74

Παιδεύεταί τι καί πολιά, καί οὐ πάντη τό γῆρας, ὡς ἔοικεν, εἰς σύνεσιν ἀξιόπιστον.

(15Ε_318> Χρυσοστόμ. Πολιά οὐ τρίχες λευκαί, ἀλλά ψυχῆς ἀρεταί. Μή τόν νέον διάβαλλε· μηδέ τόν γεγηρακότα ἐπαίνει· οὔτε γάρ ἐν τῇ διαφορᾷ

τῆς ἡλικίας ἀρετή καί κακία, ἀλλ᾿ ἐν τῇ διαφορᾷ τῆς γνώμης. Γρηγ. Νύσσ. Ἐπί παντός ὡς ἐπί πολύ πράγματος, ἐπισφαλής σύμβουλος ἡ

νεότης· καί οὐκ ἄν τις ῥᾳδίως κατώρθωσέ τι τῶν σπουδῆς ἀξίων, ᾧ μή καί πολιά συμπαρελήφθη πρός κοινωνίαν τοῦ σκέμματος.

Φίλων. Ὁ ἀληθείᾳ πρεσβύτερος, οὐκ ἐν μήκει χρόνου, ἀλλ' ἐπαινετῷ καί τελείῳ βίῳ θεωρεῖται.

Εὐαγρίου. Τό ἔντιμον ἐν γήρᾳ εἶναι, ἀπόδειξις τοῦ φιλόπονον πρό γήρως γεγονέναι· τό δέ σπουδαῖον ἐν νέῳ, ἐχέγγυον τοῦ ἔντιμον ἐν γήρᾳ ἔσεσθαι.

Ἀνθεῖ πρός ἐπιστήμην ψυχή, ὁπότε ὁ τοῦ σώματος ἀκμαί χρόνου μήκει περαίνονται.

Νείλου. Θρίξ λελευκαμένη, τήν ἐντεῦθεν τῆς ψυχῆς ἀποδημίαν βοᾷ καί διαμαρτύρεται.

Πλουτάρχ. Ὁ μέν χειμών, σκέπης· τό δέ γῆρας, ἀλυπίας δεῖται. Πλουτάρχ. Ἡδύ ἐστιν ὥσπερ φίλῳ σπουδαίῳ, οὕτω καί λόγῳ καλῷ

συγγηράσκειν. Παρεκελεύετο τοῖς νέοις τρία ταῦτα ἔχειν, ἐπί μέν τῆς γνώμης, σωφροσύνην·

ἐπί δέ τῆς γλώττης, σιγήν· ἐπί δέ τοῦ προσώπου, αἰδώ. Ἐκ τῶν Φαυωρίνου. Ἐρατοσθένης ὁ Κυρηναῖος, τῆς ἡλικίας ἔφη, τό μέν

ἀκμάζον, ἔαρ εἶναι· θέρος δέ καί μετόπωρον, τό μετά τήν ἀκμήν· χειμῶνα δέ, τό γῆρας.

Σόλωνος. Γῆρας, ἔλεγεν ὅρμον εἶναι κακόν· εἰς αὐτό γάρ πάντα καταφεύγει. ∆ιογένης. Ἐρομένου τινός αὐτόν, Τί νομίζεις τό γῆρας; ἀπεκρίνατο, Τοῦ ζῇν

χειμῶνα. (15Ε_320> ∆ιογένης. Ἰδών δέ γραῦν καλλωπιζομένην, εἶπεν, 920 Εἰ μέν

πρός τούς ζῶντας, πεπλάνησαι· εἰ δέ πρός τούς νεκρούς μή βράδυνε. Ἀλεξάνδρ. Ἀλέξανδρος ἰδών τινα τῶν γερόντων βαπτόμενον τάς τρίχας,

εἶπε. Μή τάς τρίχας βάπτου, ἀλλά τά γόνατα. Ὀργίας ἐρωτηθείς, ποίᾳ διαίτῃ χρώμενος, εἰς μακρόν γῆρας ἦλθες; Οὐδέν

οὐδέποτε, ἔφη, πρός ἡδονήν οὔτε φαγών οὔτε δράσας. Προκόπιος. Βίου μῆκος, προσδοκηθέν μέν, πολύ· παραδραμόν δέ, πέφυκεν

ὀνείρου καί σκιᾶς ἀμυδρότερον εἶναι. Φιλήμον. Σύρα, Σύρα, τί ἐστι; πῶς ἡμῖν ἔχεις; Μηδέποτ᾿ ἐρώτα τοῦτ᾿ ἐπάν γέροντ᾿ ἴδῃς, Ἤ γραῦν τινα· ἴσθι δ᾿ εὐθύς ὅτι κακῶς ἔχει. Ἡρώδου. Ἐπήν τόν ἑξηκοστόν ἥλιον κάμψῃς, Ὦ Γρύλλε, Γρύλλε, θνῆσκε, τέφρα γίνου. Ὡς τυφλός ὁ ὑπέρ κεῖνο τοῦ βίου καμπτήρ. Φιλήμον. Ἔστι που σύνεσις νέων, καί γερόντων ἀσυνεσία· χρόνος γάρ οὐ

διδάσκει φρόνησιν, ἀλλά φύσις ὀρθή καί δίαιτα. ∆ημοκρίτ. Γῆρας καί πενία, δύο τραύματα δυσθεράπευτα. Παλαιός αἶνος, ἔργα μέν νεωτέρων, Βουλαί δ' ἔχουσιν τῶν γεραιτέρων κράτος. Γῆρας λεόντων κρεῖσσον ἀκμάτων νεβρῶν.