24. In festo Miraculorum s. Jacobi

V. Nonas Octobris.

Lectio I.

Ecce Dei redeunt magnalia cum Maccabaeis,

Et veterum signa coelitus advenerunt.
Gens Agarena perit et justa triumphat ubique,

Rege sub Alphonso Miramurin cecidit.
5. Rex quoque Sancius est sancti Jacobi in famulatu,

Ut patet, ante suus fidus amicus erat.
Regia jam virtus et vasallia fidelis,

Quae sancti Jacobi est, regna tenet gemina.
Recta fides, filius regni regit altera sceptra,
10. Hispalis ad Palmam est regis caesa manus.

Lectio II.
In gestis legitur, rex Almansor periisse

Dissenteria percutiente Deo ;
Nunc quoque sic periit male filius Almiramini,
Rex magnus terrae, misciquitare volens.
15. Moxque sub intrusa soboles infanda prioris
Divina interiit percutiente manu,
Trophaea divina sonant laudesque Beatae,
Teque Deum laudans concinit ecclesia.
Tu quoque, Calliope, solita es quae digna referre,
20. Tu magni laudes ne taceas Jacobi.

Lectio DI.
Cum templum Domini premerent Jerosolymis hostes,

De coelo visa est aere mira acies,
Currus equis albis, anna aurea, candida vestis
Atque equites justae praesidium fidei.
25. Sic virtus Domini coelique exercitus omnis
Contra hostes fidei proelia continuant.
Inde est, quod milites, sed qui meruere fideles,

Viderant magnum signiferum Jacobum.
Hinc est, cum Jacobi redeunt tria festa beati,
30. Solvitur ecclesia, si qua ligata fuit.
Ad Jacobi festa trina est confessio laudis,

Cordis ad os novitas, justa operante fide.
Haec coelos aperit culpis solvendo ligatos,
Haec vitae est novitas et novitatis amor.
35. Ergo justitiae divinae miles honestus

In Christo Jacobus vivere semper habet.