OPUSCULA AD ORDINEM SPECTANTIA

 Capitulum I.

 Capitulum II.

 Capitulum III.

 Capitulum IV.

 Capitulum V.

 Capitulum VI.

 Capitulum VII.

 Capitulum VIII.

 Capitulum IX.

 Capitulum X.

 Capitulum XI.

 Capitulum XII.

 opusculum XII. EPISTOLA DE TRIBUS QUAESTIONIBUS

 opusculum XIII. DETERMINATIONES QUAESTIONUM CIRCA REGULAM FRATRUM MINORUM

 QUAESTIO I.

 Quaestio II.

 Quaestio III. Cur Fratres intendant studio litterarum.

 QUAESTIO IV.

 QUAESTIO V.

 Quaestio VI.

 Quaestio VIII.

 QUAESTIO IX.

 Quaestio X.

 Quaestio XI. Cur Fratres non laborent pro victu.

 Quaestio XII.

 Quaestio XIII.

 Quaestio XIV.

 Quaestio XV.

 Quaestio XVI.

 Quaestio XVII.

 QUAESTIO XVIII.

 QUAESTIO XIX.

 Quaestio XX.

 Quaestio XXI.

 Quaestio XXII.

 QUAESTIO XXIII.

 Quaestio XXIV.

 Quaestio XXV.

 QUAESTIO XXVI.

 Quaestio XXVII.

 PARS II.

 QUAESTIO II.

 Quaestio III.

 Quaestio IV.

 Quaestio V.

 QUAESTIO VI.

 Quaestio VII.

 Quaestio VIII.

 Quaestio IX.

 Quaestio X.

 Quaestio XI.

 Quaestio XII.

 Quaestio XIII.

 Quaestio XIV.

 Quaestio XV.

 Quaestio XVI.

 Quaestio XVII.

 Quaestio XVIII.

 Quaestio XIX.

 Quaestio XX.

 Quaestio XXI.

 Quaestio XXII.

 OPUSCULUM XIV. QUARE FRATRES MINORES PRAEDICENT ET CONFESSIONES AUDIANT

 OPUSCULUM XV. EPISTOLA DE SANDALIIS APOSTOLORUM

 OPUSCULUM XVI. EXPOSITIO SUPER REGULAM FR. MINORUM .

 In nomine Domini incipit Vita Minorum Fratrum.

 (CAPITULUM II.)

 (CAPITULUM III.)

 (capitulum iv.)

 (CAPITULUM V.)

 (CAPITULUM VI.)

 (CAPITULUM VII.)

 (CAPUT VIII.)

 (CAPITULUM IX)

 (CAPITULUM X.)

 (CAPITULUM XI.)

 (CAPITULUM XII.)

 CONFIRMATIO REGULAE.

 OPUSCULUM XVII. SERMO SUPER REGULAM FRATRUM MINORUM .

 OPUSCULUM XVIII.CONSTITUTIONES GENERALES NARBONENSES .

 De religionis ingressu. Rubrica I.

 De qualitate habitus. Rubrica II.

 De observantia paupertatis. Rubrica III.

 De FORMA INTERIUS CONVERSANDI. Rubrica IV.

 De modo exterius exeundi. Rubrica V.

 De occupationibus Fratrum. Rubrica VI.

 De correctionibus delinquentium. Rubrica VII.

 De visitationibus provinciarum. Rubrica VIII.

 De electionibus Ministrorum. Rubrica IX.

 De Capitulo provinciali. Rubrica X.

 De Capitulo generali. Rubrica XI.

 De suffragiis defunctorum. Rubrica XII.

 DEFINITIONES.

 ADDITAMENTUM .

 OPUSCULUM XIX. EPISTOLAE OFFICIALES

 OPUSCULUM XX. REGULA NOVITIORUM.

 OPUSCULUM XXI. EPISTOLA CONTINENS VIGINTI QUINQUE MEMORIALIA.

 OPUSCULUM XXII. EPISTOLA DE IMITATIONE CHRISTI.

 OPUSCULUM XXIII. LEGENDA SANCTI FRANCISCI.

