SERMO XXVII.

IN FESTO S. JACOBI APOSTOLI.

Die ut sedeant hi duo filii mei, unus ad dexteram tuam, et unus ad sinistram tuam in regno tuo. Matth. xx, 21.

In verbis praemissis duo principaliter sunt hic notanda:

I. Quare ad dexteram et ad sinistram Jesu sessio filiis a matre petatur ? II. Per quid ad dexteram et ad sinistram gloriam Domini veniatur ?

I.

De primo nota, quod mater Jacobi et Joannis forsitan audierat, vel scriptum legerat in Proverb. III, 16 : Longitudo dierum in dextera ejus, et in sinistra ejus divitias, et gloria. Et propterea petivit uni filiorum sessionem ad dexteram, et alteri ad sinistram. Tria enim haec parentes filiis suis specialiter optant, videlicet vitae? diuturnitatem, operum ubertatem, et gloriae? claritatem. Rogavit igitur et haec mater Jesum Christum, ut cum veniret in regnum suum, transferret et conferret ei beatae? vita? perennitatem, ac opum cce- lestium ubertatem, nec non et regalis gloria? claritatem. Has enim tres principales dignitates et dextra et sinistra Dominus porrigit suis principibus in regno suo.

De istis tribus dicitur Sapient. v, IC : Justi in perpetuum vivent. Ecce felicis vita? perennitas. Dicitur etiam Isa. xxv, 8: Praecipitabil mortem in sempiternum. Sequitur, Sap. v, 16: Et apud Dominum est merces eorum, et cogitatio eorum apud Altissimum. Ecce supercoelestium divitiarum ubertas. Multum enim solent homines cogitare pro divitiis, et certe hae? sunt apud Altissimum. Unde ipse Altissimus dicit, Prov. viii, 18: Mecum sunt divitia, et gloria, opes superbae. Sequitur, Sap. v, 17 : ''Accipient regnum decoris,' et diadema speciei de''

manu Domini. Ecce regalis glorias claritas.

Et nota e converso, quod illi miseri qui cadent a dextra et sinistra Domini : Cadent enim a latere ejus mille, et decem millia a dextris ejus , quod, inquam, illi miseri cadent in acerbas mortis aesternitatem, in paupertatis ac medias gravitatem, in contemptus ac vilitatis interminabilitatem. De istis tribus dicitur Apoc. xviii, 8 : In una die venient plagas ejus, mors, et luctus, et fames, et igne comburetur. Haec dicuntur de anima peccatrice.

1. Dicit ergo, In una die, id est, in die judicii, veniali plagas ejus, mors. Ecce saevae mortis aeternitas. De morte autem dicitur in Psal. lxxvii, 50 : Viam fecit semitas iras suas, non pepercit a morte animabus eorum. Nota, quod modo ira Dei, quasi in semita est : quia modo quasi capta est, et reposita in vincula misericordias Dei nostri. Verumtamen in die judicii solvetur, et tunc de semita intrabit in viam. Tunc enim late se expandet ad ultionem inimicorum suorum. Et certe tunc non parcet a morte animabus impiorum.

2. Sequitur, Fames. Ecce paupertatis ac inediae gravitas. 0 quam gravis paupertas ibi erit, ubi de omni aeterno ac temporali bono, nec unam micam, vel guttam miser peccator habebit: ubi non solum simiis delicate et dulces morselli, nec non et praeclara vina negabuntur : imo ut taceam de pane rusticano, etiam ipsas porcorum siliquas miseris esurientibus non dabuntur ! Propter hoc monet nos Eccli. xviii, 25 : Memento paupertatis in tempore abundantiae, et necessitatum paupertatis in die divitiarum. Si hoc fecisset ille dives epulo, sapienter egisset, antequam venisset ad illum locum, ubi ei etiam gutta aquas negabatur.

3. Sequitur, Et igne comburetur. In hoc notatur contemptus ac vilitatis interminabilitas. Sicut enim pulices ac alii minuti vermes hominem mordentes, quia contemnuntur ac odiuntur, in ignem mittuntur ; sic et miseri, qui nunc elati ac superbi, viles reputabuntur, ut pulices et bufones : unde et in ignem mittentur aeternum, et ibi luto vilior erit vita illorum. Unde Sap. xv, 10 et 11 : Luto vilior vita illius : quoniam ignoravit eum qui se finxit, et qui inspiravit illi animam.

