CAPUT IV.

Quod sumendus sit hic cibus in amaritudine.

Sic etiam sumendum hoc sacramentum in amaritudine compunctionis. In magna enim amaritudine debet recordari homo passionis Christi, in cujus memoriam sacramentum celebratur : quia ipse homo per peccatum illius passionis fuit causa : sine enim magna verecundia et absque magno dolore non est accipiendum corpus quod Filium Dei ad tantam passionis deduxit amaritudinem. Jerem. VI, 26 : Lucium unigeniti fac tibi planctum amarum. Quia tu es causa, quod unigenitus Filius Dei mactandus est, traditus est, cujus mactatio mysterialiter celebratur in sacramento. Hoc signant lactucae agrestes amarissimae, in quibus carnes agni sumi praecipiuntur, Exod. XII, 8, dicendo in compunctione amaritudinis illud Threnorum, I, 20 : Vide, Domine, quoniam tribulor : conturbatus est venter meus, subversum est cor meum in memetipso, quoniam amaritudine plena sum. Tribulor enim, quia summae causae tuae tribulationis venter meus, hoc est, affectus,conturbatus est: quia per affectum gustavi vetitum, quod tibi tantam induxit contribulationem. Cor meum quod sensum praebuit ad illicitum, subversum est, et ab illo totum ad te conversum, et de dolore turpitudinis peccati pro quo tu, Domine, cruce turpatus es, et morte turpissina mulctatus, sum in meipso plenus confusione et amaritudine : quamvis enim foris pnlcher appaream et dulcis, tamen intus turpis sum coram te et amarus. Ruth, 1, 29 : Ne vocetis me Noemi (id est, pulchram), sed vocale me Mara (id est, amaram), quia amaritudine valde replevit me Omnipotens. Tob. ii, 5 et 6 : Manducavit panem cum luctu et tremore, memorans sermonem illum quem dixit Dominus per Amos prophetam : Dies festi vestri convertentur in lamentationem et luctum . Quia festum communionis istius in luctum est convertendum lamentationis. Hinc est quod dicitur, Job, III, 24 : Antequam comedam, suspiro, et tamquam mundantes aquae, supple, per lacrymas, sic rugitus meus. Qui siccum luctu panem hunc accipit, in sempiternum gaudium et laetitiam sibi convertit, dicente sibi Domino, Jerem.XXXI, 16 : Quiescat vox tua a ploratu, et oculi tui a lacrymis, quia est merces operi tuo. Et illud Joannis, xv, 20 : Vos contristabimini, sed tristitia''

vestra vertetur in gaudium. Iu hoc enim verum est dictum Salomonis, Proverb. XIV, 10 : Cor quod novit amaritudinem animae suae, in gaudio ejus non miscebitur extraneus. Hinc est quod dicit Psalmista, Psal. lxxix, 6: Cibabis nos pane lacry-marum, et potum dabis nobis in lacrymis in mensura. Et illud : Fuerunt mihi lacrymae meae panes die ac nocte .

Sic ergo sumendum est hoc sacramentum, et iste cibus sacramentalis in amaritudine compunctionis.