 INCIPIT VITA BEATI FRANCISCI.

 Capitulum II. De perfecta conversione eius ad Deum et de reparatione trium ecclesiarum .

 Capitulum III. De institutione Religionis et approbatione Regulae .

 Capitulum IV. De profectu Ordinis sub manu ipsius et confirmatione Regulae prius approbatae .

 Capitulum V. De austeritate vitae, et quomodo creaturae praebebant ei solatium .

 Capitulum VI. De humilitate et obedientia et de condescensionibus divinis sibi factis ad nutum .

 Capitulum VII. De amore paupertatis et mira suppktione defectuum .

 Capitulum VIII. De pietatis affectu, et quomodo ratione carentia videbantur ad ipsum affici .

 Capitulum IX. De fervore caritatis et desiderio martyrii .

 Capitulum X. De studio et virtute orationis .

 Capitulum XI. De intelligentia Scripturarum et spiritu prophetiae .

 Capitulum XII. De efficacia praedicandi et gratia sanitatum .

 Capitulum XIII. De stigmatibus sacris .

 Capitulum XIV. De patientia ipsius et transitu mortis .

 Capitulum XV. De canonizatione et translatione ipsius .

 INCIPIUNT QUAEDAM DE MIRACULIS IPSIUS POST MORTEM OSTENSIS.

 OPUSCULUM XXIV. LEGENDA MINOR S. FRANCISCI.

QUAESTIO XXIII.

Quaeritur, quare Religiosi plus honorent divites quam pauperes.

Item quaero: cum personarum acceptio sit apud Deum culpabilis et ab Apostolo Iacobo prohibita, quare vos Religiosi magis honoratis divites quam pauperes et promptius eis servitis in confessionibus audiendis et aliis consiliis et obsequiis, sicut saepe videmus et scimus ?

Respondeo. Deus pusillum fecit aequaliter sicut et magnum, et aequaliter est illi cura de omnibus , in quantum factura eius sunt ac ad salutem pertinent sempiternam. Ideo et nos omnes diligere debemus in Domino et tam divitum quam pauperum salutem desiderare et pro posse nostro promovere, sicut expedit his et illis: unde et, si pauper melior est divite, plus debemus eum honorare et diligere in affectu, divites autem plus honorare in exteriori effectu quadruplici ratione: una, quia, cum Deus in hoc saeculo divites et potentes praetulit pauperibus quoad mundi gloriam, ubi est necesse, alios aliis subesse vel praeesse, nos honorando potentes eius ordinationi concordamus, quos et ipse Deus honoravit in hac parte .

Alia ratio est, propter infirmitatem ipsorum divitum

qui, si non honorarentur, indignando magis infirmarentur et deteriores efficerentur et gravamen nobis et aliis pauperibus inferrent

ne quod offendiculum demus infirmis, ne per nos deteriores fiant, qui omnes debemus potius ad meliora provocare .

Tertia, quia maior utilitas provenit ex correctione unius divitis quam plurium pauperum. Pauperis autem salus sibimet prodest, dives autem emendatus multis prodest tam propter exemplum aliorum, qui inde aedificantur et provocantur ad bonum, quam propter alia bona, quae per eum promoventur in aliis, et mala impediuntur: Ecclesiastici decimo : Qualis rector civitatis, tales inhabitantes in ea. Conversio Constantini imperatoris ad fidem plus profuit Ecclesiae in pluribus quam multorum aliorum.

Quarta, cum a divitibus plus recipiamus de corporali subsidio, eo quod magis abundant in talibus; iustum est, ut et eis vicem rependamus et proniores simus eis ad obsequia specialia impendenda: pauperes etiam facilius expediuntur, quia tantis perplexitatibus non ligantur, divites vero, pluribus laqueis irretiti, frequentioribus et diligentioribus indigent consiliis: ideo necesse est, nos circa illos studiosius occupari, ne profundius in peccato mergantur. Nam, ut dictum est iam, qui potentem in bono promovet multos iuvat; sic e converso ipsius subversio multorum est detrimentum.