1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

 10

 11

 12

 13

 14

 15

 16

 17

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

 28

 29

 30

 31

 32

 33

 34

 35

 36

 37

 38

 39

 40

 41

 42

 43

 44

 45

 46

 47

 48

 49

 50

 51

 52

 53

 54

 55

 56

 57

 58

 59

 60

 61

 62

 63

 64

 65

 66

 67

 68

 69

 70

 71

 72

 73

 74

 75

 76

 77

 78

 79

 80

 81

 82

 83

 84

 85

 86

 87

 88

 89

 90

 91

 92

 93

 94

 95

 96

 97

 98

 99

 100

 101

 102

 103

 104

 105

 106

 107

 108

 109

 110

 111

 112

101

Θεοκρίτ. Ἐπίβουλον ἦθος καί κακομηχανώτατον διαπαντός ἔχειν καί κατά πάντων, οὐχί τῇ τοῦ ἀγχινόου, ὥς τινες οἴονται, τῇ δέ τοῦ πονηροτάτου μερίδι προστίθημι.

Ῥᾴδιον μέν ἐπαινεῖν, ἅ μή χρή, καί ψέγειν· ἑκάτερον δέ, πονηροῦ τινος ἤθους.

Ἐκ τῶν Σερίνου. Οἱ Περσῶν βασιλεῖς, πρό μέν τῶν θυσιῶν, περί εὐσεβείας διαλέγονται· πρό δέ τοῦ πίνειν, περί σωφροσύνης· πολεμεῖν δέ μέλλοντες, περί ἀνδρείας.

Ἡροδότ. Ἀγάθυρσοι, ἀβρότατοι ἄνδρες εἰσί καί χρυσοφόροι τά μάλιστα. Ἐπίκοινον δέ γυναικῶν τήν μίξιν ποιοῦντα, ἵνα κασίγνητοί τε ἀλλήλων ἐῶσι, καί οἰκεῖοι ἐόντες, μήτε φθόνῳ, μήτε ἔχθει χρέωνται ἐς ἀλλήλους.

ΛΟΓΟΣ ΞΓ´. Περί εὐγενείας καί δυσγενείας. (15Ε_442> Ἰωαν. γ´. Τό γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκός, σάρξ ἐστι· καί τό

γεγεννημένον ἐκ τοῦ πνεύματος, πνεῦμα ἐστιν. Ῥωμ. θ´. Οὐ τά τέκνα τῆς σαρκός, ταῦτα τέκνα Θεοῦ· ἀλλά τά τέκνα τῆς

ἐπαγγελίας, λογίζεται εἰς σπέρμα. Σολ. γ´. Γενεᾶς ἀδίκου, χαλεπά τά τέλη. Τέκνα ἐν καταφρονήσει καί ἀπαιδευσίᾳ γαυριώμενα, συγγενείας ἑαυτῶν

μολύνουσι τήν εὐγένειαν. Τέκνα ἐν ἀγαθῇ ζωῇ τήν ἀναστροφήν ἔχοντα, τῶν ἰδίων γεννητόρων

κρύψουσι δυσγένειαν. Βασιλείου. Οὐκ ἔχομεν πατέρας λέγειν καί προγόνους περιφανεῖς. Ὁ γάρ τῆς

ἀληθείας νόμος, ἴδια ἑκάστου ἀπαιτεῖ τά ἐγκώμια. Οὐδέ γάρ ἵππον ταχύν ποιεῖ τό ἐκ ταχυτάτων φῦναι. Ἀλλ᾿ ὥσπερ τῶν ἄλλων ζώων ἡ ἀρετή ἐν ἑαυτῷ θεωρεῖται ἑκάστου, οὕτω καί ἀνδρός ἔπαινος, ὁ ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ κατορθωμάτων ἐκμαρτυρούμενος.

(993) Θεολόγ. Κακός δ᾿ ἀκούων αἰσχύνου, μή δυσγενής. Γένος γάρ εἰσιν, οἱ πάλαι σεσηπότες. Γένους προάρχειν, ἤ λύειν γένος θέλε, Ὡς καλόν εἶναι σ᾿, ἤ καλῶν πεφυκέναι Γρηγορ. Νύσσ. Ἡ εὐγένεια καί ἡ σεμνότης τοῦ ὑπερηφάνου τό συγγενές πρός

τήν πλίνθον ἔχει. Χρυσοστ. Λαμπρόν καί ἐπίσημον, οὐ περιφάνεια προγόνων, ἀλλά ψυχῆς

ἀρετήν ποιεῖν εἴωθε. (15Ε_444> Εὐριπίδ. Οὐδέν ἡ εὐγένεια πρός τά χρήματα. Τόν γάρ κάκιστον πλοῦτος εἰς πρώτους ἄγει. Ὅταν δέ κρηπίς μή καταβληθῇ γένους Ὀρθῶς, ἀνάγκη δυστυχεῖν τούς ἐκγόνους· Φεῦ, φεῦ, παλαιός αἶνος οὐ καλῶς ἔχει, Οὐκ ἄν γένοιτο χρηστός ἐκ κακοῦ πατρός. Θεοπόμπ. Εὐγενεῖς εἶναι νόμιζε, μή τούς ἐκ τῶν καλῶν καί ἀγαθῶν

γεγενημένους· ἀλλά τούς καλά καί ἀγαθά προαιρουμένους.