11.

De S. Katharina.

1. Katharina virgo, vena
Virtutum, laude serena

Flosque caritatis diae,
Te cum nova cantilena
Sonus dulcis, vox amoena,

Laudet In hac sacra die.

Quae pro filio Mariae
Cruorem fudisti pie,

Cruciata gravi poena,
Nec te tormentorum viae
Terruerant, nam sophiae

Divinae fuisti plena.

2. Eras tam Intus quam foris
Grata venustate moris,

Ad bonum semper Intenta,
Culpando causas erroris
Errantis Imperratoris,
Non timens sua tormenta.
Neque propter argumenta
Eras confiteri lenta

Nomen tui salvatoris,
Arguebat vos ducenta
Doctorum, sedes Inventa
Victrix omnibus In horis.
3. Rhetores effecti muti

Cedunt, Caesar frendit uti

Vox leonis rugientis,
Promittit dotes tributi,
Quas spernis ut sordes luti

Vel undaminis ferventis.
Nec promissis, nec tormentis
Vertis statum tuae mentis,

Dantur Ictus tuae cuti,
Quos propter omnipotentis
Amorem benigne sentis

Manens subjecta virtuti.

4. Uxor tyranni regina
Suscepit a Katherina

Fidem Christianitatis,
Porphyrium a ruina
Servabit ejus doctrina

Simulacris refutatis;
Pro cultrice castitatis
A tortoribus Iratis

Praeparatur rota bina,
Kotae cadunt cito satis
Precibus fusis et datis

A puella genuina.
5. Virgo mitis et faceta,
Sancto spiritu repleta,

Compeditur, flagellatur,
Sed sicut ovis mansueta
Omnes poenas suffert laeta,

Tandem ensis poenae datur
Gladioque decollatur,
Sanguis In lac commutatur

Naturali lege spreta;
Angelorum tumulatur
Manibus, nunc tribuatur

Per hanc ut pace quieta
Quilibet nostrum fruatur.