300 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

Indefatigabilis praesentiae Dei testis et in cura animarum diligens pastor,

sodalis fuit Associationis Congressuum Eucharisticorum Internationalium et

itinera in varias mundi partes suscepit, quin immo in Iaponiam et in terram

Congicam, de magnis propositis oecumenicis et caritativis sollicitus, quae,

potissimum inde ab anno 1939 ad effectum in dies adducebantur. Quando-

quidem, perpensa praesentia profugorum post Germanicam ac deinde post

Russicam incursionem, opus eius valde desiderabatur, licentiam obtinuit in

Dacoromania permanendi. Atrocitate alterius belli mundialis perterritus,

ardentiori exarsit desiderio opera caritatis exsequendi.

Anno 1948, Bucarestiensi politico regimine mutato, Servus Dei decrevit

patriam suam minime relinquere. Inter gravissimos gubernii Bucarestiensis

actus, abolitio eminuit Ecclesiae Catholicae ritus Byzantini, cum Roma ab

anno 1700 coniunctae, et etiam conatus ut Ecclesia quoque ritus Latini ei

submitteretur ita ut vincula cum Sancta Sede haberi non possent. Vladimirus

non haesitavit ad omnem suam doctrinalem peritiam recurrere, ut funda-

mentalis cum Ecclesia Catholica nexus servaretur; ipsemet mediator exstitit

inter unicum Ordinarium substitutum adhuc in libertate et Summum Ponti-

ficem. His in contentiosis adiunctis, sive Vladimirus Ghica, sive Ordinarius

substitutus sive aliae personae sustinentes eum, die 18 mensis Novembris

anno 1952 in custodiam sunt coniecti. Per unius fere anni spatium severis

interrogationibus subiecti sunt; iniustum militarem processum passi sunt

ac de speculatione pro Vaticano sunt condemnati. In custodiam loci Jilava,

prope Bucarestios, translati sunt quae postrema erit statio vitae Servi Dei.

Ille coram persecutoribus alacrem semper se praebuerat; sed in praesens

eius extraordinaria caritas emergebat maxime erga detentos in custodia, qui

ad eum recurrebant spirituale, intellectuale et physicum iuvamen accepturi.

Passionibus et vexationibus in custodia extenuatus, in clinica custodiae

Jilava die 16 mensis Maii anno 1954 mortem obiit. Statim sepultus est, sed

notitia pervenit ad eius spirituales filios, ita ut eodem anno Lutetiae Pari-

siorum primus paratus sit sollemnis eventus in memoriam illius qui illico

martyr est habitus. Anno 1968 exuviae eius, rogante familia, in coemeterium

Orthodoxum loci Bellu Bucarestiensis sunt translatae.

Quantum fieri potuit, post eventus anni 1989 quibus regimen quoque Da-

coromaniae mutatum est, Archiepiscopus Bucarestiensis documenta colligere