ACTA BENEDICTI PP. XVI

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale632

 Acta Benedicti Pp. XVI 633

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale634

 Acta Benedicti Pp. XVI 635

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale636

 Acta Benedicti Pp. XVI 637

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale638

 Acta Benedicti Pp. XVI 639

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale640

 Acta Benedicti Pp. XVI 641

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale642

 Acta Benedicti Pp. XVI 643

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale644

 Acta Benedicti Pp. XVI 645

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale646

 Acta Benedicti Pp. XVI 647

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale648

 Acta Benedicti Pp. XVI 649

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale650

 Acta Benedicti Pp. XVI 651

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale652

 Acta Benedicti Pp. XVI 653

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale654

 Acta Benedicti Pp. XVI 655

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale656

 Acta Benedicti Pp. XVI 657

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale658

 Acta Benedicti Pp. XVI 659

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale660

 Acta Benedicti Pp. XVI 661

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale662

 Acta Benedicti Pp. XVI 663

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale664

 Acta Benedicti Pp. XVI 665

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale666

 Acta Benedicti Pp. XVI 667

 werden und nicht zu viele einseitige Polemiken hervorzurufen. Ich würde

 Acta Benedicti Pp. XVI 669

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale670

 Acta Benedicti Pp. XVI 671

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale672

 Acta Benedicti Pp. XVI 673

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale674

 Acta Benedicti Pp. XVI 675

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale676

 Acta Benedicti Pp. XVI 677

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale678

 Acta Benedicti Pp. XVI 679

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale680

 Acta Benedicti Pp. XVI 681

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale682

 Acta Benedicti Pp. XVI 683

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale684

 Acta Benedicti Pp. XVI 685

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale686

 Acta Benedicti Pp. XVI 687

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale688

 Acta Benedicti Pp. XVI 689

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale690

 Acta Benedicti Pp. XVI 691

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale692

 Acta Benedicti Pp. XVI 693

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale694

 Acta Benedicti Pp. XVI 695

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale696

 Acta Benedicti Pp. XVI 697

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale698

 Acta Benedicti Pp. XVI 699

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale700

 Acta Benedicti Pp. XVI 701

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale702

 Acta Benedicti Pp. XVI 703

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale704

 Acta Benedicti Pp. XVI 705

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale706

 Acta Benedicti Pp. XVI 707

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale708

 Acta Benedicti Pp. XVI 709

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale710

 Acta Benedicti Pp. XVI 711

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale712

 Congregatio pro Episcopis 713

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale714

 Diarium Romanae Curiae 715

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale716

 Diarium Romanae Curiae 717

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale718

Acta Benedicti Pp. XVI 637

Christus selber hat damals vor Damaskus den Kirchenverfolger Saulus

gefragt: ,,Warum verfolgst Du mich?''.2 Damit drückt der Herr die Gemein-

samkeit des Schicksals aus, die sich aus der innigen Lebensgemeinschaft

seiner Kirche mit ihm, dem Auferstandenen, ergibt. Er lebt in seiner Kirche

in dieser Welt fort. Er ist bei uns und wir mit ihm. - ,,Warum verfolgst du

mich?'' - Es ist letztlich Jesus, den die Verfolger seiner Kirche treffen wol-

len. Und zugleich heißt das, daß wir, wenn wir um unseres Glaubens willen

bedrängt werden, nicht allein sind. Jesus Christus ist bei uns und mit uns.

Im Gleichnis sagt der Herr Jesus noch einmal: ,,Ich bin der wahre Wein-

stock, und mein Vater ist der Winzer'',3 und er führt aus, daß der Winzer zum

Messer greift, die dürren Reben abschneidet und die fruchttragenden reinigt,

so daß sie mehr Frucht bringen. Gott will - um es mit dem Bild des Pro-

pheten Ezechiel zu sagen, das wir in der ersten Lesung gehört haben - das

tote, steinerne Herz aus unserer Brust nehmen, und uns ein lebendiges Herz

aus Fleisch geben,4 ein Herz der Liebe, der Güte und des Friedens. Er will uns

neues, kraftvolles Leben schenken. Christus ist gekommen, die Sünder zu

rufen. Sie brauchen den Arzt, nicht die Gesunden.5 Und so ist, wie das Zweite

Vatikanische Konzil sagt, die Kirche das ,,universale Heilssakrament'',6

das für die Sünder, für uns da ist, um uns den Weg der Umkehr, der Heilung

und des Lebens zu eröffnen. Das ist die immerwährende große Sendung der

Kirche, die ihr von Christus übertragen ist.

Manche bleiben mit ihrem Blick auf die Kirche an ihrer äußeren Gestalt

hängen. Dann erscheint die Kirche nur mehr als eine der vielen Organisatio-

nen innerhalb einer demokratischen Gesellschaft, nach deren Maßstäben und

Gesetzen dann auch die so sperrige Größe ,,Kirche'' zu beurteilen und zu

behandeln ist. Wenn dann auch noch die leidvolle Erfahrung dazukommt,

daß es in der Kirche gute und schlechte Fische, Weizen und Unkraut gibt,

und der Blick auf das Negative fixiert bleibt, dann erschließt sich das große

und schöne Mysterium der Kirche nicht mehr.

Dann kommt auch keine Freude mehr auf über die Zugehörigkeit zu

diesem Weinstock ,,Kirche''. Es verbreiten sich Unzufriedenheit und Mißver-

gnügen, wenn man die eigenen oberflächlichen und fehlerhaften Vorstellun-

2 Apg 9, 4. 3 Joh 15, 1. 4 Vgl. Ez 36, 26. 5 Vgl. Lk 5, 31f. 6 LG 48.