum decessit, mox crebrescit

Haeresis pestifera,
Sed marcescit, dum accessit,

Veritas lucifera,
Vera fantur, cum donantur

Vitae tria funera,
Personantur et parantur

Christo laudis munera;
V. Finem promit sectae gratum

Vir beatus saepius,
Cum vocatur consolatum

Sensit se Eusebius.
2. Falsum sancto dum imponit

Librum hostis perfidus,
Nazarenus se opponit

Praesul fide fervidus,
Subdit se punitioni

Vitae, nisi venerit,
Signo dans huic actioni

Finem, qui defecerit;
V. Nazarenus liberatur

Et si genu flectitur,
Talionem dum laetatur,

Hostis sursum plectitur.
3. Forma daemon ut Silvanus

Terruit cubiculum,

Mulieres, ut profanus

Cunctis fit ridiculum,
Sanctum pulsant, sese trun-
cant

Hunc nitentes perdere,
Iustum ligant et aduncant,

Sed salvatur propere;
V. Vir beatus suas iubet

Detegi nequitias,
Rugiens facit, quamquam pudet,

Cernit plebs versutias.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Notos linquit, Nazanzenum

Petit post Evagrium,
Hunc desertum praeamoenum

Subit dactiliferum,
Quo dum vivens se mactaret

Christo sine macula,
Fastus iecit, ut intraret

Eius tabernacula.

2. David tandem urbs fidelis

Praebet domicilium,
Hinc quo tensis quaerit velis

In scripturis filium
Dei, a quo coronatus

Est doctrinae gloria
Et decori magno datus

Spreta saecli scoria.

3. Sudat vere transferendo

Libros sacrae paginae
Explanando, componendo

Plures cum indagine
Mira, plus quam decem lustris

Illic ducit proelium
Fortis, potens et illustris

Pro castris fidelium.

Responsoria.

1. Vi torturae sunt confessi
Iuvenes interitum
Et ad decollandum pressi
Citra facti meritum,

Ictus aestimat remissos

Fefellisse protinus
Tortor, rogo tunc immissos

Protegit Ieronymus.
V. Iugulati sustentantur

Eius ministerio,
Quem vocabant, conversantur

ninc in monasterio.

2. De pictura cruor fluxit

Ensis dum immergitur,
Sanctus iudici illuxit,

Factum narrat, pergitur,
Illuc nequam Arrianus

Fixus adhuc steterat,
Ut blasphemus atque vanus,

Donec plebs advenerat.
V. Lanceatus, gladiatus

Ac obrutus lapide
Obit miser laqueatus

Hamo mentis rabidae.

3. De Ieronymo secura
Cuncta pie creatura
Christo psallat, cuius cura
Mira fiunt in natura;
Gloriosi patris pura
Sternit daemonem figura.
Pelle nobis nocitura,
Quae suggessit mala plura,

V. Nam imago seu pictura,
Quod hinc fugat a factura
Dei laudes redditura.

In Laudibus.

Antiphonae.
1. Armis fidei praecinctus,
Febre licet valida
Tactus, caritate vinctus,
Docet tamen sapida,
Confitetur, dat se Deo
Celebris Ieronymus,
Migrat iustus et in eo
Sic regnavit Dominus.

2. Hunc Cyrillus, pater clarus,
Cantibus et cereis

Callis fultum cernit gnarus,

Severus cum ceteris;
Augustinus quoque scivit

Pure non sub nubilo,
Atria quod introivit

Domini in iubilo.
3. Te suscepit dextra Christi,

Pater venerabilis,
Cui devotus adhaesisti

Cursu vitae labilis,
Voluisti te humari

Ad praesepe Domini,
Nudus iens ex hoc mari,

Quo laus eius nomini.
4. Virtus omnis supernorum

Benedicat Dominum,
Nam deducet coetus horum

Ad supernum solium
Hunc doctorem gloriosum,

Doctrinis uberrimum,
Fructum qui dat luminosum

Nobis saluberrimum.
5. Exaltavit in salutem

Mansuetum Dominus
Et assumpsit ad virtutem

Caeli nihilominus,
Visum vibrat lux immensa

Suavisque fragrantia
Nares sparsit, cum intensa
Mortis est substantia.

Ad Benedictus.

A. Verbo, scripto quod sudavit

Ad dandam scientiam,
Actis semper adprobavit

Vitae per decentiam,
Omnes eius scripta statum

Informando solidant,
Finem suadit ad beatum

Et culpis improperant,
Linguam ampliat latinam

Legem sub hac unica
Totam transferens divinam

Verba per veridica;
Semper nobis interpellat

Veniam Ieronymus,

Ut nociva cuncta pellat
Benedictus Dominus.

In 2. Vesperis.
Antiphonae.

1. Digna fulget dies laude

Celebris Ieronymi,
Omnis prompte lingua plaude

Christi laudes nomini,
Solis ortus cum occasu

Gaudet, doctor germinat
Multum fructum et hoc casu

Perfidos exterminat.

2. Omnes properate gentes,

Collaudate Dominum,
Fluctuosas firmat mentes

Mire per Ieronymum,
Cuius aurea doctrina

Falsitas dilabitur,
Semper veritas divina

Manet et firmabitur.

3. Ducens ab extremo nubes,

Magna diis prae ceteris,
Lucem nobis ferre iubes

A Stridonis exteris,
Unde pater generosus

Prodiit Eusebius,
Ac hinc nobilis famosus

Claruit Ieronymus.

4. Hic distinxit sitibunde

Psalmos nocturnaliter,
Pulchre Deoque iucunde

Ut psallamus taliter,
Lectionesque divisit

Missae per sollemnia,
Horis Dominum praemisit

Iuncta psalmis gloria.

5. Sion seras confortavit
Portarum ecclesiae,
Natos eius satiavit

Scripturarum adipe,
Ars est isti nulla latens

Cuncto fere famine
Pollens, fons est sursum
scatens
Plante sacro flamine.

R. Trames patet luminosus,
Dum transiret gloriosus,
Christus forma speciosus
Haeret dextrae, numerosus

Chorus adest caelitus.
Ferens cereos ardentes
Solis iubar vincentes,
Sanctum throni concinentes
Sic reducunt congaudentes,

Abest dolor penitus;
V. Haec Cyrillus cernens clare:
Quis es? inquit, mihi fare!
Sum Ieronymus, o care,
Qui sic glorior praeclare

Gaudens linquens gemitus.

Ad Magnificat.

A. O sublimis principatus,
Per te noster incolatus
Spe refloret, quod beatus

Tecum semper gaudeat,
Qui quod sit sic candidatus,
Miris undique stipatus,
Tuus facit favor gratus,

Hunc qui sic mirificat;
Hic adversis fuit stratus,
Sed nunc caelo dedicatus,
Noster totus unde status

Dominum magnificat.