Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale720

sanctitatis perfectionem incitabat eam. Beata Volpicelli intuita est Illum qui

totum hominibus se tradidit in Pane Vitae Aeternae, in Eucharistia videlicet,

centrum constituere eius vitae et indicium ad omnem rem amplectendam

et verum sensum cuiusque realitatis intellegendum. Ex quo omnis eius

opera nascitur, e desiderio videlicet singulis viris singulisque mulieribus

Evangelium proponendi, quod illo in Pane continetur, cum libertate

spiritus, alacritate et idoneitate creativa, patientia, dialogo et simplicitate.

Fortuitum colloquium cum beato Ludovico de Casoria, die XIX mensis

Septembris anno MDCCCLIV, apud conventum «La Palma », Neapoli, fuit,

sicut ipsa Beata testatur, « peculiare exstitit signum Gratiae praevenientis,

caritatis et Sacri Cordis praedilectionis, suae Servae aerumnas amantis ».

Beatus aggregavit eam ad Ordinem Franciscanum Saecularem ac veluti

unicum propositum eius vitae ostendit illi cultum Sacri Cordis Iesu,

eamque hortatus est ut in societate maneret, in qua « animarum piscatrix »

fı̀eret. Deinde Consilio obsequens sui confessarii, patris Leonardi Matera,

Barnabitae, die XXVIII mensis Maii anno MDCCCLIX inter Adoratrices

Perpetuas a Iesu Sacramentato ingressa est, ex quibus tamen paulo post

ob graves valetudinis condiciones est egressa. Aliud erat divinum circa

Catharinam consilium. Quod bene beatus Ludovicus intellexit, qui ei saepe

dicere solebat: « Cor Iesu, o Catharina, haec est opera tua! ». Ita, confessario

suadente, Volpicelli menstruum folium Gallicum de orationis Apostolatu prae

oculis habuit et statim diploma accepit Promotricis, primum quod Neapolim

venit. Mense Iulio anno MDCCCLXVII pater Ramière Palatium Neapolitanum

invisit vulgo « Largo Petrone alla Salute », ubi Catharina propositum alit

sedem suorum operum apostolicorum instituendi « ad amorem Iesu Christi

in cordibus, in familiis atque in societate instaurandum ». Primae promotrices

etiam erunt primae Catharinae in apostolatu sociae implendo atque in

constituendo Instituto Ancillarum a Sacro Corde, cuius regulae die IV

mensis Iulii anno MDCCCLXXIV, ab Archiepiscopo olim Neapolitano, Servo

Dei Cardinale Sixto Riario Sforza, sunt approbatae. Amor beatae

Catharinae Volpicelli erga Sanctissimum Sacramentum cum sinceritate et

cohaerentia confirmat indomitam fidelitatem erga Ecclesiam et Christum

in periodo profundae spiritualis et socialis discriminis in societate

Neapolitana alterius dimidiae partis saeculi XIX. Nitebatur « ad Christum

pertinere ut alios ad Christum perduceret ». Arcana eius ars prosperitatis

continua exstitit eius constans cum Christo in Eucharistia communio.

Catharina mulier est spiritalis renovationis: expetit conversionem quae cor