Liber de sacramento Eucharistiae.

 DISTINCTIO I.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT vi.

 DISTINCTIO II,

 TRACTATUS I.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 TRACTATUS II.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 TRACTATUS III.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 DISTINCTIO III. QUOMODO HOC SACRAMENTUM SIT IN GENERE

 TRACTATUS I.

 CAPUT i.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT vi.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 TRACTATUS II.

 CAPUT i.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 TRACTATUS III.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 TRACTATUS IV.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 DISTINCTIO IV.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT vi.

 CAPUT VII.

 DISTINCTIO V.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 DISTINCTIO VI. QUOMODO HOC DONUM SIT IN GENERE SACRAMENTI?

 TRACTATUS I.

 CAPUT i.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 TRACTATUS II.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 TRACTATUS III.

 CAPUT UNICUM.

 TRACTATUS IV.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

CAPUT V.

Quod hoc sacramentum faciat subventionem facultatum in eleemosynis.

Haec etiam communio facit subventionem facultatum in eleemosynis : quia qui habet facultates, libenter subvenit ad hoc quod a loto corpore redundantia spiritualium pro temporalibus accipiat. Unde, ad Roman. XV, 27 : Si spiritualium eorum, hoc est, sanctorum, participes facti sunt Gentiles, debent et in carnalibus ministrare illis.Haec est enim unius Christi corporis communio. Unde idem Apostolus dicit, II ad Corinth. VIII, 13 et seq. : Non ut aliis sit remissio, vobisautem tribulatio, sed ex aequalitate .....

Sicut scriptum est : Qui multum, non abundavit: et qui modicum, non minoravit . Et loquitur de collectione mannatis quod dabatur ad aequalitatem, et sicut colligens plus de mannate quam oportuit, lucrum non reportavit, sed pu-

trefactum fuit : et sicut minus colligens non deficit: ita in corpore mystico divitiae subtractae membris deficientibus non prosunt, sed in detrimentum domini sui putrescunt: et qui parum habet, ab aliis debet accipere suarum necessitatum supplementum. i Joannis, III, 17 : Qui habuerit substantiam hujus mundi, et viderit fratrem suum necessitatem habere, et clauserit viscera sua ab eo, quomodo charitas Dei manet in illo ? Hinc Tobias dixit filio suo, Tob. IV, 9 : Si multum tibi fuerit, abundanter tribue: si exiguum tibi fuerit, etiam exiguum libenter impertiri stude. I sa. lviii, 10 : Cum effuderis esurienti animam tuam, et animam afflictam repleveris, orietur in tenebris lux tua, et tenebrae tuae erunt sicut meridies.

Haec etiam communio facit supportationes in adjutoriis diversis. Ad Roman. xv, 1 et 2 : Debemus nos firmiores imbecillitates infirmorum sustinere, et non nobis placere. Unusquisque proximo suo placeat in bonum, ad aedificationem. Ad Galat.VI, 2 : Alter alterius onera portate, et sic adimplebitis legem Christi. Hinc est, quod lex dicit, Exod. xxiii, 5 : Si videris asinum odientis te jacere, sub onere, non pertransibis, sed sublevabis cum eo. Ideo etiam dicitur, Isa. lviii, 6 : Dimitte eos qui confracti sunt liberos, et omne onus disrumpe. Et ibidem parum ante : Dissolve colligationes impietatis, solve fasciculos deprimentes. Quia quidquid deprimit et aggravat nostrum in corpore Christi commembrum, supportare debemus tamquam nostrum. Hoc signatum est, Genes. xlix, 14 et 15 : Issachar asinus fortis accubans inter terminos : vidit requiem quod esset bona, et terram quod optima: et supposuit hume-rum suum ad portandum, factusque est tributis serviens. i ssachar qui merces interpretatur, significat virum qui spe mercedis aeternae supportat onera proximorum. ille enim reputat se fortem asinum, qui est animal oneriferum : quia ex debito communionis membrorum corporis Christi ad portanda onera aliorum se reputat obligatum, sicut manus obligatur pedi, et pes manui, et haec duo oculis in corpore naturali. Hic ergo statim supponit humerum supportantem onera proximorum, eo quod videt requiem aeternam, quae taliter datur laborantibus, et terram viventium quae datur pro talibus adjutoriis : et his tributis a Deo exspectatis servit, continue sciens hoc quod dicit Sapientia, III, 15, quod bonorum laborum gloriosus est fructus.

Sic ergo haec communio si per suum significatum diligenter attendatur, facitcommunicare passionibus mystici corporis.