244. De sancto Hippolyto.

1 a. Eia, vox iucunditatis
Sub affectu caritatis
Caeli pulset solium,

1 b. A quo custos angelorum
Preces audit peccatorum
Devote clamantium.

2 a. Omni cura creatura

Regem laudet, per quem gau-
det
Populus fidelium.

2 b. Viam Deus praeostendit,
Per quam reus comprehendit
Sui cursus bravium.

3 a. Hanc ingressus spe coronae
Laboravit in agone
Beatus Hippolytus.

3 b. Nam de caelis ministrabat
Vires, ad quem anhelabat,
Spiritus paraclitus.

4 a. Praemunitus in sacrificio,
Quod de sancto sumpsit altario,
Certavit legitime.

4 b. Amplexando poenarum genera
Suae martyr caelorum munera
Praeparavit animae.

5 a. Qui, ad mensam dum sederet,
Paulo prius quam pranderet,
Cito turba militum

5 b. Manus iactat et insontem
Male tractat tanquam sontem,
Arguens Hippolytum.

6 a. Accusatus non accusat,
Propter Deum nec recusat
Subire martyrium ;

6 b. Tunc de Deo responsurus
Et pro eo moriturus
Ducitur ad Decium.

7 a. Qui vi sua blandimentis
Prius tentat, post tormentis
Trahere spurcitiam;

7 b. Sed verborum blandimenta
Non revocant nec tormenta
Hunc ad idolatriam.

8 a. Furit ergo rex iratus
Et praecepit, ut privatus
Suis vivat vestibus,

8 b. Tentans, hac si nuditate
Posset hic a veritate
Suis reddi legibus.

9a. O quam felix, quam beata
Merces illi restat data,
Qui pro Deo patitur !

9 b. Vestimentis pro sublatis
Stola immortalitatis
Vir sanctus induitur.

10 a. Cum se videt nil egisse,
Hunc nec vitam percertisse
Nondum nec paenituisse,
Tyrannus infremuit

10 b. Et per poenas cognatorum,
Per multiplices suorum
Cruciatus famulorum
Tentare proposuit.

11a. Erat ibi nutrix sibi,

Quam cum viro sanctus miro
Affectu dilexerat;

11b. Quorum morte, gravi sorte,
Hunc habere pro se vere
Decius putaverat.

12 a. Illos ergo plenus irae
Ad se facit rex venire
Et coegit interire
Domini prae oculis;

12 b. Nec cessavit, dumperstratem
Eius vidit facultatem,
Mortis videns voluntatem
Omnibus in famulis.

13 a. Sed eorum salutari

Cum de morte gratulari
Martyr vellet, mortis minas
Intonabat et ruinas
Vitae, quas paraverat.

13 b. Mox discursibus equorum
Rapitur indomitorum.
Mundo vitam [sic] finivit;
Qui cum illo semper vivit,
Pro quo militaverat.