279. De s. Maria Magdalena.

1 a. In caelesti hierarchia
Novi cantus harmonia
Congaudendo resonet ;

1 b. Huic concors melodia
Nostri chori pro Maria
Deo laudes intonet.

2 a. Olim quidem vas foetoris
Magdalena, vas odoris
Data est ecclesiae;

2 b. Synagoga vitiorum

Dedicatur templum morum,
Virtutum et gratiae.

3 a. Dum se sentit infici

Ex morbo multiplici

Deo iam defuncta,

3 b. Festinat ad medicum
Ferens aromaticum
Vas, corde compuncta.

4 a. In fervore sanctae spei

Domum intrat pharisaei

Plorans inter epulas:

4 b. Christi pedes ungit, tergit,
Mysteriis mox extergit
Mentis eius maculas.

5 a. Flavit auster et fugavit
Aquilonem, dum purgavit
Septem eius vitia;

5 b. Ubi nefas inundavit,
Ibi superabundavit
Multiformis gratia.

6 a. Patri nonaginta novem
Derelictis Christus ovem
Cum dragma restituit.

6 b. Terra siccae vastitatis
Hortus mirae voluptatis
Hodie refloruit.

7 a. O quam felix femina,
Quam post tot discrimina
Amor sic incendit:

7 b. Cui primum prae ceteris
Revertens ab inferis
Se Christus ostendit.

8 a. Fletus, fusum ter unguentum
Probant ignem violentum
Penetrantem intima.

8 b. Spernens omne blandimen-
tum
Non reliquit ad momentum
Christum eius anima.

9 a. Non es, mater, spe fraudata,
Quae nunc gaudes iam dotata
Cum supernis,

9 b. Ubi hauris, quod sitisti,
Et dilecti tui Christi
Vultum cernis.

10 a. Ergo, dulcis Magdalena,
Per te reis fluat vena
Salutis et veniae,

10 b. Ut post mortem agni cena

Perfruamur in amoena

Beatorum requie.