29. De sancta Eulalia.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Gaude, virgo

felix, Eulalia,
Victrix palmam

gestans martyrii
Prava mundi

devitans vitia,
Cunctis opem

praebens subsidii,
Quae coelesti

dotaris gloria,
Consors facta

beati praemii.

Ad Magnificat.

A. Fons redundans gratia,
Virginale lilium,
Flos vernans fragrantia,
Vas virtutum omnium,
Nobilis Eulalia,
Fulgens per martyrium,
Scandit cum victoria
Ad coeleste praemium.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Martyris Eulaliae

Triumphum laudemus,

Summum regem gloriae,
Christum adoremus.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Nobilitate generis

Virgo pollens Eulalia
Datur exemplar ceteris
In omni sanctimonia.

2. Amor regis aetherei

Sic firmat cor intrepidum,
Quod victrix pugil fidei
Tyrannum vicit perfidum.

3. In ejus sacris labiis
Diffusa manet gratia,
Cujus miris eloquiis
Damnatur idolatria.

Responsoria.

1. In aetatis

primaevo tempore
Sacris morum

adhaesit actibus
Infantili

gestans virtutibus,
Quae divino

firmata robore
Non foedatur

culparum nexibus;
V. Sponsi Christi

fervore rapitur,
Illi soli

placere nititur.

2. Idolorum

dum sacrificium
A tyranno

cunctis praecipitur,
Haec detestans

tantum flagitium
Nocte pedes

urbem ingreditur,
Quem sic virgo

verbis aggreditur:
V. Cur, infelix,

Deum non metuis ?
Servos Dei

cur poenis destruis?

3. Odit eam

funestus cuneus,
Et flagellat

manus incredula,
Adhibetur

asper aculeus,
Dira carnem

enervat ungula;

V. Stat constanter

tunc Christi famula,
Mente Deum
exorans sedula.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Erroris infidelitas

Hanc prorsus non obnubilat,
Sed mira Christi caritas
In ejus mente rutilat.

2. In sexu vivens fragili

Virilem mentem retulit,
Hoste victo terribili
Deo se totam obtulit.

3. Occurrens virgo vigilans
Sponso suo sidereo,
Sumpsit vas secum rutilans
Cum caritatis oleo.

Responsoria.

1. Virgo gaudet

in cruce posita,
Ut flammarum

globus adjungitur ;
Psalmum profert

tunc martyr inclita,
In ministros

ignis convertitur;
V. Nec a flammis

virgo consumitur,
Sed, dum orat,

ignis exstinguitur.

2. In columbae

fulgentis specie
Convolavit

ad coelum spiritus,
Et divinae

nutu clementiae
Nix in eam

descendit coelitus ;
V. Quod videntes

custodes positi
Sunt immenso

stupore territi.

3. Congaudentes

parentes veniunt
Post felicem

victricis transitum,
Viri sancti

corpus sepeliunt
In sepulchro

decenti positum,
V. Sanctus Felix

inquit: tu, domina,
Meruisti

prius certamina.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Gestans pudoris lilium,
Ornata morum floribus,
Odore fragrat ossium

Jam regnans in coelestibus.

2. Translata virgo ponderat,
In qua fit mira gravitas,
Cujus mentem firmaverat
Gravis morum maturitas.

3. Decoram ejus speciem

Rex concupivit omnium,
Quam ad sanctorum aciem
Vocat post pugnae stadium.

Responsoria.

1. Patet corpus

occultum primitus
Triduano

dato jejunio,
Nec a terra

levatur penitus,
Donec fervet

plebis oratio;
Tunc sublatus

affertur digitus,
Non adustus

ignis incendio,
V. Sic transfertur

corpus Eulaliae
Ad altare

sedis ecclesiae.

2. Ex defunctae

frequenter ossibus
Fluxit odor

mirae fragrantiae,
Quae, dum vixit,

vernabat floribus
Sanctitatis

et pudicitiae;
V. Hoc in terris

monstrat fragrantia,
Quanta fulget

in coelis gloria.

3. Barcinonae

fulget ecclesia,
Caput habens

crucis signaculum,
Hanc exornat

martyr Eulalia,
Cruciata

per crucis titulum ;
Per quam nostra

curentur vitia
Et vitetur

hostis periculum.
V. Hujus tantae

patronae precibus
Jungat Christus

nos coeli civibus.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Adest dies laetitiae,

Coeli plaudat collegium,
Dum virginis Eulaliae

Fulget trophaeo praemium.

2. Cum coelibatus lilio

Rosam gestans martyrii
Servat in coeli solio
Coronam bini praemii.

3. Ardens ignis non potuit
Corpus ejus consumere,
Nam vitium non valuit
Mentem ejus corrumpere.
4. Vivens conservat gratiam
Sacri semper charismatis,
Defuncta jam fragrantiam
Exsuperat aromatis.
5. Cujus praeclara sanctitas
Et passionis meritum
Per ejus ducat semitas
Ad Christi nos intuitum.

Ad Benedictus.

A. Mentis nitor,

flos pudicitiae,
Sanctitatis

immensus cumulus,
Refulgentis

lux sapientiae,
Passionis

illustris titulus
Ornant sacrae

decus Eulaliae,
Quam non vincit

judex incredulus.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Dum transfertur

corpus Eulaliae,
Gravitate

miranda premitur,
Spirat odor,

mirae fragrantiae,
Sacrum ejus

os non aduritur,
Nam ab igne

concupiscentiae
Mens illius

illaesa panditur.