II.

Videndum est, per quid veniatur ad dextram et sinistram Dei vivi ? Et est sciendum, quod per calicem passionis, quem certe ipse Dei Filius bibit. Unde dicitur Joan. xviii, 11, quod Petrus cum vellet defendere Dominum, et amputasset servo Pontificis auriculam, dixit Jesus ad Petrum : Mitte gladium in vaginam suam. Calicem, quem dedit mihi Pater, non bibam illum ? Hunc etiam exhibuit Jacobo et Joanni ad bibendum. Unde cum mater ad suggestionem ipsorum rogasset illos poni ad latera Domini, respondit ei Jesus dicens : Potestis bibere calicem, quem ego bibiturus sum ? Quasi diceret : Vos desideratis quasi magni Praelati et Principes sedere ad dextram et ad sinistram meam in regno : sed hoc sciatis, quod illuc venire non potestis, nisi calicem quem ego bibiturus sum, bibatis.

Nota ergo, quod ex hoc calice tria bibuntur, quas respondent illis tribus quas sunt in regno Dei. Primum est contemptus ac vilitas : haec perducunt hominem ad glorias claritatem. Secundum est re- rum paupertas : haec perducit hominem ad divitiarum ubertatem. Tertium est mortis acerbitas : haec perducit hominem ad jucundae vitae perennitatem.

1. Vilitatem et contemptum ipse Dominus primo bibit. Unde dicit in Psal. XXI, 7 et 8: Ego sum vermis et non homo: opprobrium hominum, et abjectio plebis. Omnes videntes me deriserunt me: locuti sunt labiis, et moverunt caput. Bibamus et nos cum ipso, ut secure clamare possimus ad ipsum, sicut dicitur in Psal. cxxii, 3 et 4 : Miserere nostri Domine, miserere nostri: quia multum repleti sumus despectione, quia multum repleta est anima nostra: opprobrium abundantibus, et despectio superbis.

2. Pauperatem etiam Dominus bibit, sicut de seipso testatur in Psal. lxxxvii, 16, ita clamans in cruce : Pauper sum ego, et in laboribus a juventute mea : exaltatus autem in crucis patibulo, humiliatus sum, quia ut fur sum suspensus, et conturbatus, secundum timorem naturalem. Venit enim princeps hujus mundi, id est, diabolus captans in animam meam, sed in me non habet quidquam. Bibamus etiam nos cum ipso : multum enim commendat paupertatem: unde dicit Matth. v, 3 : Beati pauperes spiritu: quoniam ipsorum est regnum caelorum.

Pauper spiritu est ille, qui in divitiis se per superbiam non elevat, qui res suas pauperibus libenter administrat, qui contra justitiam nihil lucri desiderat, qui bona cum tanto timore possidet, quasi jam de eis rationem redditurus ante Deum assistat.

3. Bibit etiam Dominus mortis acerbitatem. Unde dicit in Psal. XVII, 5: Circumdederunt me dolores mortis: et torrentes iniquitatis conturbaverunt me. Torrentes iniquitatis erant impii Judaei Christo insultantes, ipsumque blasmemantes. Item, de dolore suo clamat, Thren. I, 12 : 0 vos omnes, qui transitis per viam, attendite, et videte si est dolor sicut dolor meus. Debemus etiam etnos, cum fidei necessitas hoc exegerit, libenter mori cum Domino. Quotidie vero opportet nos in nobismetipsis vitiosas concupiscentias et carnis desideria trucidare: sicut monet nos Apostolus ad Col. III, 5: Mortificate, inquit, membra vestra quae sunt super terram : fornicationem, immunditiam, libidinem, concupiscentiam malam, et avaritiam, quae est idolorum servitus.

Rogate ergo Dominum, ut sic suas amaritudines cum ipso bibamus, ut etiam ad ipsius consolationes perveniamus, etc.