α ,

ΨΑΛΜῸΣ Ι∆ʹ.} τὸ μῶμος, ο῾` σημαίνει τὸν ψόγον, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ

Α, α᾿´μω

1ΨΑΛΜῸΣ ΙΕʹ.} τοῦ φυλάττω, τοῦτο ε᾿κ τοῦ πύλη, τοῦτο ε᾿κ τοῦ πτύσσω

τὸ σφα

Α α᾿´φρων. ∆ΙΕΦΘΆΡΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ φθείρω φθερῶ, ε᾿´φθαρκα, ε᾿´φθαρμαι, καὶ ω᾿´φειλεν ει᾿῀ναι ε᾿´φθερκα, α᾿λλὰ πλὴν τῆς εʹ συζυγίας τῶν βαρυτόνων, ε᾿φ' ω῾῀ν τὸ Ε ει᾿ς Α τρέπεται· ὁ παθητικὸς ε᾿´φθαρμαι, ὁ ἀόριστος πρῶτος ε᾿φθάρην· τὸ πρῶτον τῶν πληθυντικῶν ε᾿φθάρησαν, καὶ μετὰ τῆς διὰ προθέσεως. ἍΜΑ ε᾿κ τοῦ θαμὰ, διατί δασύνεται;Ἀναχωρήσαντος ου᾿῀ν τοῦ Θ ε᾿´μεινεν ἡ ἀναλογοῦσα δασεῖα. ∆ιατί βαρύνεται; Τὰ ει᾿ς Α λήγοντα βαρύτονα α῾´παντα βαρύνεται, οι῾῀ον τάχα, α῾´μα, σάφα, χωρὶς τοῦ θαμά. ἨΧΡΕΙΏΘΗΣΑΝ ε᾿κ τοῦ ἀχρεῖος, τοῦτο ε᾿κ τοῦ χρεία χρεῖος. Τὸ ΧΡΕΙ δίφθογγον διατί; Τὰ διὰ τοῦ ΕΙΟΣ ο᾿νο´ματα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς, ε᾿´χοντα ε᾿ν τῇ πρώτῃ συλλαβῇ τὸ Ι μεθ' ου῾῀ ε᾿πα´γονται δύο σύμφωνα η᾿` καὶ πλείονα, διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου γράφεται, καὶ προπερισπῶνται, οι῾῀ον α᾿στεῖος,Ἀργεῖος, Βακχεῖος, α᾿νδρεῖος· ου῾´τως ου᾿῀ν καὶ ἀχρεῖος, πλὴν τοῦ ᾿´ρτιος καὶ α᾿´γριος. ἙΝῸΣ ἡ ευ᾿θεῖα ει῾῀ς, παρὰ τὸ ε῾´σιν καὶ α᾿´φεσιν οἱονεὶ τῷ μεμονωμένῳ καὶ ἀπολελυμένῳ. Ει᾿ς τὸ ει῾῀ς περισπωμένην, διατί; Πᾶν ο᾿´νομα μονοσύλ λαβον ... Ει᾿ς τὸ ει῾῀ς δασεῖαν, διατί; Τὸ Ε τῶν α᾿ριθμῶν δασύνεται. Κατὰ πόσους τρόπους διαφέρει τὸ ει῾῀ς τοῦ ου᾿δείς; Κατὰ δʹ· πρῶτον ο῾´τι τὸ μὲν ει῾῀ς δασύνεται καὶ περι σπᾶται· δεύτερον, ο῾´τι τὸ ει῾῀ς α᾿ριθμητικόν ε᾿στι, τὸ δὲ ου᾿δεὶς ἀόριστον· τρίτον, ο῾´τι τὸ ει῾῀ς ου᾿´τε δυι¨κο`ν ου᾿´τε πληθυντικόν· τέταρτον, ο῾´τι τὸ (τοῦ) μὲν ει῾῀ς τὸ θηλυκὸν ε᾿στὶ μία, τὸ (τοῦ) 124 δὲ ου᾿δεὶς ὁμόφωνον τῷ ἀρσενικῷ. Ει῾῀ς ἑνός.Ὁ κανών· τὰ ει᾿ς ΟΣ ο᾿νο´ματα α᾿ρσενικὰ μονοσύλλαβα διὰ τοῦ ΝΟΣ κλίνονται, οι῾῀ον κτεὶς κτενὸς, ει῾῀ς ἑνὸς, ου᾿δεὶς ου᾿δενός. ἌΡΤΟΣ, παρὰ τὸ αι᾿´ρω τὸ προσφέρω, ὁ καθ' ἑκάστην τῷ σώματι ἡμῶν προσφερόμενος. Ψιλὸν, διατί; Τὸ Α ε᾿πιφερο μένου τοῦ Ρ η᾿` φωνήεντος .... ἘΚΕΙ͂, ε᾿πι´ρρημα τοπικὸν, γίνεται ε᾿κ τοῦ ἐκεῖνος, κατὰ συγκοπήν. Τὸ ΚΕΙ δίφθογγον διατί; Κατὰ διάλεκτον· ε᾿πεὶ οἱ ∆ωριεῖς τὸ ἐκεῖνος γράφουσι διὰ τοῦ Η. ∆ιατί περισπᾶται; Αἱ συγκοπαὶ ἡνίκα φυλάττουσι τὸ αυ᾿το` μέρος τοῦ λόγου, καὶ τὸν αυ᾿το`ν τόνον φυλάττει, οι῾῀ον δῶμεν δῶ, ε᾿κεῖνος ε᾿κεῖ. Ἐ∆ΕΙΛΊΑΣΑΝ ε᾿κ τοῦ δειλιῶ, τοῦτο παρὰ τὸ δειλός. ΕΥ᾿῀ ε᾿πι´ρρημα τοπικόν. ἸΣΡΑΉΛ· ι᾿`ς ο᾿´νομα, ο῾` σημαίνει τὴν δύναμιν, καὶ ὁρῶ τὸ βλέπω, καὶ λέγεται η᾿῀λ παρ'Ἑβραίοις ὁ Θεός, ἰὴλ δὲ ὁ μετὰ δυνάμεως ὁρῶν τὸν Θεὸν, η᾿` νοῦς ὁρῶν Θεόν. ΑΙ᾿ΧΜΑΛΩΣΊΑ ε᾿κ τοῦ αι᾿χμάλωτος, τοῦτο παρὰ τὸ αι᾿χμὴ, τοῦτο παρὰ τὸ ἀΐσσω τὸ ὁρμῶ.

