Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale492

verum a quocumque dicatur a Spiritu Sancto est ».7 Ideo magni est momenti

praestantiam provehere huiusmodi Spiritus actionis, generantis affinitatem

et corda admoventis ad veritatem, dum humanam scientiam maturandam

curat in sapientia et in animi effusione, plena fiduciae, erga veritatem.8

Attamen hodie proferuntur, et in dies frequentius occurrunt, quaestiones

et interrogationes prorsus de legitima ratione ceteris proponendi - ut vicis-

sim adhaereant - quod verum sibi esse videatur. Huiusmodi propositio

habetur saepe ut insidiae contra hominum libertatem. Quae notio de humana

libertate, abruptis necessitudinum necessariis vinculis cum veritate, una ex-

stat ex declarationibus « illius relativismi, qui cum nihil habeat ut definitum,

metrum rerum omnium proponit ultimum tantum suipsius ego cum suis

cupiditatibus, et sub specie libertatis unicuique fit custodia ».9 Inter diversas

agnosticismi et relativismi formas, quae in coaevis insunt doctrinis, « licita

sententiarum varietas iam indistincto concessit pluralismo, principio niso

omnes opinationes idem prorsus valere: unum hoc est signorum latissime

disseminatorum illius diffidentiae de veritate, quam hodiernis in adiunctis

deprehendi passim licet. In idem diffidens iudicium incidunt etiam quaedam

vitae notiones ex Oriente profectae; in iis, enim, veritati negatur propria eius

indoles, cum pro concesso sumatur pari modo veritatem diversis iudicari in

doctrinis, vel inter se contradicentibus ».10 Quodsi homo negaverit suam pri-

mariam veritatis capacitatem, item si de sua dubitet facultate realiter cognos-

cendi quid verum sit, periclitatur ne amittat quod peculiari modo intellectum

eius alligare valet eiusque cor allicere.

5. Hac de re, decipitur, in veritate inquirenda, quicumque autumat con-

fidere se posse tantum viribus suis, quin animadvertat necessario aliorum

subsidio quemque egere. Homo « ab incunabulis variis inseritur traditionibus,

ex quibus non tantum loquelam et culturae institutionem accipit, verum

etiam plurimas veritates, quibus, quasi innata ratione, credit. [...] In vita

hominis, veritates simpliciter creditae numerosiores exstant quam illae quas

7 S. Thomas Aquinas, Summa Theologiae, I-II, q. 109, a. 1, ad 1. 8 Cfr Ioannes Paulus II, Litterae encyclicae Fides et ratio, 14 Septembris 1998, n. 44: AAS

91 (1999), 40. 9 Benedictus XVI, Sermo, quo inauguratur Conventus ecclesialis Romanae Dioecesis de

familia et communitate Christiana, 6 Iunii 2005: AAS 97 (2005), 816. 10 Ioannes Paulus II, Litterae encyclicae Fides et ratio, 14 Septembris 1998, n. 5: AAS 91

(1999), 9-10.