107 {1ΨΑΛΜῸΣ ΠΈΜΠΤΟΣ.} 1 Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ πέμπω· πέμπει γὰρ ἡμᾶς πρὸς τὸν δέκατον α᾿ριθμόν.
1ΨΑΛΜῸΣἙΝ∆ΈΚΑΤΟΣ.} τερον ε῾´ν· καὶ μετὰ τοῦ δέκα α᾿ριθμοῦ ἑνδέκατος.
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΖʹ.} ρὰ τὸ στερέω· τοῦτο παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω, ἀόριστος
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΗʹ.} μέγα, διατί;Ἐπειδὴ πᾶσα λέξιςἙλ-ληνικὴ ἁπλῆ ὀξύτονος
ευ᾿δο´κησας, κύριε, τὴν γῆν σου. ΛΥΤΡΩΤῊΣ, ε᾿κ τοῦ λυτρῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ λύτρον, τοῦτο παρὰ τὸ λύω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΚΘʹ.]} 1 ἙΣΠΈΡΑ, παρὰ τὸ ε᾿´σω φέρειν, ε᾿σωφέρα τις ου᾿῀σα, καὶ ἐν συγκοπῇ ἑσπέρα,
δεύτερον. Τὸ πρῶτον τῶν πλη θυντικῶν ει᾿παίημεν τὸ τρίτον ει᾿παίησαν, καὶ ἐν συγκοπῇ ει᾿´παισαν.
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]}1 ω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
ΑΛΜῸΣ ΡΜʹ.]} (ΘΥΜΊΑΜΑ) τοῦτο ε᾿κ τοῦ θῦμα, διὰ γὰρ τῶν θυμάτων καιομένων
̀Σ ΡΝʹ.]} ∆ΥΝΑΣΤΕΊΑΙΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, δυναστεία, παρὰ τὸ δυναστεύω, τοῦτο παρὰ τὸ
ΊΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ ε᾿´λεος γίνεται παρὰ τὸ ε῾´λω τὸ λαμβάνω, ε᾿´λος ε
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]} ᾿´χω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
1 ΕΤΕΩΡΊΣΘΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω. Τί μὴ ἐταπεινο-φρόνουν ὡς τὸ
παραληγόμενα δυνάμενα ε᾿πι` δευτέρου καὶ τρί του προσώπου συναίρεσιν δέξασθαι, πλεονάζει τὸ Υ κατὰ τὸν μέλλοντα, ῥέω ῥέεις ῥεῖς (ῥεύσω), πλέω πλέεις πλεῖς πλεύσω, ου῾´τως ου᾿῀ν καὶ χέω χέεις χεῖς χεύσω. ∆ιατί τὰ πρῶτα πρόσωπα ου᾿ συναιρεῖται; ∆ιότι ου᾿δε´ποτε ῥῆμα ὁριστικὸν ει᾿ς Ω λῆγον, μονοσύλλαβον εὑρίσκεται ε᾿ν χρήσει, χωρὶς ει᾿ μὴ εὑρεθῇ δευτέρας συζυγίας τῶν περισπωμένων, οι῾῀ον ζῶ, θλῶ, πλῶ. Πρόσκειται ὁριστικὸν διὰ τὸ ἐὰν δῶ, ἐὰν θῶ ὑπο τακτικόν. Ει᾿ς τὸ ΧΝΟΥ͂Σ περισπωμένον διατί; Τὰ ει᾿ς ΟΥ͂Σ ἁπλᾶ περισπᾶται, βοῦς, χροῦς, πλοῦς, φλοῦς· καὶ πᾶσα συναίρεσις ε᾿ξ ὀξείας καὶ βαρείας περισπωμένη τίθεται. ἘΚΡΊΠΤΕΙ συζυγίας αʹ τῶν βαρυτόνων, ει᾿´δους παρα γώγου, ει᾿´δους τῶν παραγώγων ῥηματικοῦ. Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ ῥέπω, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Τ καὶ τροπῇ τοῦ Ε ει᾿ς Ι ῥίπτω. Καὶ διατί τρέπεται τὸ Ε ει᾿ς Ι; Τὸ γὰρ Ε, ει᾿ πλεονάσει σύμφωνον, τρέπεται ει᾿ς Ι, οι῾῀ον ε᾿´χω ι᾿´σχω, μένω μίμνω, πέκω πικρὸς, τέκω τίκτω, ου῾´τω καὶ ῥέπω ῥίπτω.Ῥέπω τὸ Ε ψιλὸν, διατί; Τὰ διὰ τοῦ ΕΠΩ ῥήματα διὰ τοῦ Ε ψιλοῦ γράφεται, ει᾿´τε δισύλλαβα ει᾿´η, ει᾿´τε ὑπὲρ δύο συλλαβάς· οι῾῀ον, σκέπω, βλέπω, ε᾿´πω, τρέπω, ῥέπω. Καὶ α᾿´λλως· τὰ ε᾿´χοντα τὸ Ε ε᾿γκείμενον ε᾿ν τοῖς ῥήμασι· καὶ ποῦ ε᾿´χει α᾿ντι παρακείμενον τὸ Ο ε᾿ν τῇ ῥοπῇ. Τὸ ΡΙ Ι διατί; Τὰ ει᾿ς ΠΤΩ λήγοντα ῥήματα ἑνὶ φωνήεντι παραλήγονται, πλὴν τοῦ φιλαλειπτῶ, α᾿νερείπτω, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ τὸ ἀνηρείψαντο. Ευ῾´ρηται καὶ περισπώμενον ῥιπῶ, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ τὸ [πς. 83, 10.] "ε᾿ξελέ ξατο παραριπτεῖσθαι ε᾿ν τῷ οι᾿´κῳ." ἌΝΕΜΟΣ, ο᾿´νομα α᾿ρσενικὸν, ει᾿´δους παραγώγου. Καὶ πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ α᾿´ω, τὸ πνέω, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Ν, α᾿´νεμος, η᾿` παρὰ τὸ νέμω, τὸ μερίζω, νέμος, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ Α, α᾿´νεμος, ο῾`ν ου᾿δεὶς δύναται μερίσαι. Καὶ ει᾿ς τὸ Α ψιλὸν διατί; Τὸ Λ πρὸ τοῦ Ν ψιλοῦται, α᾿νι´α, α᾿´νεμος. Τὸ ἀνύωἈττικοὶ δασύνουσιν.Ὁ ΝΕ ψιλόν. ∆ιατί; Τὰ 57 διὰ τοῦ ΕΜΟΣ βαρύτονα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ἁπλᾶ διὰ τοῦ Ε ψιλοῦ γράφεται, οι῾῀ον πόλεμος, η᾿´ρεμος, ε᾿´χεμος, τήλεμος, α᾿´νεμος. ∆ιατί ει᾿῀πεν ἁπλᾶ; ∆ιότι τὰ παρὰ τὸ ῥῆμα (αι῾῀μα) συγκείμενα διὰ τῆς ΑΙ διφθόγγου γράφεται, οι῾῀ον πολύαιμος, α᾿´νεμος (α᾿´ναιμος), ὁ μὴ ε᾿´χων αι῾῀μα· καὶ τὰ παρ' αυ᾿τοῖς προ παροξύτονα· τὰ ει᾿ς ΜΟΣ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς τῷ Ε παραλή γοντα προπαροξύτονα, οι῾῀ον πόλεμος, η᾿´ρεμος, καὶ τὰ ο῾´μοια· τὸ μέντοι θελημὸς ο᾿ξυ´νεται· ε᾿στὶ δὲ θελημὸς καὶ τροπῇ τοῦ Η ει᾿ς Ε θελεμός. ΠΡΌΣΩΠΟΝ, ο᾿´νομα παρώνυμον, ου᾿δε´τερον καὶ παράγωγον. Καὶ πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ ω᾿`ψ, ω᾿πο`ς, ο῾` σημαίνει τὸν ο᾿φθαλμὸν, ω᾿`ψ, καὶ μετὰ τῆς πρὸς προθέσεως πρόσωπον τὸ πρὸ τὴν ω᾿῀πα ο᾿´ν. Τὸ ΣΩ μεγάλῳ διὰ τί; Τὰ παρὰ τὸν ω᾿῀πα συγκείμενα διὰ τοῦ Ω μεγάλου γράφεται, οι῾῀ον πρόσ ωπον, μέτωπον, ε᾿νω´πιον, καλλωπισμὸς, βλοσυρωπὸς, α᾿γριω πὸς, σκυθρωπὸς, φαιδρωπὸς, α᾿´νθρωπος, καὶ τὰ ο῾´μοια, πλὴν τοῦ χαροπὸς, μαστροπὸς, χυδροπὸς, ε᾿χθροδοπός. Τὸ ω᾿`ψ σημαίνει τρία, τὸ πρόσωπον, καὶ τὸν ο᾿φθαλμὸν, καὶ τὸ κύριον ο᾿´νομα, τὸν τῆς Ευ᾿ρυκλείας πατέρα. Καὶ διὰ τοῦ Ο μικροῦ σημαίνει τὴν φωνὴν, ο῾` γίνεται παρὰ τὸ ε᾿´πω τὸ λέγω, ὁ μέλλων ε᾿´ψω, καὶ ἀποβολῇ τοῦ Ω ε᾿´ψ, καὶ τροπῇ τοῦ Ε ει᾿ς Ο ο᾿´ψ· καὶ κλίνεται διὰ τοῦ Π, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ τὸ α᾿κούουσαι ο᾿´πα α᾿ρνῶν καὶ α᾿μειβόμεναι ε᾿πι` καλῇ. Ἔστι δὲ τοῦ γένους θηλυκοῦ· ἐὰν σημαίνῃ τὸν ο᾿φθαλμὸν, γένους ε᾿στὶ θηλυκοῦ, καὶ κλίνεται τῆς ω᾿πο´ς. Τὰ ει᾿ς Ψ λή γοντα μονοσύλλαβα διὰ τοῦ Π κλίνονται, πλὴν τοῦ λὶψ λιβὸς, καὶ νὶψ νιφὸς, καὶ φλὲψ φλεβὸς, καὶ φὰψ φαβός· (ε᾿´στι δὲ ει᾿῀δος ο᾿ρνέου.) Ει᾿ δὲ σημαίνει τὸ πρόσωπον, ποίου γένους ε᾿στί; Θηλυκοῦ, καὶ κλίνεται ὁμοίως τῆς ω᾿πο´ς· ει᾿ δὲ σημαίνει τὸ κύριον ο᾿´νομα, γένους ε᾿στὶν α᾿ρσενικοῦ, καὶ κλίνεται τοῦὮπος, ο῾´τι ἡὮπος πρὸς α᾿ντιδιαστολὴν τοῦ ὀφθαλμοῦ ἐβαρύνθη.Ὢψ διατί ὀξύνεται; Τὰ ἀπὸ μελλόντων δισυλ λάβων κατὰ ἀποβολὴν τοῦ Ω γινόμενα ο᾿ξυ´νονται, οι῾῀ον κλείω 58 κλείσω κλείς· ου῾´τως ου᾿῀ν καὶ ο᾿´πτω ο᾿´ψω ο᾿´ψ.Ὄπτω τὸ Ο μικρὸν, διατί; Τὸ Ο ει᾿´τε κατ' α᾿ρχὴν λέξεως ει᾿´τε κατὰ τὸ μέσον ε᾿´χον μεθ' ἑαυτοῦ δύο σύμφωνα ε᾿ν ἁπλῇ καὶ ἀκινήτῳ λέξει διὰ τοῦ Ο μικροῦ γράφονται, οι῾῀ον