Congregatio de Causis Sanctorum 773

Sub tegmine familiae religiosae formata, sacramentum Confirmationis

recepit. Quo Dei praemio praedita ac Spiritus Sancti dono induta,

ascensum suum ad caritatis, fidei et spei vertices perrexit. Paulo ante

novitiatus initium, Superiorissae adstitit paratam se confitens, quae pro

cuiusdam miseri salute vitam offerret. In eodem novitiatus anno, quo

ineunte nomen religiosum Mariae Teresiae seu Teresinae sumpserat, prima

autem signa morbi, videlicet abscessus intestini tubercularis naturae,

animadvertere et plura in re spirituali experiri coepit, quae tamen

corroborato animo suscepit utique ad caritatem exercendam prompta:

« Mea hoc tantum interest ... Iesum meum amare, animabus pro Iesu meo

salutem ferre, Iesu dulcem risum excutere, Iesum meum haud iniurare ...

mihi aliud non expedit ».

Fortitudo in doloribus et in angustiis, prudentia vivendi numquam

diiudicando, confidens et fide refertus conspectus rerum mundi, quo « magis

- uti dicebat - Deum amem », virtutes fuerunt in illo tempore eminentes.

Die 10 mensis Aprilis anno 1944, ineffabili cum gaudio professionem religio-

sam emisit et, paucis post mensibus, apostolica admota sollicitudine primum

opus suum missionarium incepit, institutioni puerorum attendens, pro quibus

propositum sibi fuit, ut « apostola quaedam » esset atque vita opereque capita

vocationis suae expromere, caritatem scilicet in Deum et Beatam Mariam

Virginem Immaculatam, omnium missionariarum claretianarum patronam

et exemplar, quam summopere amabat. Actuositate, simplicitate ac simul

mira omnia Deo referendi facultate eminuit. Assidua intentaque vitae com-

munitatis fuit, cum votis paupertatis, oboedientiae et castitatis pro Domino

semper fidelis esse vellet, quae omnia in simplicibus eius negotiis cotidianis

translucebant. Soror Maria Teresia, dicere gaudebat quod « sanctitas esse

nonvult extraordinaria, sed simplex potius et abdita, pro solo Deo constituta

... et omnia incepta vitae esse oportet, spiritui fidei illaborare ... ordinaria

quidem extraordinarie agere ».

Insequenti autem anno condiciones valetudinis in gravius ruerunt, nullam

praesentientibus medicis vel sociis communitatis subrepentem mortem. Nam,

accessus dolorum brevibus profectus temporibus succedebant et omnibus in

adiunctis, etiam asperrimis in atrocitatibus et in temptationibus fidei, in

« nocte obscura » spiritus illa, Maria Teresia miram ostendit integritatem.

Experientia quoque Beatae Mariae Virginis amoris adeo profunda et

corroborans hoc tempore fuit, ut fide ac spe supplex peteret: « Mater mea,

ne mihi desperem ». Et in silentio consolatio fiebat iugis arrisus. Inopem