318 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

18. Evangelium nobis commemorat filios haud esse familiae possessio-

nem, sed suum ipsorum vitae tenere cursum. Si quidem verum est Iesum

oboedientiae exemplar suis terrestribus parentibus, subditum illis, se exhi-

bere (cfr Lc 2, 51), certum etiam est Eum demonstrare filii selectam vitam

ipsamque eius christianam vocationem quandam postulare posse separatio-

nem ut propria Dei Regno dicatio efficiatur (cfr Mt 10, 34-37; Lc 9, 59-62).

Magis etiam, Ipse, duodecim annos natus, Mariae et Ioseph respondet se

altius munus ultra historicam familiam exsequi debere (cfr Lc 2, 48-50).

Quocirca necessitatem aliorum altiorum vinculorum intra etiam familiares

necessitudines extollit: « Mater mea et fratres mei hi sunt, qui verbum Dei

audiunt et faciunt » ( Lc 8, 21). Ceterum, in observandis parvulis - quos an-

tiqui Orientis societas peculiarium iurium expertes ac familiaris possessionis

partem considerabat - Iesus eo processit ut grandibus natu fere magistri

suam propter simplicem puramque fiduciam erga alios ostenderentur: « Amen

dico vobis: Nisi conversi fueritis et efficiamini sicut parvuli, non intrabitis

in regnum caelorum. Quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste,

hic est maior in regno caelorum » ( Mt 18, 3-4).

doloriS SanguiniSquE SEmita

19. Delectamentum quod exhibet Psalmus CXXVIII amaritudines non

denegat, quae Sacras Scripturas pervadunt. Adest dolor, malum, violentia,

quae familiae vitam eiusque intimam vitae amorisque communionem dis-

trahunt. Non immerito Christi de matrimonio (cfr Mt 19, 3-9) sermo intra

divortii disputationem reperitur. Dei Verbum hanc obscuram partem usque

testatur, quae iam ab initio panditur, cum per peccatum amoris munditiae-

que inter virum et feminam vinculum in dominium convertitur: « Ad virum

tuum erit appetitus tuus, ipse autem dominabitur tui » ( Gn 3, 16).

20. Doloris sanguinisque est trames, qui per plures Bibliorum paginas

decurrit, initium sumens a violentia fratricidae Cain in Abel fratrem nec-

non a variis iurgiis inter filios et uxores patriarcharum Abraham, Isaac

et Iacob, usque ad scelera, quae Davidis familiam sanguine repleverunt,

usque ad crebras familiares difficultates quibus Tobiae narratio afficitur vel

amara deserti Iob confessio: « Fratres meos longe fecit a me, et noti mei

quasi alieni recesserunt a me. […] Halitum meum exhorruit uxor mea, et

fetui filiis uteri mei » ( Iob 19, 13.17).