SERMO XII.

TERTIUM, IN PURIFICATIONE

BEATAE MARIAE.

Lumen ad revelationem Gentium, et gloriam plebis tuas Israel. Luc. ii, 32.

Nota, quod Beatus Simeon sacerdos, tenens Jesum in manibus et ulnis suis, multas gratias egit Deo super hoc, quod merebatur videre Filium suum, qui quasi lumen erat in terris missum ad revelationem, id est, ad illuminationem Gentium non credentium, et ad gloriam plebis Israel, Deum per fidem intuentium. Unde legitur Luc. II, 9 et 8, quod statim nato hoc lumine, claritas Dei circumfulsit pastores vigilantes, et custodientes vigilias noctis super gregem suum. Cum igitur Beata Virgo istud gloriosum lumen hodie portaverit in Jerusalem, et obtulerit in templum : nos etiam ad imitationem ipsius, istum praeclarum cereum in manibus bonorum continuo portare debemus. Verum cum non solum parvulo baptizato, sed etiam homini jam morituro, secundum quorumdam hominum consuetudinem lumen detur in manum ; cum etiam hodie cerei benedicti portentur ab hominibus, et praeterea circa feretrum defuncti quatuor ardentes candelae? ponantur: videndum est quid omnia ista lumina significent ? Unde nota, quod lumen quod datur parvulo baptizato, et homini morituro, est lumen baptismalis innocentiae ; lumen vero quod hodie portatur, est lumen filialis eminentias. Quatuor lumina circa feretrum haec sunt. Primum est vera sapientia. Secundum est justitiae benevolentia. Tertium est mandatorum conservatio. Quartum virtutum congregatio.

I. Primum igitur lumen, quod datur parvulo baptizato in manum, est lumen baptismalis innocentiae. De isto lumine dicitur in Psal. xxxv, 10 : Domine apud te est fons vites : et in lumine tuo videbimus lumen. Quasi dicat: 0 Domine, fons

vilae est apud te : in lumine tuo, id est, in innocentia quam per gratiam tuam consecuti sumus in baptismo, videbimus lumen, id est, claritatem tuam.

Hoc autem lumen consistit in triplici revolutione. Debet enim innocentia esse in corde, ore, et opere : ut videlicet homo nec malum corde meditetur, nec lingua loquatur, nec manibus operetur. Qui autem hoc lumen apportaverit ante Dominum, benigne suscipietur a Domino. Unde dicitur in Psal. xl, 13 : Me autem propter innocentiam suscepisti : et confirmasti me in conspectu tuo in sternunt. Verumtamen si lumen istud extinctum fuerit illis tribus modis, quibus contingit exstingui lumina (videlicet per fortem ventum superbiae, vel per aqueum humorem luxuria, sive etiam per violentiam oppressionem avaritiae: omnis enim violentia surgit ex avaritia) rursus debet accendi per ignem ardentis poenitentiae, et sic homo cum ardenti cereo suo fiducialiter vadit ante faciem Dei sui : propter quod et homini morituro, secundum aliquorum consuetudinem, accensus cereus datur in manum, quasi dicatur : Cum eadem innocentia qua exiit de baptismo, egreditur etiam de hoc mundo, ut suscipiatur a Domino.

II. Secundum lumen, quod hodie portatur per universam sanctam Ecclesiam, est lumen filialis eminentiae, id est, Jesus. Christus altissimi Patris Filius. Quod autem ipse sit lumen, testatur per semetipsum, Joan. viii, 12, dicens : Ego sum lux mundi: Qui sequitur me, non ambulat in tenebris, sed habebit lumen vitas. Joannis etiam Evangelium asserit eum esse lumen in principio Evangelii sui ita scribens : Erat lux vera, quae illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum . ''Sic etiam dicitur in Job, xxv, 3 :

Super quem non surget lumen illius ?

Et nota, quod Filius Dei non solum est lumen hujus mundi per militantium illuminationem, verum etiam est lumen coeli per triumphantium glorificationem. Unde ait Tob. v, 12 : Quale gaudium mihi erit, qui in tenebris sedeo, et lumen coeli non video ? Dicitur etiam, Apoc, XXI, 23 : Civitas illa non eget sole, neque luna ut luceant in illa : nam claritas Dei illuminat eam, et lucerna ejus est Agnus.

Hoc igitur lumen consistit ex tribus, videlicet lychno, vel lychmine, cera, et flamma. Per lychnum notatur caro Christi mundissima. Per ceram vero intelligitur anima ipsius clarissima. Per flammam autem figuratur divinitas ejus gloriosissima. Istud ergo benedictum lumen jugiter mundis manibus bonorum operum portare debemus, ut per illud purificatis mentibus Deo Patri praesentari mereamur.

III. Nota etiam, quod si alicui nocte transeundum esset per aliquem locum periculosum, ubi saevientes inimici jacerentin insidiis circum circa se, videlicet ante et retro, a dextris et a sinistris : talis bene indigeret forti et lucido comitatu, qui eum ibi ab hostibus tueretur, ut videlicet fortes haberet armigeros praecedentes, et subsequentes, et ab utroque latere gradientes. Sic igitur oportet ut quatuor lumina fidelem Christianum in hoc sacculo transmigrantem ex omni parte ambiant, eumque in omnibus viis suis custodiant ab insidiis daemonum, qui sunt principes infernalium tenebrarum. Et haec quatuor lumina signantur per illos quatuor cereos, qui circa feretrum defuncti ponuntur.

