36

γενέσθαι ποτ᾿ ἄν ἕνεκεν εὐχῆς, εἰ μή ἄν τά μουσικά μάθοι. Τόν δέ αὐτόν τρόπον, οὐδ᾿ ἄν φρόνιμόν τινα μάθοι. τόν δέ αὐτόν τρόπον, οὐδ᾿ ἄν φρόνιμόν τινα γενέσθαι εὐχόμενον, εἰ μή τούτων τήν μάθησιν λάβοι.

ΛΟΓΟΣ ΙΕ´. Περί διδαχῆς καί λόγων. 15Ε_148 Ματθ. ι´. Ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅς ἄν ποιήσῃ καί διδάξῃ, οὗτος μέγας

κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. 813 Ἰακ. α´. Ἔστω πᾶς ἄνθρωπος ταχύς εἰς τό ἀκοῦσαι, καί βραδύς εἰς τό

λαλῆσαι. Καί, Εἴ τις ἐν λόγῳ οὐ πταίσει, οὗτος τέλειός ἐστι, δυνάμενος χαλιναγωγῆσαι καί ὅλον τό σῶμα.

Σολομ. Εἰς ὦτα ἄφρονος μηδέν λέγε, μή ποτε μυκτηρίσῃ τούς συνετούς σου λόγους.

Σιράχ ΚΑ´. Ἐξήγησις μωροῦ, ὡς ἐν ὁδῷ φορτίον· ἐπί δέ χείλη συνετοῦ εὑρεθήσεται χάρις.

Βασιλείου. Μήποτε τῇ ἀμετρίᾳ τοῦ λόγου ἄχρηστα ποιήσωμεν ἡμῖν τά φιλοπόνως συνειλεγμένα. Ἀτονοῦσα μέν ἡ διάνοια πάντων ὁμοῦ περιδράξασθαι, ὅμοιον πάσχει γαστρί, διά τήν ὑπερβολήν τοῦ κόρου, εἰς πέψιν ἀγαγεῖν τά παραπεμφθέντα μή δυναμένῃ.

Βέλτιον τάς ἑαυτῶν ἡνίας ἐνδιδόναι τεχνικωτέροις, ἤ ἄλλων ἡνιόχους εἶναι ἀνεπιστήμονας· καί ἀκοήν ὑποτιθέναι μᾶλλον εὐγνώμονα, ἤ γλῶσσαν κινεῖν ἀπαίδευτον.

Θεολόγου. Ἄφωνον ἔργον κρεῖττον ἀπράκτου λόγου. Βίου μέν οὐδείς πώποτε ὑψώθη δίχα, Λόγου δέ πολλοί τοῦ κενῶς ψοφουμένου. Ἤ μή διδάσκειν, ἤ διδάσκειν τῷ τρόπῳ. Τοῦ λαλεῖν αἰσχρά, τό ἀκούειν ἀτιμότερον. 15Ε_150 Χρυσοστ. Τότε μάλιστα οἱ μαθηταί εἰς τόν ἀγαθόν ἀγωνίζονται

ζῆλον, ὅταν παρά τῶν διδασκάλων ἔχωσι τά παραδείγματα. Οὐκ ἀκίνδυνον ἡ ἀκρόασις, ὅταν ἡ διά τῶν ἔργων προσθήκη μή γένηται. Ἔστις γνῶσις λόγου χωρίς, καί ἔστι γνῶσις μετά λόγου. Καί γάρ εἰσί πολλοί

γνῶσιν μέν ἔχοντες, λόγον δέ οὐκ ἔχοντες. Νείλου. Περισσός πᾶς λόγος πρός διόρθωσιν, ὅταν ἡ τῶν ἀκουόντων πρός τό

χεῖρον νεύουσα σπουδή, τοῖς κατά συμβουλήν λεγομένοις ἐναντίως διάκειται. ∆ιδύμου. Τότε ἀνύει διδάσκαλος καί πιστεύεται λέγων, ὅταν ἀφ᾿ ὧν πράττει,

παιδεύει, κατά τό, Ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καί διδάσκειν. Μοσχίωνος. Τόν προσομιλοῦντα τριχῆ διασκοποῦ, ὡς ἀμείνονα, ἤ ὡς ἥττονα,

ἤ ὡς ἴσον· καί εἰ μέν ἀμείνονα, ἀκούειν χρή καί πείθεσθαι αὐτῷ· εἰ δέ ἥττω, ἀπειθεῖν· εἰ δέ ἴσον, συμφωνεῖν.

∆ημώνακτ. Ὁ λόγος, ὥσπερ πλάστης ἀγαθός τῆς ψυχῆς περιτίθεται σχῆμα. 816 Σόλωνος. Ὅσον ἐν πολέμῳ δύναται σίδηρος, τοσοῦτον ἐν πολιτείᾳ

λόγος εὖ ἔχων ἰσχύει. Ὁ αὐτός ἔφασκε, τόν λόγον, εἴδωλον εἶναι τῶν ἔργων. ∆ιογέν. Τούς ῥήτορας τά δίκαια μέν ἔφη ἐσπουδακέναι λέγειν, πράττειν δέ,

οὐδαμῶς.