σωματικοῖς ἰδεῖν ἐπεζήτεις ὀφθαλμοῖς, ἀλλὰ πρὸς τὴν σάρκα ἀφορῶν, ἣν ἑκὼν ὑπὲρ ὑμῶν ἀνέλαβον, οὐδὲν ὑψηλὸν οὐδὲ ἄξιον τῆς ἐμῆς θεότητος συνεώρακας· ὁ γὰρ συνεωρακὼς καὶ κατειληφώς, ὅτι θεὸς ἐγὼ ὁ υἱὸς καὶ ἀσώματος, κατείληφε πάντως καὶ συνεώρακεν, ὅτι καὶ ὁ ἐμὸς πατὴρ τοῦ τοιούτου υἱοῦ θεός ἐστι καὶ ἀσώματος καὶ αἰσθητοῖς ὀφθαλμοῖς οὐ καταλαμβανόμενος. τὸ δὲ τοΣοῦτον χρόνον μεθ' ὑμῶν εἰμι, τοῦτο δηλοῖ, τοΣοῦτον χρόνον μεθ' ὑμῶν ὢν σημεῖα καὶ τέρατα ἐπεδειξάμην, δι' ὧν τὸ τῆς θεότητος ἀξίωμα καὶ τῆς ἀσωμάτου καὶ ὑπερκειμένης οὐσίας δυνατὸν ἦν ἀποκαλυφθῆναι τοῖς ὁρῶσιν. καὶ αὐτὸς οὔπω με ἔγνωκας, ὅτι θεός εἰμι καὶ ἀσώματος οὐσία, ἀλλὰ καὶ τὸν πατέρα σωματικὸν ὑπολαμβάνεις καὶ σωματικοῖς ἰδεῖν ἐπιζητεῖς ὀφθαλμοῖς. 86 Jo 14, Τρία αὐτοῖς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς ἀναστάσεως ἤτοι ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ εἰς γνῶσιν ἐπηγγείλατο ἐλθεῖν, ἓν μὲν τὸ ἐπιγνῶναι, ὅτι ὁ Χριστὸς ὡς ἀληθῶς θεός ἐστι καὶ τοῦ πατρὸς ἀδιαίρετος κατὰ τὸν τῆς οὐσίας καὶ ἐξουσίας καὶ κυριότητος λόγον· δεύτερον δέ, ὅτι καὶ ὑμεῖς μᾶλλον οἰκειωθήσεσθέ μοι καὶ μᾶλλον μαθήσεσθε, ὅτι ἐν ἐμοὶ δεῖ ἔχειν ὑμᾶς καὶ ἀνατιθέναι πάσας τὰς ἐλπίδας καὶ μηδὲν περὶ μηδενὸς δεδιέναι· φησὶν γάρ· καὶ ὑμεῖς ἐν ἐμοί. καὶ τρίτον· ἐπιγνώσεσθε, ὅτι τότε μᾶλλον ἐγὼ ἐν ὑμῖν· ἐπιδείξω γὰρ ἔτι μᾶλλον τὸ περὶ ὑμᾶς φίλτρον μείζοσι σημείοις καὶ τέρασιν ἢ ἐποίησα ἐγὼ δοξάζων καὶ μεγαλύνων ὑμᾶς καὶ ἔτι ἐνισχύων καὶ δυναμῶν ὑμᾶς ἐλέγχειν ἄρχοντας καὶ βασιλεῖς καὶ καταφρονεῖν αὐτῶν πάσας τιμωρίας καὶ βασάνους, οἳ πρότερον ἐκ μόνης τῆς ἐμῆς συλλήψεως ἀποδειλιάσαντες πεφεύγατε καὶ ἐγκατελίπετέ με. ἀλλὰ τότε τοσαύτη δύναμις ὑμῖν καὶ ἰσχὺς ἐπιχορηγηθήσεται, ὥστε μηδὲν ὅλως ἡγεῖσθαι τὸν θάνατον αὐτόν, ἀλλὰ νικᾶν καὶ κρατεῖν ἐν τῷ κολάζεσθαι καὶ περιγίνεσθαι κατὰ κράτος τῶν ἐχθρῶν. 87 Jo 14, 26 Ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα, οὐχὶ ἄλλην διδασκαλίαν εἰσάγει παρ' ἣν ἐγὼ ἐδίδαξα, ἀλλ' αὐτὴν ταύτην ἐπὶ τὸ σαφέστερον ἀναπτύσσων καὶ ἀποκαλύπτων ὑμῖν. δι' ὃ εἰπὼν ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει εὐθέως ἐπήγαγεν καὶ ὑπομνήσει πάντα, τοῦτ' ἔστιν ἡ διδασκαλία αὐτοῦ ὑπόμνησις καὶ διασάφησις ἔσται τῆς παρ' ἐμοῦ γενομένης διδασκαλίας, ἀλλ' οὐκ ἄλλη παρ' αὐτήν. 