1. Primum lumen quod ponitur ad pedes defuncti, ut videlicet eum praecedat, est lumen verse sapientiae. De hoc dicitur

Sap. vii, 10, II et J2 : Super salutem ei speciem dilexi sapientiam, et proposui pro luce habere illam : quoniam inexstinguibile est lumen illius. Venerunt autem mihi omnia bona pariter cum illa, et innumerabilis honestas per manus illius : et Iaetatus sum in omnibus, quoniam antecedebat me ista sapientia. Et nota, quod lumen verse sapientiae consistit ex duobus magnis et pretiosis, videlicet ex timore Domini, et amore Dei. Nullus vere sapiens est, nisi timeat, et amet Deum. Utrumque probat Eccli. I, 20 : Plenitudo, inquit, sapienliae est timere Deum. Item : ''Dilectio Dei honorabilis sapientia '. Haec autem duo postea conjungit et facit inde cereum unum dicens : Qui timetis Dominum diligite illum, et illuminabuntur corda vestra . 2. Secundum lumen quod ponitur ad caput mortui, ut videlicet sequatur eum, est benevolentia justitiae. De isto lumine dicit Dominus in Isa. lviii, 7 et 8 : Frange esurienti panem tuum, et egenos, vagosque induc in domum tuam : cum videris nudum, operi eum, et carnem tuam ne despexeris. Tunc erumpet quasi mane lumen tuum, et sanitas tua citius orietur, et anteibit faciem tuam justitia tua, et gloria Domini colliget te. ''Justitia igitur operum misericordiae, quae modo pauperibus impenduntur : statim cum facta sunt ipsa opera, praecedit faciem hominis, ut obtineat ei in praesenti divinam propitiationem. Cum vero mortuus fuerit homo, sequitur eum, ut protegat ipsum ab insidiis inimicorum, et repra?sentel eum gloriae sempiterna?.

Quod autem opera miserantis justitia? sequantur hominem, probatur per Apoc, XIV, 13, ubi dicit Joannes : Audivi vocem de coelo dicentem mihi: Scribe: Beati mortui, qui in Domino moriuntur... Opera enim illorum sequuntur illos. Et no- ta, quod lumen istud benefacientis justitia? consistit ad minus in illis septem operibus misericordia?, de quibus supra habes in illo sermone : ''Tulerunt Jesum in Jerusalem '. ''Igitur quanto plura opera misericordia? fecerit homo, tanto clarius lucebit cereus iste.

3. Tertium lumen, quod ponitur ad la?vam defuncti, est mandatorum Dei conservatio. Hoc autem lumen tuetur eum, ne aliquid adversitatis attingat eum a sinistris suis. De isto lumine dicit Psal. cxviii, 105 : Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis. Item, in Psal. cxviii, 130 : Declaratio sermonum tuorum illuminat. Quod autem mandata Dei bene custodita custodiant hominem ex hoc saeculo transeuntem, ostendit Eccli, xv, 16, ubi ait : Si volueris mandata servare, conservabunt te.

Lumen autem mandatorum Domini consistit ad minus in illis decem preceptis, qua? dedit Dominus Moysi in monte Sinai', sicut legitur Exod, xx, 3 et seq. : Sunt autem ha?c praecepta. Primum, Non habebis deos alienos coram me. Secundum , Non assumes nomen Domini Dei tui in vanum. Tertium, Memento ut diem sabbati sanctifices. Quartum, Honora patrem tuum et matrem tuam. Quintum, Non occides. Sextum, Non maechaberis. Septimum. Non furtum facies. Octavum, Non loqueris contra proximum tuum falsum testimonium. Nonum, Non concupisces domum proximi tui... : nec omnia quae illius sunt. Decimum, Nec desiderabis uxorem ejus. Cum autem darentur ha?c praecepta, cunctus populus audiebat voces, et videbat lampades : ut per hoc innueretur, quod mandata Dei essent lumina aeternae? vitae?.

4. Quartum lumen quod ponitur ad dexterum latus defuncti, est sanctarum virtutum congregatio : ut non solum per custodiam mandatorum Domini cadant a sinistro latere ejus mille, sed etiam per comitatum virtutum cadant a dextris ejus decem millia inimicorum ' : fortes enim sunt virtutes, et ad bella doctissima. Sunt autem hae : fides, spes, castitas, sobrietas, humilitas, simplicitas, veritas, obedientia, patientia, perseverantia, caeteraeque virtutes, quae omnes sunt quasi clarissima lumina : utpote a Patre luminum desursum descendentia. Unde dicit Jac. I, 17 : Omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, descendens a Patre luminum, id est, sanctarum virtutum, per quas irradiantur electi. Hinc etiam ait, I Pet. II, 9 : Vos estis genus electum, regale sacerdotium, gens sancta, populus acquisitionis : ut virtutes annuntietis ejus, qui de tenebris vos vocavit in admirabile lumen suum. Quasi dicat : 0 Christiani, vos estis, id est, esse debetis electum ge-

nus, mundum videlicet contemnendo. Omne enim quod natum est ex Deo, vincit mundum. Estis etiam regale sacerdotium, id est, debetis esse Reges et Sacerdotes, vosmetipsos videlicet regendo, et Deo jugiter offerendo. Debetis nihilominus esse gens sancta, carnis immunditias respuendo : et populus acquisitionis, proximos vestros post vos bonis exemplis pertrahendo. Et praeterea debetis annuntiare omnes virtuosas bonitates ejus, qui vocavit vos de tenebris vitiorum in admirabile lumen virtutum.

Quia igitur illi qui cum predictis luminibus non advenerint, projicientur in tenebras exteriores, ubi erit fletus et stridor dentium : rogate, charissimi, Dominum, ut sic cum hoc glorioso luminum comitatu ex hujus exsilii tenebris transeamus ; ut in patriam claritatis aeternae, ubi lux perpetua lucet electis, feliciter veniamus. Quod nobis, etc.