46. De s. Iacobo Interciso.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.

O beate intercise,

Factus civis caelestium,
Consors gratiae divinae

Obtinuisti bravium,
Ubi regnas sine fine,

Ora pro nobis Dominum.

Ad Matutinum.

Invitatorium.
Christum regem

adoremus martyrum,
Qui hodie

coronavit Iacobum.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Plaudat mater ecclesia
In interciso martyre,
Chorus frequentet cantica
De tam sollemni palmite.

2. Nobilissimis exortus parentibus
Uxorem sanctam habuit,
Divitiis spretis ac honoribus
Pro Christo mori voluit.

3. Hic censetur similis
Iacobo maiori,
Sed totus adbaesibilis
Iacobo minori.

4. Hic oratione facta

Hostem devicit perfidum
Ac eiusdem pedis planta
Calcat et hunc igniferum.
5. Reverenter tumulatur

Hic sanctus in Persia,
Ubi magna congregatur
Christianorum copia.
6. Sanctus iste Iacobus
Vocatur intercisus,
Nam quilibet est digitus
A manibus divisus.

Responsoria.

1. Zebedaei Iacobus
maximus vocatur,
Sed Alphaei minor

pastor consecratur,
Iste Nazarenus

a praeside vocatur,
V. Ambo fratres Domini
Amboque discipuli,

Sed iste servus iesu Christi.

2. Iacobus residens in petra,
fundatus est [in gratia],
Qui abhorrens quaeque taetra

Mundana sprevit vitia
Facieque iugi laeta
Sacra vixit munditia.
Y. Sit tuarum, obsecro,
Lacrimarum rivus
In corde lapideo
Maeroris motivus.
3. Vere dux novus dicitur,
Per quem fidelis pascitur,
Claris lustratur moribus
Mundi spretis honoribus:
V. Hic attritus martyrio
Clamat voce magna,
Dum privatur digito:
Tu facis mirabilia.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Nazarenus iam vocatur
Spiritus sancti flamine,

Dono gratiae donatur
Divino spiramine.

2. Vita sancta duplicatur,

Postquam martyrium sustu-
lit,
Sanctitasque serenatur,
Dum gloriosus obiit.
3. Mortem esse somnum clamat
Inter tormenta crudelia,
Quem et angelus confortat
In mirabili constantia.
4. Stans inter homines feroces
Totum se Deo dedicat
Et sacros rutilans sermones
Terrena quaeque abdicat.

5. Decollatur intercisus
Circumstante populo,
Aperitur paradisus
Ascendente Iacobo.
6. Hunc membratim absciderunt
Carnifices de Perside,
Et primates annuerunt
De civitate Alape.

Responsoria.

1. Dum semivivus corpore
Sanctus constringebatur,
Foras intenso vulnere
Totus destruebatur,
V. Manibus abscissis,
Genibus demolitis,
De tam crudeli turbine
Christum precabatur.
2. Hora mortis adclamasti:
Iste carcer sit solutus,
Et semivivus tu dixisti:
Rex Persarum sit confusus;
V. Spiritus meus ad te veniat
Et tecum in sempiternum vivat.

3. Felix pater, quod figuras
Carnificibus praedicasti,
Felix martyr, quod scripturas

Abscissis digitis allegasti,
Tu deridens blandimenta,
Tu subridens iam tormenta.

V. Iesus, Mariae filius,

Te vocavit Iacobum,
Ut esses suus servus
Te dixit intercisum.

In 3. Nocturno.

Ad Cantica.

A. Iste novus martyr novo
Martyrio decoratur,
Inter sanctos sanctus solio
In caelesti coronatur.

Responsoria.

1. Manuumque pedum digiti

Frustratim abscinduntur,
Humeri, crura et lacerta

Busto evelluntur,
Quot scripturas abscissis

digitis allegasti.
Precemur ergo Iacobum,
Ut intercedat

pro nobis ad Dominum.
V. Iste sanctus

magnus reputatur,
Cum in caelo

martyr coronatur.

2. Hic simplex, rectus, humilis,
Dei cultor amabilis,
Inter adversa patiens,
Inter prospera sapiens.
V. Hic literas habuit
A matreque uxore
Et subito ingemuit
Attritus dolore.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Intercisus iam perfectus
Credit cum mente solida
Et virtute circumsaeptus
Praebet salutis monita.

2. Laetus in caelis iubilat,
Quia laetus servivit,
Et inter sanctos rutilat,
Dum in caelos introivit.
3. Manuque crure abscissis
Instat bellator strenuus,
Contra hostem, regem Persis,
Pugnavit miles optimus.
4. Te benedicunt

cunctae creaturae,
Teque commendant
divinae scripturae.
5. Tuis, pater, sic assiste
filiis precantibus,
Ut locetur chorus iste
Sanctis in caelestibus.

Ad Benedictus.

A. O beata provincia,
O beata ecclesia,
In qua intercisi

fulget memoria,
Beatus locus

honorans martyrem,
Beatus clerus

exaltans praesulem,
Felix pater,

succurre miseris,
Ut felices

iungamur superis.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O beate Iacobe intercise,
Qui providentissime
Errorem cognoscendo
Et amare flendo
Nunc cum Christo thronum te-
nes
In caelesti curia,
Servorum supplicantium
Exaudi preces,
Ut perfruamur gratia.