316. In s. Petri ad Vincula.

1. Hauriat ex plana

cantus vox nostra camoena.

2 a. In laudis iubilo
Domino contio
candida
modulans sonat cantica

2 b. Patri per omnia
vocibus consonis
ac poli
unigenito caterva,

3 a. Una simul ac florigera
spirituique
paracleto,

quibus una maiestas
pariter atque potestas
in saecula.

3 b. Qui Deus unus permanet
et dominator
caeli(ci)s cunctis,
ac agmina caelica
suum laudant creatorem
[per] omnia.

4 a. Hinc Iesum

unigenitum et eius
discipulum
laude consona

4 b. Et Petrum

apostolum, aethereum
clavigerum,
pangat vox nostra.

5 a. Petre, tuum Dominum,
virginis filium,
deposcimus supplices,
qui tua solvere
dignatus est vincula,

5 b. Ad te mittens angelum
luce perspicuum,
in medio militum
qui tua latera
percussit in dextera.

6a. Ait: Surge ac te, Petre,
vestibus induere
et cingulo praecingere,
caligis calcia,

6 b. Veni sequens me concite
ac inde egredere,
iam liber es, m manibus
et nulla vincula.

7 a. Et surgens secatus est,
nec sentiunt milites,
patescunt
carcerem lumina,
libera
gressibus fit via.

7 b. Pergant ambo pariter,
egressi de carcere
veniunt

ad portam ferream,
quae ultro
aperta est eis.

8 a. Ecce, processerunt
viculum in via,
et visio discurrit
angelica.

8 b. Petrus conspiciens
se solum timuit,
ad se reversus Deo
dat gloriam.

9 a. Nunc ergo
scio vere, quia
Dominus
angelum miserat
et eripuit
me de manu
Herodis iniqua,

9 b. De malis

omnibus vinculis,
quo misit
filias tetrarchae
[me] Archelai
nequam plebsque
iniqua ludaea.

10 a. Ergo, claviger caelice,
pro nobis

deprecare Dominum,
qui te sua
exaltavit ecclesia:

10 b. Et nos tua oratio
sinceros

donet et participes
esse cum sanctis
in excelsa gloria.

11. Differat amissa
donando
ut ex iure sua.