IN LIBRUM TERTIUM SENTENTIARUM
Tertius articulus (a) est difficilior,
part, quaest. 3a. art. i. Vide D. Bonavent. hic, art. 3. q. 2. et Richard. art. 2. quaest. 3.
Ad primam (b) quaestionem patet ex prima quaest, et ult. primae dist. quaest.
Contra (e) conclusionem hujus opinionis arguitur multipliciter.
QUAESTIO I. Utrum ista sit vera:
Contra, si intelligatur extraneitas tantum in habendo peccatum, ergo
QUAESTIO III. Utrum Christus inceperit esse ?
Contra, ista natura potuit assumi ad summam unionem quantum ad esse ergo quantum ad operari. operari
Pitigianis hic art. 1. refutantes quas Thomistae dant solutiones.
Istam quaestionem solvit Damascenus c. 60. in seq. dist.
Ad quaestionem illam respondet Henricus quodl. 12. quaest.
videtur secundum eum dicendum Christum tunc fuisse hominem.
Contra istam opinionem, et primo contra opinantem, nam in 2. 2. quaest, I art. in secunda secundae
Alia est opinio Gandavensis quodl. 8. q. et propter quid.
cujus amans est participatio. Arguit contra singulos modos suo ordine singillatim.
De tertio (u) dico, sicut dictum est dist. 17. primi libri, esse acceptum Deo, in primo ubi supra,
Ad duo argumenta pro primo membro in articulo de objecto formali charitatis. Ad primum dico,
QUAESTIO UNICA. Utrum virtutes morales sint connexae ?
Utrum anima Christi noverit omnia in genere proprio.
Alensis 3. p. q. 13. memb. 7 D. Thom. 3. p. q. 11. art. 6. et hic q. 3. D. Bonavent. art. 2. q. 2. Richard. art. 3. et i. per totum. Capreol. q. 1 Durand. q. 3. Mars. 3. q. 10. art. 2. Suar. 3. p. tom. 1. d. 27. sect. 1. et 2. Vasq. 3. p. d. 5 4. Vide Scot. de 1. princ. c. 4. concl. 9.
Tertio quaeritur, utrum anima Christi noverit omnia in genere proprio ? Et arguitur quod non. Luc. 2. Jesus proficiebat aetate et sapientia, coram Deo et hominibus. Quod si exponatur quod profecit secundum apparentiam, contra hoc est Ambrosius 4. de Spiritu sancto ; et ponitur in littera, ubi ipse concludit fuisse in Christo aliquem alium sensum quam divinum, quia secundum aliquem sensum profecit, non autem secundum divinum ; sed haec probatio nihil valeret, si deberet intelligi solum de profectu secundum apparentiam, quia etiam secundum intellectum divinum posset plus ostendere sapientia.
Praeterea, ad Hebr. 5. Didicit ex his, quae passus est, obedientiam.
Praeterea, fuit viator, igitur habuit cognitionem competentem viatori ; illa autem, secundum quod determinat Philosophus I. Met. et 2. Poster. in fine, est ex multis actibus et experientiis ; ergo, etc.
Praeterea, fuit rationalis ; igitur potuit in actum competentem rationali, ut rationale ; talis est discurrere a notis ad ignota; et ita per notitiam talium notorum discurrendo, potuit discere aliquid novum.
Contra, nullam ignorantiam habuit, secundum Magistrum, quia non expediebat nobis Christum assumere defectum illum.
Praeterea, Angeli noverunt omnia in genere proprio ; ergo multo magis anima ista, quae (ut superius dictum est) fuit perfecta summa perfectione supernaturali, et pari ratione summa perfectione naturali.