42. In Translatione s. Jacobi.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.
Gaude, felix

tota Hispania,
Digna Deo

cantans praeconia,
Sed tu magis

plaude, Gallaecia,
Tanti patris

dotata copia,
Pange et tu

fecunda Iria,
Pange tui

ducis solemnia.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Christum, plebs Hispaniae,
Venite adoremus.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Multis fulgens miraculis
Dies haec hodierna
Datur jucunda populis
Laetitia superna.

2. In tenebris sedentibus,
Obsessis umbra mortis
Lucis fulgens sideribus
Patronus datur fortis.

3. Esto gaudens, Hispania,
Deposito moerore,
Digna cantans praeconia,
Tripudians honore.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Per maris undas ducitur

Post sacram suam mortem,
Navis parata mittitur
Secundum Dei sortem.

2. Quam intrantes discipuli
Accedunt deducentes
Corpus secum apostoli
Prae gaudio psallentes.

3. Post dies septem Iriae
Ad portum applicantes
Civem coelestis curiae
Deducunt exsultantes.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. A rege locus petitur,
In quo sepeliatur,
Caemento pons dissolvitur,
Et turba flagellatur.
2. Draco peringens rumpitur,
Tauri fortes domantur,
Fera matrona vincitur,
Et loca consecrantur.

3. Visis tantis miraculis
Matrona baptizatur,
Et reprobatis idolis
Sepultura paratur.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Adest dies laetitiae,

Beatus in quo Jacobus
Terrae datur Hispaniae
Dux et patronus inclitus.

2. Exsultet hoc Hispania
Duce sublimata,
Digna cantans praeconia
Diu desolata.

3. Felix o tu Gallaecia,
Manibusque plaude,
Tanti ducis praesentia
Digna omni laude.

4. Sacra gaude Compostella
Magis tu prae ceteris,
Cum sis digna facta cella
Hujus sancti corporis.

5. O decus Gallaeciae,
O lumen Hispaniae,

Sidus deauratum
Virtute munditiae,
Nobis regem gloriae

Demonstra placatum.

In 2. Vesperis.

Super Psalmos.

A. O patrono sanctissime,
Lumen et sidus aureum,
Dux et defensor inclito

Terram, quam elegisti,
Defende, tuum populum
Augmentans et ecclesiam

In caritate Christi.