1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

 10

 11

 12

 13

 14

 15

 16

 17

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

 28

 29

 30

 31

 32

 33

 34

 35

 36

 37

 38

 39

 40

 41

 42

 43

 44

 45

 46

 47

 48

 49

 50

 51

 52

 53

 54

 55

 56

 57

 58

 59

 60

 61

 62

 63

 64

 65

 66

 67

 68

 69

 70

 71

 72

 73

 74

 75

 76

 77

 78

 79

 80

 81

 82

 83

 84

 85

 86

 87

 88

 89

 90

 91

 92

 93

 94

 95

 96

 97

 98

 99

 100

 101

 102

 103

 104

 105

 106

 107

 108

 109

 110

 111

 112

73

Γρηγ. Νύσσ. Τά μέν γάρ λοιπά τῶν ἁμαρτημάτων, καί χρόνου καί πραγμάτων καί τῶν ἔξωθεν συνεργίας πρός τό γενέσθαι δέονται· ἡ δέ τοῦ λόγου φύσις, κατ᾿ ἐξουσίαν ἔχει τό πλημμελεῖν.

Φίλωνος. Ἀναισχυντία μέν ἴδιον φαύλου· αἰδώς δέ, σπουδαίου· τό δέ μήτε αἰσχύνεσθαι μήτε ἀναισχυντεῖν, τοῦ ἀκαταλήπτως ἔχοντος καί ἀσυνκαθέτως.

Ἀναιδές βλέμμα καί μετέωρος αὐχήν, καί συνεχής κίνησις ὀφρύων, καί βάδισμα σεσοβημένον, καί τό ἐπί μηδενί τῶν φαύλων ἐρυθριᾷν, σημεῖα ψυχῆς ἐστιν αἰσχίστης, τούς ἀφανεῖς τῶν οἰκείων ὀνειδῶν τύπους ἐγγραφούσης τῷ φανερῷ σώματι.

Φιλιστίων. Ὅστις γάρ αὐτός αὐτόν οὐκ αἰσχύνεται, Συνειδώς αὐτῷ φαῦλα διαπεπραγμένῳ, Πῶς τόν δε μηδέν εἰδότ᾿ αἰσχυνθήσεται; Ἀριστοτέλ. Τό μή αἰσχύνεσθαι κακόν ὄντα, κακίας ὑπερβολή. Σωκράτης. Γλώσσῃ θρασείᾳ μή χρῆσθαι· πολλάκις γάρ τό θράσος, καί αὐτήν

διώλεσε τήν κεφαλήν. Εὐριπίδ. Θράσει μέν οὐδείς οὐδέπω, πόνῳ δέ καί γενναιότητι καί ἐπιεικείᾳ

ἀρετήν ἐπεκτήσατο. (15Ε_314> Μενάνδρου. Οὐκ ἔστιν ἀνοίας οὐδέν ὡς ἐμοί δοκεῖ,

τολμηρότερον. Μουσωνίου. Αἰδοῦς παρά πᾶσιν ἄξιος ἔσῃ, ἐάν πρῶτον ἄρξῃ σαυτόν

αἰδεῖσθαι. Θεόφραστ. Αἰδοῦς παρά πᾶσιν ἄξιος ἔσῃ, ἐάν πρῶτον ἄρξῃ σαυτόν αἰδεῖσθαι. Κάτωνος. Ὁ αὐτός ἰδών μειράκιον ἐρυθριάσαν, ἔφη. Θάῤῥει· τοιοῦτον γάρ

ἔχει ἡ ἀρετή τό χρῶμα. Μάλιστα νόμιζε δεῖν ἕκαστον αἰδεῖσθαι ἑαυτόν· μηδένα γάρ ἑαυτοῦ μηδέποτε

χωρίς εἶναι. ΛΟΓΟΣ ΜΑ´. Περί γήρως καί νεότητος. (15Ε_316> Ἰωάν. κα´. Ὅτε ἦς νεώτερος, ἐζώννυες ἑαυτόν καί περιεπάτεις

ὅπου ἤθελες· ὅταν δέ γηράσῃς, ἐκτενεῖς τάς χεῖράς σου, καί ἄλλος δε ζώσει, καί οἴσει ὅπου οὐ θέλεις.

Ἑβραί. ιβ´. ∆ιό τάς παρειμένας χεῖρας καί παραλελυμένα γόνατα ἀνορθώσατε· καί τροχιάς ὀρθάς ποιήσατε τοῖς ποσίν ὑμῶν.

Σιράχ στ΄ . Μῆκος βίου, ὁδοί δικαιοσύνης. Ἐν πλήθει πρεσβυτέρων, στῆθι· καί εἴ τις σοφός, προσκολλήθητι αὐτῷ. Σιράχ η´. Μή ἀτιμάσῃς ἄνδρα ἐν γήρει αὐτοῦ· καί γάρ καί ἐξ ἡμῶν

γηράσκουσιν. 917 Σιράχ κε΄ . Ὡς ὡραῖον πολιαῖς κρίσις, καί πρεσβύτερος ἐπιγνῶναι

βουλήν. Ὡς ὡραία γερόντων σοφία, καί δεδοξασμένοις διανοήματα βουλῆς! Ἐμίσησεν ἡ ψυχή μου γέροντα μοιχόν, ἐλαττούμενον συνέσει. Βασιλ. Πλέον τῷ ὄντι τῆς ἐν θριξί λευκότητος εἰς πρεσβυτέρου σύστασιν, τό

ἐν φρονήσει πρεσβυτερικόν. ∆ιαφέρει τοῦ νηπίου καθ᾿ ἡλικίαν οὐδέν, ὁ ἐν ταῖς φρεσί μηπιάζων. Θεολόγου. Αἰσχρόν τήν μέν ἡλικίαν παρακμάσαι, μή παρακμάσαι δέ τήν

ἀσέλγειαν.