66

Χρυσόστ. Εἰκότως ἄρα εἴρηται παρά τῶν παλαιῶν κενοδοξία. ∆ιάκενος γάρ ἐστιν, ἔνδον οὐδέν ἔχουσά τι χρήσιμον· ἀλλ᾿ ὥσπερ τά προσωπεῖα, δοκεῖ μέν εἶναι λαμπρά καί ἐπέραστα, κενά δέ ἔνδοθέν ἐστι· ∆ιό καί τῶν σωματικῶν ὄψεων εὐπρεπέστερα ὄντα, οὐδένα οὐδέποτε πρός τόν ἔρωτα ἰδεῖν ἔπεισε τόν ἑαυτῶν· οὕτω, μᾶλλον δέ ἀθλιώτερον, καί ἡ παρά τῶν πολλῶν δόξα.

Γρηγ. Νύσ. τό ἐπί πλούτῳ κομπάζειν, ἤ γενέσει σεμνύνεσθαι, ἤ πρός δόξαν ὁρᾷν, ἤ δοκεῖν ὑπέρ τόν πέλας εἶναι, δι᾿ ὧν αἱ ἀνθρώπιναι πληροῦνται τιμαί, ταῦτα πάντα καθαίρεσις τῆς ἀνθρωπίνης τιμῆς καί ὄνειδος γίνεται.

Φίλων. Τῶν πολιτικῶν ἐάν τάς ὕλας ἀφέλῃς, κενόν τύφον εὑρήσεις νοῦν οὐκ ἔχοντα.

Εὐαγρ. Χαλεπόν διαφυγεῖν τόν τῆς κενοδοξίας δαίμονα· ὅ γάρ ποιήσῃς καθαιρήσων αὐτήν, τοῦτο ἀρχή σοι κενοδοξίας γενήσεται.

Ἰωάν. Κλίμ. Βδελύττεται ἥλιον κλέπτης· ὑπερήφανος δέ, πρᾳεῖς ἐξουδενώσει. Σωκράτ. Τούς μέν κενούς ἀσκούς, τό πνεῦμα διΐστησι· τούς δέ ἀνοήτους

ἀνθρώπους τό οἴημα. ∆ιογένης. Ὁ τύφος ὥσπερ ποιμήν, οὖ θέλει τούς πολλούς ἄγει. Ἀλεξάνδρ. Ἀλέξανδρος νοσήσας μακράν νόσον, ὡς ἀνέῤῥωσεν, οὐδέν, ἔφη,

διατιθέναι χεῖρον· ὑπέμνησε γάρ ἡμᾶς ἡ νόσος, μή μέγα φρονεῖν θνητούς ὄντας. Φιλιστίων. Ἐάν ἴδῃς πονηρόν εἰς ὕψος αἱρόμενον, Λαμπρῷ τε πλούτῳ καί τύχῃ γαυρούμενον, (15Ε_282> Ὀφρῦν τε μείζω τῆς τύχης καθηρκότα, Τούτου τάχιον μεταβολήν προσδόκα. Ἐπαίρεται γάρ μεῖζον, ἵνα καί μεῖζον πέσῃ. Μενάνδρου. Ὤ τρισάθλιοι ἅπαντες οἱ φυσῶντες ἐφ᾿ ἑαυτούς μεγάλα· αὐτοί

γάρ οὐκ ἴσασιν ἀνθρώπου φύσιν. Ἀριστοτ. Ἀριστοτέλης θεασάμενος νεανίσκον κατωφρυωμένον, Νεανίσκε,

ἔφη, οἷος μέν δοκεῖς αὐτός εἶναι, ἐγώ γενοίμην· οἷος δέ τῇ ἀληθείᾳ ὑπάρχεις, τοιοῦτοί μου οἱ ἐχθροί γένοιντο.

Ὁ αὐτός κατανοήσας μειράκιον ἐπί πολυτελείᾳ τῆς χλαμύδος σεμνυνόμενον, Οὐ παύσῃ , ἔφη μειράκιον ἐπί προβάτου σεμνυνόμενος ἀρετῇ.

897 Ἡρακλ. Ἡράκλειτος ὁ φυσικός, οἴησιν ἔλεγεν ἐγκοπήν προκοπῆς. ΛΟΓΟΣ ΛΕ´. Περί ἀληθείας καί ψεύδους. (15Ε_284> Ἰωαν. γ´. Ὁ ποιῶν τήν ἀλήθειαν, ἔρχεται πρός τό φῶς, ἵνα

φανερωθῆ τά ἔργα αὐτοῦ, ὅτι ἐν Θεῷ εἰσιν εἰργασμένα. Ἐφ. δ´. Ἀποθέμενοι ψεῦδος, λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετά τοῦ πλησίον

αὐτοῦ, ὅτι ἐσμέν ἀλλήλων μέλη. Παροιμ. ι´. Ὅς ἐρείδεται ἐπί ψεύδεσιν, οὗτος ποιμανεῖ ἀνέμους· ὁ δ᾿ αὐτός

διώξεται ὄρνεα πτερωτά. Σιράχ κζ´. Πετεινά πρός τά ὅμοια αὐτοῖς καταλύει. Καί ἀλήθεια εἰς τούς

ἐργαζομένους αὐτήν ἐπανήξει. Σιράχ κζ΄ . Πετεινά πρός τά ὅμοια αὐτοῖς καταλύει. Καί ἀλήθεια εἰς τούς

ἐργαζομένους ὄρνεα πτερωτά. Βασιλείου. Οὔτε ἐν δικαστηρίοις, οὔτε ἐν ταῖς ἄλλαις πράξεσιν, ἐπιτήδειον τό

ψεῦδος, τοῖς τήν ὀρθήν ὁδόν καί ἀληθῆ προελομένοις τοῦ βίου.