1020 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Anno 1893 cum duae sorores Salutias proficiscerentur parochus eam

Antistitam hospitii nominavit et paulo post Antistitam Generalem Congre-

gationis. Usque ad annum 1928 iterum electa et confirmata est Antistita,

sub eius ductu novum institutum diffunditur Pedemontium et Picenum. Serva

Dei varias domus visitavit, prudentia disponens unicuique functionem. Anno

1911 canonicus Ioannes Boccardo membrorum parte captus est et in lecto

usque ad mortem teneretur. Eius in vice, fundatoris voluntate, successit

frater dominus Aloisius et ipse hodie in beatorum numero, qui Congrega-

tionem ornavit praesentia sororum caecarum, quae nuncupatae sunt « Filiae

Iesu Regis » et quae vitam suam ad contemplationem consecraverunt. Ex-

pleto munere Antistitae Generalis Serva Dei etsi laborans perrexit consilio

comitari et materna vigilantia curare suas filias.

Nomen eius rationem vitae explicabat: enim dictitabat « ad pedes pau-

perum procumbere sicut ante SS. Sacramenrum ». Unquam verita est pro

pauperibus auxilia flagitare. Elegantia et generoso spiritu, divino adflatu,

pauperes ministrabat, pedes eorum abluebat, renovans Iesu humilem mi-

nisterium. Quem adivit materna cura statim commodo suo recipiebatur.

Oratio et cotidiana Missa et Communio una cum devotione erga Virginem

Mariam eius ministerium fulserunt. Eius caritas a multis dicebatur mysticae

mulieris effrenata caritas. Fortis ac serena tam in bona valetudine quam in

aegra laetitiam semper diffundebat, quae oriebatur e ferventi interiori vita

et ab animo firmo et sincero. Dictitabat: « Mundi in semitas imus una cum

illa serenitate ac laetitia, quae fraternum amorem promovent! Ubicumque

est pauper, aegrotus assidendus, puer instituendus, ibi nobis vera patria

est ». Servae Dei non desuerunt impedimenta et acerbitates, umquam tamen

destitit, vel potius in difficultate novam convertit occasionem ad Domini

voluntatem obsequendam, secundum propositum scilicet « Toto corde agere

malo quod toto corde nolo ».

Mense Martio anno 1935 prima signa morbi scilicet ilei manifestata sunt.

Magna fide, animosa fortitudine ac sereno animo se commisit ad Domini

voluntatem. Die 25 mensis Martii anno 1935 Serva Dei in pago Pancalieri

mortali e vita migravit. Hac nova vita caelesti, magna fuit comploratio

populi et saepe sic audiebatur: « Mortua est Mater sancta Pancalieri! Mater,

quae solem adducebat! ». Immanis fuit in exequiis cum cuncursu populi, fama

sanctitatis, quae sequentibus annis crevit.