Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale772

His in rerum locorumque adiunctis, licet valde atrocitatibus belli necnon

innocentium mortibus et commigrationibus magnis ex eo manantibus

iactatis, sese Deo consecrandi in ipsa crevit desiderium, quod iugis

lectionibus vitarum et operum Sanctorum, praesertim Sanctae Teresiae a

Iesu Infante, quae vivida fons fuit Servae Dei spiritualitatis, constanter

coluit. Ex patre maxime rectitudinem et peculiarem caritatem erga egenos

insuper didicit, sed eucharisticum Primae Communionis sacramentum intime

profuit Mariae de Monte Carmelo fidei incremento, quam minarum in

persecutione illatarum causa postponere coacta est et tantum mense

Octobris anno 1939, dum tertium decimum aetatis annum agebat,

recepit.

Educatio peculiaris, assidua navitas eius in vita communitatis paroecialis,

simplicis apostolatus initia et parva munera in familia gesta paulatim in ea

consilium suipsius Deo oblationis perfecerunt. Dein, acerbissima mors patris

puellae facultatem praebuit divinae paternitatis intellectum ulterius

exquirere et intimum sanctitatis studium. Participatio consociationis

Filiarum Cordis Mariae, quam missionarii claretiani moderabantur, per

ardua apostolicarum curarum Evangelii nuntii ad populos itinera

vocationem eius rettulit, ut Barcinone domum formationis Religiosarum

Mariae Immaculatae Missionariarum Claretianarum ingrederetur, Illum

persequens qui tamquam Veritatem, Viam et Vitam spiritualiter cogno-

verat, sicut ipsa illo tempore scribebat: « Ostium meum pulsasti et tibi

reclusi, Iesu mi! O gaudium, quia mihi praestolari minime te effeci! ».

Exinde, licet decimum sextum aetatis annum vix ageret, iuvenis peralto

divini afflatus ardore atque inusitata sapientia suffulta videbatur, quae

evangelica simplicitate, laetitia, modestia et fervore pietatis, praesertim in

adoratione Sanctissimi Sacramenti, communitatem suam eximie honestavit.

Institutione religiosa provecta, Serva Dei vocationem tractim dilucidavit et

admodum infixit in peculiarem Congregationis missionariae spiritualitatem,

scilicet in firmam adhaesionem vitae cum Evangelio et in amorem nuntium

Christi omnibus creaturis afferendi, actuositatem contemplationi coniungens,

Ecclesiae impense innixa et, iuxta exemplum fundatorum Sancti Antonii

Mariae Claret et Venerabilis Servae Dei Antoniae Parı́s, Iesum fideliter

persequens. Cotidiana communitatis conversatio, etsi quandoque ardua,

sane eius Christi amorem emundavit, quem enim magis magisque fulcrum

et culmen effecit.