Congregatio de Causis Sanctorum 381

Die 30 Iulii anno 1939 sacro praesbyteratus ordine auctus est. Primum

pastorale munus, ut cappellanus, Dresdae iuxta Ecclesiam Sanctissimae Tri-

nitatis adimplevit, hic providit curae Ecclesiae chori canentium puerorum et

iuvenum consociationis quae dicebatur «Kolping » nec non iuvenum Sorabo-

rum, qui in civitate erant. Maxime hoc officio erga iuvenes Soraborum ille

auctoritati nazistae invisus fuit, quae pluribus modis ei obstitit. Sed Servus

Dei etiam ante iteratas minas fortissima fide Evangelio et Ecclesiae Romanae

adhaesit. Feliciter pugnavit contra nazistarum persuasionem inhumanam et

Christianae religioni infestam, hac de re regimen omnem eius motum inspi-

ciebat et omnia sua colloquia captabat.

Die festo Christi nati anni 1940 Dominus Aloisius fabulam scaenicam egit,

in qua ob simulatum praetextum a secretis publicae securitatis custodibus

comprehensus est, interrogatus et deinde vinculis damnatus est ob crimen

iteratae calumniae contra quosdam regiminis politicos. Expiata poena, Ser-

vus Dei e custodia non est dimissus, sed sine causa, primum in carcerem in

quo politici relegabantur Dresdae ductus est, deinde in ipsa castra carceraria

Dachariensia; quamquam illi qui in custodiam traditi erant crudelitatibus ac

inhumanis pluribus imminutionibus libertatis constanter afficiebantur, Ser-

vus Dei numquam fortuna adversa fractus est sed firmissima fide et cohae-

rentia suum sacerdotium sine mora vita sua professus est.

Etiam in hac dura captivitate Servus Dei numquam suum sacerdotale

munus deseruit et semper assiduus fuit erga proximos, praecipue adiuvans

socios in carcere, qui seniores debilioresque valetudine videbantur, denique

omnibus solacium verbis spe animoque impletis praebuit. Tutamine et

confirmatione constantis orationis aggressus est dolorem persecutionesque

omnino se offerens pro Christi amore.

Cum in typhum delapsus esset, iam graviter aegrotus in valetudinarium

loci captivitatis exceptus est; cum ille intellegeret vitam suam in periculo

esse, statim consolationem sacramentorum petivit, quae autem severissime

a carceris auctoritatibus recusata est. Curarum privatione, die 3 mensis Fe-

bruarii anno 1943 pie decessit. Eius captivitatis comites, maxime existima-

verunt eum propter caritatem et animi tranquillitatem, quas ille semper

eorum animis in fero ac crudeli loco largitus est.

Fama martyrii, qua in morte claruit, a die 1 mensis Iulii anno 1998 ad

diem 22 Martii anno 2001 Inquisitio dioecesana in Curia Dresdensi-Misnensi

celebrata est, cuius iuridica validitas ab hac Congregatione de Causis

Sanctorum per Decretum diei 8 Martii anni 2002 est approbata.