88 Jo 14, 27-28 ∆ύο τίθησιν αἰτίας δι' ὧν αὐτοὺς πειρᾶται παραμυθεῖσθαι ἀθυμοῦντας λίαν ἐπὶ τῷ πάθει καὶ τῷ σταυρῷ, μίαν μὲν τί ταράσσεται ὑμῶν ἡ καρδία· εἶπον μὲν γάρ, ὅτι ὑπάγω, ἀλλὰ γνωστὸν ὑμῖν, ὅτι πάλιν ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς. εἰ οὖν τὸ ἀπιέναι λύπης αἴτιον, τὸ πάλιν παραγενέσθαι χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης ὀφείλει καθίστασθαι ὑμῖν, μᾶλλον δὲ ἡ ἐλπὶς τοῦ παραγενέσθαι οὐδὲ ὅλως λύπην ἐπὶ τῇ ἀποδημίᾳ συγχωρεῖν ὀφείλει συνίστασθαι. οὕτως οὖν καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν οὐκ ὀφείλετε ταράσσεσθαι ἢ δειλιᾶν. δι' ἑτέραν δέ, ὅτι ὑμεῖς αὐτοὶ τὸν πατέρα μείζονα ὑπολαμβάνετε· οὐ γὰρ ἂν ἐλέγετε δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα, καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν· ἐμὲ γὰρ ἔχοντες μεθ' ἑαυτῶν καὶ πλείστους λόγους παρακλήσεως ἀκούοντες ὅμως ἔτι τὸν πατέρα ἐζητεῖτε ὡς ὑπολαμβάνοντες μείζονα. ἀπ' αὐτῆς τοιγαροῦν τῆς ὑμετέρας ὑπολήψεως τὴν παραμυθίαν ὑμᾶς χρὴ λαμβάνειν· εἰ γὰρ ὁ πατήρ μου μείζων μού ἐστιν ὡς ὑμεῖς ὑπειλήφατε, ἐγὼ δὲ πρὸς αὐτὸν πορεύομαι, οὐ χρὴ ὑμᾶς ἀθυμεῖν ἢ δειλιᾶν· πρὸς γὰρ τὸν μείζω πορεύομαι. τί δὲ λέγω ὡς οὐ χρὴ ἀθυμεῖν, μᾶλλον δὲ καὶ χαίρειν ὑμᾶς δεῖ εἴπερ ἠγαπᾶτέ με, ὅτι πρὸς ἐκεῖνον πορεύομαι, ὃν ὑμεῖς μείζονα ὑπειλήφατε. 89 Jo 14, 30 Τὸ δὲ οὐκέτι πολλὰ λαλήσω μεθ' ὑμῶν ἔφη προσεκτικωτέρους αὐτοὺς τοῖς εἰρημένοις ποιῶν. τοῦτ' ἔστι προσέχετε τοῖς ῥηθεῖσιν καὶ κατέχετε αὐτὰ ἀσφαλῶς· οὐκέτι γὰρ ἔσται ὑμῖν ἄδεια ὡς τὸ πρότερον ἐπερωτᾶν καὶ ἃ διαλανθάνει μανθάνειν. καὶ γὰρ οὐδὲ πολλὰ λαλήσω μεθ' ὑμῶν, ἄλλως τε [δέ.] καὶ ἐπεὶ ἔμελλεν ἐρεῖν τὰ ἐφεξῆς ὑψηλὰ καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον ὄντα, τὸ μὲν γὰρ μηδὲν ὅλως μηδ' ἴχνος ἔχειν ἁμαρτίας, εἶτα μετὰ ἀνόμων σταυρωθῆναι καὶ λογισθῆναι ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου σωτηρίας ἡλίκην ἔχει τὴν ὑπερβολὴν τῆς φιλανθρωπίας. ἐπεὶ οὖν καὶ ταῦτα ἔμελλεν λέγειν, ἵνα προσέχωσιν, οὐκέτι, φησίν, πολλὰ λαλήσω μεθ' ὑμῶν. δεῖ οὖν ἰσχυρῶς προσέχειν ὡς