1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

 10

 11

 12

 13

 14

 15

 16

 17

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

 28

 29

 30

 31

 32

 33

 34

 35

 36

 37

 38

 39

 40

 41

 42

 43

 44

 45

 46

 47

 48

 49

 50

 51

 52

 53

 54

 55

 56

 57

 58

 59

 60

 61

 62

 63

 64

 65

 66

 67

 68

 69

 70

 71

 72

 73

 74

 75

 76

 77

 78

 79

 80

 81

 82

 83

 84

 85

 86

 87

 88

 89

 90

 91

 92

 93

 94

 95

 96

 97

 98

 99

 100

 101

 102

 103

 104

 105

 106

 107

 108

 109

 110

 111

 112

6

Τούς φρονίμους ἔλεγε μᾶλλον ὑπό τῶν ἀφρόνων, ἤ τούς ἄφρονας ὑπό τῶν φρονίμων ὠφελεῖσθαι· τούτους μέν γάρ φυλάττεσθαι τάς ἐκείνων ἁμαρτίας· ἐκείνους δέ, τάς τούτων μή μιμεῖσθαι κατορθώσεις.

∆εῖ τόν ἀγαθόν ἄνδρα, μεμνῆσθαι μέν τῶν γενομένων, πράττειν δέ τά ἐνεστῶτα· περί δέ τῶν μελλόντων ἀσφαλίζεσθαι.

736 Μία ἐστίν ἀρχή τοῦ καλῶς βουλεύεσθαι, τό γνῶναι περί ὅτου ὁ λόγος· εἰ δέ μή, τοῦ παντός ἁμαρτάνειν ἀνάγκη.

Εὐριπίδου ἐν Ἀντιόπῃ. Ψυχῇ μέγας χαλινός ἐστιν ὁ νοῦς. Τό δ᾿ ἀσθενές μου καί τό θῆλυ σώματος Κακῶς ἐμέμφθης· εἰ γάρ εὖ φρονεῖν ἔχω, Κρεῖσσον τόδε ἐστί καρτεροῦ βραχίονος. Σοφοκλέοις ἐν Αἴαντι. Ἐκ τῶνδε μέντοι τῶν τρόπων οὐκ ἄν ποτε Λατάστασις γένοιτ᾿ ἄν οῦδενός νόμου· Εἰ τούς δίκῃ νικῶντας ἐξωθήσομεν, Καί τούς ὄπισθεν εἰς τό πρόσθεν ἄξομεν. 15Ε_030 Ἀλλ᾿ εἰκτέον τάδ᾿ ἐστίν· οὐ γάρ οἱ πλατεῖς, Οὐδ᾿ εὐρύνωτοι φῶτες ἀσφλέστατοι, Ἀλλ᾿ οἱ φρονοῦντες εὖ κρατοῦσι πανταχοῦ. Μέγας δέ πλευράς βοῦς, ὑπό σμικρᾶς ὅμως Μάστιγος ὀρθός εἰς ὁδόν πορεύεται. Ὁ γάρ φρονῶν εὖ, πάντα συλλαβών ἔχει.

ΛΟΓΟΣ Γ´. Περί ἁγνείας καί σωφροσύνης. 15Ε_032 Ἰώβ λα´. Εἰ ἐξηκολούθησεν ἡ καρδία μου γυναικί ἀνδρός

ἑτέρου· εἰ δέ καί ἐγκάθετος ἐγενόμην ἐπί ταῖς θύραις αὐτῆς, ἀρέσαι καί ἡ γυνή μου ἑτέρῳ.

Σοφίας. Μακαρία στεῖρα ἀμίαντος, ἥτις οὐκ ἔγνω κοίτην ἐν παραπτώματι·

ἕξει καρπόν ἐν ἐπισκοπῇ ψυχῶν. Κρεῖσσον παρθενία μετ᾿ ἀρετῆς· ἀθάνατός ἐστιν ἡ μνήμη αὐτῆς· ὅτι καί παρά

Θεῷ γινώσκεται καί παρά ἀνθρώποις. Παροῦσάν τε μιμοῦνται αὐτήν, καί ποθοῦσιν ἀπελθοῦσαν· καί ἐν τῷ αἰῶνι στεφανοφοροῦσα πομπεύει, τόν τῶν ἀμιάντων ἄθλων ἀγῶνα νικήσασα.

Σιράχ. Ὁ ἀντοφθαλῶν ἡδοναῖς, στεφανοῖ ζωήν αὐτοῦ. Ματθ. ιθ´ Οὐ πάντες χωροῦσι τόν λόγον τοῦτον, ἀλλ᾿ οἷς δέδοται. Εἰσίν εὐνοῦχοι, οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρός αὐτῶν ἐγενήθησαν οὑτως, κ. τ. ε Βασιλείου. Οὔτε οὖν ἐπί σωφροσύνῃ ἐπαινεῖσθαι προσήκει τούς

ἀποκοπτομένους τά μόρια. Οὐδέ γάρ τούς ἵππους ὡς μή κερατίζοντας, οὐδέ τούς