CAPUT V.

In regione Gerasenorum doemoniacum curat ferocissimum a legione doemonum : quibus permittit ut in porcos ingrediantur, nec siuit ut ipsum sequatur is qui liberatus erat : curata muliere a profluvio sanguinis, venit ad domum Jairi, ejusque filiam resuscitat.

1. Et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum .

2.Et excunii ei de navi,statim occurrit de monumentis homo in spiritu immundo,

3. Qui domicilium habebat in monumentis : et neque catenis jam quisquam poterat eum li-

4. Quoniam saepe compedibus et catenis vinctus dirupisset catenas, et compedes comminuisset, et nemo poterat eum domare.

5. Et semper die ac nocte in monumentis et in montibus erat, clamans et concidens se lapidibus.

6. Videns autem Jesum a longe, cucurrit et adoravit eum :

7, Et clamans voce magna, dixit : Quid mihi et tibi, Jesu, Fili Dei Altissimi ? adjuro te per Deum, ne me torqueas.

8. Dicebat enim illi : Exi, spiritus immunde, ab homine.

9. Et interrogabat eum : Quod tibi nomen est? Et dicit ei : Legio mihi nomen est, quia multi su-

10. Et deprecabatur eum multum ne se expelleret extra regionem.

11. Erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus pascens.

12. Et deprecabantur eum spiritus, dicentes : Mitte nos in porcos, ut in eos introeamus.

13. Et concessit eis statim Jesus. Et exeuntes spiritus immundi introierunt in porcos : et magno impetu grex pracipitatus est in

mare ad duo millia, et suffocati sunt in mari. 14. Qui autem pascebant eos fugerunt,

et nuntiaverunt in civitatem et in agros. Et egressi sunt videre

quid esset factum. 15. Et veniunt ad Jesum, et vident illum qui a daemonio vexabatur

sedentem, vestitum, et sanae mentis: et timuerunt .

16. Et narraverunt illis qui viderant, qualiter factum esset ei qui daemonium habuerat, et de porcis.

17. Et rogare coeperunt eum ut discederet de finibus eorum.

18. Cumque ascenderet navim, coepit illum deprecari qui a daemonio vexatus fuerat, ut esset cum illo.

19. Et non admisit eum, sed ait illi : Vade in domum tuam ad tuos, et annuntia illis quanta tibi Dominus fecerit, et misertus sit tui.

20. Et abiit, et coepit paeedicare in

Decapoli quanta sibi fecisset Jesus : et: omnes mirabantur.

21. Et cum, transoendisset Jesus in navi rursum trans fretum, convenit turba multa ad eum, et erat circa mare.

22. Et venit quidam de archisynagogis, nomine Iairus : ''et videns eum, procidit ad pedes eius,

2.3. Et deprecabatur eum multum, dicens : Quoniam filia mea in extremis est, veni, impone manum super eam, ut salva sit et vivat.

24. Et abiit cum illo, et sequebatur eum turba multa, et comprime bant eum..

2.5. Et mulier quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim,

26. Et fuerat multa perpessa a compluribus medicis, et erogaverat omnia sua, nec quidquam profecerat, sed magis deterius habebat,

27, Cum audisset de Jesu, venit in turba retro, et tetigit vestimentum ejus.

28. Dicebat enim : Quia si vel vestimentum ejus tetigero, salva ero.

29. Et confestim siccatus est fons sanguinis ejus : et sensit corpore quia sanata esset a plaga.

3o. Et statim Jesus in semetipso cognoscens virtutem quae exierat de illo, conversus ad turbam, aiebat : Quis tetigit vestimenta mea ?

31. Et dicebant ei discipuli sui : Vides turbam comprimentem, te, et dicis : Quis me tetigit ?

32, Et circumspiciebat videre eam, quae hoc fecerat,

33. Mulier vero timens et tremens, sciens quod factu.iii esset in se, venit et procidit ante eum, et dixit ei omnem veritatem.

34. Ille autem dixit ei : Filia, fides tua te salvam fecit : vade in pace, et esto sana a plaga tua.

35. Adhoc eo loquente, veniunt ab archisynagogo, dicentes : Quia filia tua mortua est : quid ultra vexas magistrum ?

36. Jesus autem, audito verbo quod dicebatur, ait archisynagogo : Nolo timere : tantummodo crede.

37. Et non admisit quemquam se sequi, nisi Petrum, et Jacobum, et Joannem fratrem Jacobi.

38. Et veniunt in domum archisynagogi, et videt tumultum, et flentes, et eiulantes militum.

39. Et ingressus, ait illis : Quid turbamini et ploratis? puella non est mortua, sed dorm.it .

40. Et irridebant eum. Ipse vero, ejectis omnibus, assumit patrem et matrem puellae, et qui secum erant, et ingreditur ubi puella erat iacens.

41. Et tenens manum puellae, ait illi : Talitha, cumi: quod est interpretatum : Puella (tibi dico), surge.

42. Et confestim surrexit puella, et ambulabat : erat autem annorum duodecim : et obstupuerunt stupore magno.

43. Et praecepit illis vehementer ut nemo id sciret, et dixit dari illi manducare.