37.

De resurrectione D. N.

1. Vita Christi resurgente
Humano generi
Laudes salvatori demus
Cum voce supplici,
Coelesti Messias,
Christo jubilose.

Se Ipsum exinanivit,
Ut nos liberaret
Relaxando, transgressorem
Sua morte stravit,
A nece perditis
Salutem paravit.
Panem et Vinum obtulit,
Esse assignavit
Corpus proprium, divinum
In hoc demonstravit.

Tropus.
Benedixit quoque fregit
Dedit et cibavit
Missos duodecim
Se Judas damnavit.

2. Discipulis pedes lavans
Summus Deus homo
Ultimatim discubuit
Volens Vitam dare
Cunctis Christicolis,
Divina sacrare.
Vestivit caecos lumine Lepram tactu fugat,
Aquam Vinei saporis
Nuptiis figurat,
Fluxum constrinxit,
Quina milia pavit.
Primo Mariae amanti,
Dehinc apostolis
Docens eos In scripturis
Clausis reseratis.
Tropus.
Favent Igitur Domino
Cuncta congaudere,
Flores et segetes
Fructu veniant suo.

3. Post haec mira miracula
Taliaque facta
Crucifigi non despexit
Sponte sua bona,
Mortem devastando
Et Vitam parando.
Lucet clarius sol luna
Morte jam turbida,
Tellus, volucres nunc plaudent
Christo resurgenti,
Quae tremula ejus
Morte sunt casura.

Ergo die nunc jam Isto
Omnes concinamus,
Quo nobis Viam resurgens
Patefecit Jesus.

Tropus.
Astra, sol, luna jucundetur,
Et cuncti lactentur
Chori spiritales
Deo decantantes.