330 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

Deinde Serva Dei et sodales eius exoptaverunt ut domum fundarent,

in qua assidentes et curantes omnes homines egeniores usque ad eorum

extremum diem reciperent. Hoc liberum sodalicium magnam admirationem

excitavit in populo, qui sponte multis modis causam adiuvabat.

Mulier humanissima et aequo animo, Claudia Russo semper animi interio-

ra coluit super quod fundamentum indoli suae verecundae, indulgenti, placi-

dae et amabili posuit. Iam a pueritia familiarium necessitatibus intensissima

videbatur et sollicite in humilioribus laboribus interfuit. Virginitatis votum,

quod iam prima iuventute emisit, maturitatem animi et spiritus ostendit

et quasi speculum crystallinum animam eius instat. Claudia fervore orabat,

Sanctae Missae aderat et ad eucharisticam mensam accedebat, hoc modo

fidem et afflatum caritatis erga Deum et proximum augebat et vivificabat.

Sapientiae spiritu Serva Dei signa et indicia mundi percepit et in defectu

eruditionis copiosaque ignorantia multorum malorum causam invenit.

Claudia rectrice, Servae Dei sodales se in consortio vitae constituerunt,

postea Institutum Sororum Filiarum Pauperum a Visitatione Beatae Mariae

Virginis fundantes, quod deinceps dioecesanam et Pontificiam adprobatio-

nem obtinuit. Brevi tempore, institutio valde increbruit et plurimae domus

constitutae sunt dum sodalicium et ad necessaria paroeciis curat. Vehementi

spe et fiducia Divinae Providentiae Claudia cotidianum cursum vitae et

consectarias difficultates sustinebat, fuerunt enim casus dissentionum et

etiam calumniarum in eam. Et istis in adversis nunquam in ea eius vocationi

solidissima fides defuit. Adversa igitur lenitate, firmo animo et magna fide

sustinuit, casus convertens ad suam animi utilitatem in bonum et verum

inquirendum, scilicet intimam adhaesionem Deo, exercitium virtutum, stu-

dium caritatis. Fortis, tenax, materna sollicitudine concitata erga sorores

sodales et eos, qui ab ea curabantur, semper videbatur.

Die 10 mensis Martii anno 1964, cum ad sororum domum visitationis

causa accedebat, aegrotavit. In reditu ingravescere visa est et accepto in-

firmorum viatico, die 11 mensis Martii anno 1964 in regione Barra Deo

animam reddidit, relinquens 17 domus, 210 sorores, circiter 1000 mulieres

senes hospitio receptas, scholas pro circiter 1000 pueris et nonnullas offi-

cinas pro puellulis. Eius exsequiae ingenti concursu populi et sacerdotum

expediverunt et maxime eius famam sanctitatis, quae ab omnibus percipie-

batur, significant.