elevent mentes nostras »,1 subtilissimo ingenio arcana veritatis tam naturalis

quam revelatae ita profunde penetravit ac exinde talis generis doctrinam

deprompsit, ut «Doctor Ordinis », «Doctor Subtilis » et «Doctor Marianus »

appellatus sit ac dux Scholae Franciscanae necnon lux et exemplar totius

populi christiani evaserit.

Animos itaque doctorum virorum et omnium credentium ac non creden-

tium convertere desideramus ad viam ac rationem quam Scotus secutus est in

statuenda concordia inter fidem et rationem, in definienda tali modo natura

theologiae, ut iugiter extulerit actionem, operationem, praxim, amorem, po-

tius quam puram speculationem; quo in opere exsequendo ductus fuit Ma-

gisterio Ecclesiae ac sano sensu critico circa incrementum notitiae veritatis,

atque persuasum sibi habebat scientiam tantum valere quantum ipsa in

praxim deduceretur.

In fide catholica confirmatus, veritates fidei lumine naturalis rationis

conatus est intellegere, illustrare et defendere. Quapropter nihil reliqui fecit

quominus veritates omnes, et naturales et supernaturales, quae ex uno eo-

demque Fonte promanant, in consonantiam deduceret.

Prope Sacram Scripturam divinitus inspiratam, Ecclesiae auctoritas po-

nitur. Ipse videtur sequi sancti Augustini effatum: «Evangelio non crederem,

nisi Ecclesiae credidissem ».2 Nam auctoritatem supremam Successoris beati

Petri Doctor noster in peculiarem lucem haud raro ponit. Secundum senten-

tiam eius « licet Papa non possit dispensare contra ius naturae vel divinum

(quia sua potestas est utroque illo iure inferior), tamen cum sit Successor

Petri, Principis Apostolorum, habet eandem potestatem quam et Petrus ».3

Itaque Ecclesia Catholica quae tamquam Caput invisibile habet ipsum

Christum, qui in beato Petro ac Successoribus eius suos Vicarios reliquit, a

Spiritu veritatis directa, est authenticus custos depositi revelati et regula

fidei. Ecclesia est firmum et stabile criterium canonicitatis Sacrae Scripturae.

Ipsa enim « decrevit qui sunt libri habendi in auctoritatem in canone

Bibliae ».4

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale4

1 Duns Scotus, Tractatus de primo Principio, c. 1, ed. Muller M., Friburgi Brisgoviae,

1941, 1. 2 Idem, Ordinatio I d. 5 n. 26, ed. Vat. IV 24-25. 3 Idem, Rep. IV d. 33 q. 2 n. 19, ed. Vives XXIV 439 a. 4 Idem, Ordinatio I d. 5 n. 26, ed. Vat. IV 25.