{1 1 ἌΜΩΜΟΣ, παρὰ μος. Τὸ ΜΩ μέγα, διατί; Τὰ μέσα δύο α᾿μεταβόλων η᾿` μετὰ δύο συμφώνων ....

ὉὈΜΝΎΩΝ, παρὰ τὸ ὁμοῦ νεύειν. ἘΞΟΥ∆ΈΝΩΤΑΙ, παρὰ τὸ ὀνῶ τὸ μέμφομαι καὶ τοῦ ει᾿῀δος, ὁ κατὰ τὸ ει᾿῀δος μεμπτὸς, η᾿` ε᾿κ τοῦ ου᾿δεὶς ου᾿δενὸς γίνεται ῥῆμα περισπώμενον, ου᾿δενῶ, ου᾿δενώσω, ου᾿δε´νωκα, ου᾿δε´νωμαι, ου᾿δε´νωσαι, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ἐξουδένωται.

{ 1 ΦΎΛΑΞΌΝ με, ε᾿κ λίζω. ΣΧΟΙΝΙΑ, ε᾿κ τοῦ σχοῖνος, τοῦτο ε᾿κ τοῦ σχῶ, κρατῶ. Τὸ ΣΧΟΙ δίφθογγον

διατί; Τὰ διὰ τοῦ ΥΝΟΣ δισύλλαβα διὰ τοῦ 125 Υ ψιλοῦ γράφεται, πλὴν τοῦ σχοῖνος. Σημαίνει τρία· τὴν πόαν, ὡς τὸ[ Il. .♣δ 383᾿ ].Ασωπὸν δ' ι῾´κοντο βαθύσχοινον (λεχε)ποίην. Ἔστι καὶ μέτρον Περσικόν. Λέγεται καὶ τὰ κατευθυντήρια, ὡς τὸ "τὴν τρίβον μου καὶ τὴν σχοῖνόν μου." ΚΡΑΤΊΣΤΗ, ε᾿κ τοῦ κράτος κράτερος κρατίων, τὸ ὑπερθε τικὸν κράτιστος, παρὰ τὸ κάρα, τοῦτο παρὰ τὸ α᾿´κρον, τοῦτο παρὰ τὸ η῾´κω τὸ ε᾿´ρχομαι, τὸ θηλυκὸν κρατίστη. ἘΚ∆ΕΞΙΩ͂Ν, ε᾿πι´ρρημα τοπικόν· τὸ ΩΝ μέγα. Τὰ ει᾿ς ΩΝ ε᾿πιρρήματα διὰ τοῦ Ο μικροῦ γράφεται, πλὴν τοῦ χρεὼν, ε᾿μποδὼν, (ε᾿κ) δεξιῶν καὶ ἐξ ευ᾿ωνύμων. ΤΕΡΠΝΌΤΕΡΟΣ ε᾿κ τοῦ τερπνός· τοῦτο ε᾿κ τοῦ τέρπω.