Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale734

fruebatur (cfr 2 Tim 3, 15). Audimus hanc adhortationem in unumquemque

nostrum conversam, ut nemo in fide piger efficiatur. Ipsa nos comitatur in

vita quae permittit ut novo usque intuitu mirabilia percipiamus quae Deus

pro nobis adimplet. Intendens contueri signa temporis nostrae hodiernae

historiae, fides unumquemque nostrum incitat ut vivum efficiamur signum

praesentiae Resuscitati in mundo. Mundus hodie praecipue indiget credibili

testificatione eorum qui, in mente et corde a Verbo Domini illuminati, cor et

mentem plurimorum hominum aperire valent ad desiderium Dei veraeque

vitae quae finem non habet.

« Sermo Domini currat et glorificetur » (2 Thess 3, 1). Utinam hic Annus

fidei nexum cum Christo Domino firmiorem usque reddat, quia in Eo

tantummodo adest certitudo respiciendi futurum aevum et sponsio amoris

authentici et duraturi. Petri Apostoli verba extremum lucis radium in fidem

proiciunt: « In quo exsultatis, modicum nunc si oportet contristati in variis

tentationibus, ut probatio vestrae fidei multo pretiosior auro, quod perit, per

ignem quidem probato, inveniatur in laudem et gloriam et honorem in reve-

latione Iesu Christi. Quem cum non videritis, diligitis; in quem nunc non

videntes, credentes autem, exsultatis laetitia inenarrabili et glorificata, re-

portantes finem fidei vestrae salutem animarum » (1 Pe 1, 6-9). Christianorum

vita experientiam complectitur sive laetitiae sive tribulationis. Quot Sancti

experti sunt solitudinem! Quot credentes nostra quoque aetate Dei silentio

probantur, cum eius vocem solacii audire velint! Aerumnae vitae, dum

percipere sinunt mysterium Crucis atque participare passiones Christi

(cfr Col 1, 24), praeludium constituunt ad laetitiam et spem ad quas fides

conducit: « Cum enim infirmor, tunc potens sum » (2 Cor 12, 10). Nos credimus

firma certitudine Dominum Iesum de malo ac de morte triumphavisse. Hac

valida fiducia nos Ei committimus; Ipse inter nos est, maligni potestatem

vincit (cfr Lc 11, 20) et Ecclesia, visibilis communitas misericordiae eius,

in Eo tamquam signum permanet definitivae reconciliationis cum Patre.

Hoc tempus gratiae Deiparae committimus, quae proclamata est « beata,

quae credidit » (Lc 1, 45).

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die XI mensis Octobris, anno

MMXI, Pontificatus Nostri septimo.

BENEDICTUS PP. XVI