Congregatio de Causis Sanctorum 669

Humilis Frater Minor Iacobus de Bitecto, quem Summus Pontifex

Clemens PP. XI, felicis recordationis, die 29 mensis Decembris anno 1700

titulo Beati honestavit, plenam vixit evangelicam mundorum corde beatitu-

dinem, perfecti religiosi omnino Dei consecrati in vita sua consummans

virtutes.

In civitate Iadere in Dalmatia Beatus anno fere 1400 natus est. In fami-

liari paupertate aequo vultu ac laeto christianae conversationis amplexu

iuventutem degit, donec, dum tricesimum primum aetatis annum agebat,

patriam reliquit et una cum aliis incolis suis in Apuliam migravit, ut stabilem

laborem quaereret. Adventum Domini hic praestolatus est, qui perfectissi-

mum certissimumque ei ostendebat Evangelii iter. Pro amore paupertatis

discalceatus, Pauperculi Assisiensis filius esse ferventer exoptans, apud

Conventum Franciscanum Bitectinum acceptus est, in quo professionem

religiosam emisit.

In hac nova patria Beatus Iacobus uti simplex frater laicus se gessit.

Oboedientia ei identidem officia sacristae, obsonatoris, hortulani commisit

et mendici stipem pro bono fratrum sociorum quaeritantis. Muneribus laeto

ac benigno corde functus est, operis suae gratiam devotionis et orationis

spiritu exercens. Constans fuit Regulae eius observantia, mira simplicitas,

summa in eo mundi rerum abiectio. Conventus Sanctae Mariae apud Insulam

Conversani, Sancti Petri Barensis, Sanctae Mariae Angelorum apud Cassa-

num in Murgiis et Sancti Francisci de Bitecto eius gavisi sunt benignitatis,

mansuetudinis, modestiae actuositatisque moribus. Contemplationi usque ad

mysticam caelitum communionem deditus, Frater Iacobus peculiarem erga

Beatissimam Virginem Mariam pietatem coluit, quam inde ab infantia elegit

uti principem consiliorum ministram, magistram et matrem. Prophetiae

denique miraculorumque dono Deus eum quoque ditare voluit.

Humilitas, discessus a mundo et silentium conversationis eius fuerunt

insignia, sicut et substantialis rerum naturae exquisitio. Quae vitae lineamen-

ta eum minime vero ad solitudinem duxerunt, magis autem ad maiorem

sollicitudinem amoris, servitii, proximitatis et caritatis erga pauperes. Frater

Iacobus fuit, temporibus suis, pacis et concordiae seminator.

Post annum 1480 Bitectum destinatus est, ubi initium dederat religiosae

suae conversationis mandatis sancti Francisci accommodatae. Vinculum eius

peculiare cum civibus huius nobilis civitatis in dies corroboratum est et usque

ad diem supremum profecit. Stipem quaeritans, non modo omnes proventus

pro amore Dei postulavit, sed omnibus etiam, quas visitabat, familiis lucem