9.
S. Martini.

1. Te, Martine, miles Christi,
Laudet sine nece tristi

Praesens haec familia,
Qui divinae meruisti
Virtuti, ne neges Isti,

Qui petit auxilia

Vota per humilia.
2. Omnes gentes tua festa
Recolentes per honesta

Pectoris hospitia,
Fac gaudentes atque praesta
Puras mentes, tolle maesta

Baratri supplicia,

Purgans cordis vitia.

3. Non petivit quidquam a te
Nec abivit desolate
Aliquis egentium,
Non audivit longe, late,
Neque scivit largitate
Parem tibi gentium
Ulla nunc viventium.

4. Dabas totum, dabas quaeque
Dona dotum et utraeque
Manus largae fuerant,
Cor devotum humileque,
Pectus lotum, laudes aequae
Te dignum praebuerant,
Nam In te splenduerant.
5. Post et ante sub vita tis
Eras tantae probitatis
Praemnnitus gladio,
Quod Titan te claritatis
Et lux sanctae trinitatis
Illustravit radio
In hoc mundi stadio.
6. Turonensis praesul pie,
Cujus ensis ob Mariae
Testem scidit filium.
Tu lumen sis nostrae viae,
Et da mensas coenae diae
Nobis post exsilium
Poenarum flebilium.