340. De sancta Barbara.

1 a. Gaude, turba fidelium,

Quam de stirpe traxit gentilium
Et in novum iunxit collegium
De gente barbarica.

1 b. Gaude, felix et beata,
Gaude, urbs Nicomedia,
Qua triumphat agonista
De viris victoria.

2 a. Pater tradit edocendam
Et in sacris imbuendam.
In qua fidem catholicam
Novit ab infantia.

2 b. Virgo beata Barbara,
Gemma caeli pretiosa,
Sponsa Christi speciosa,
Dioscori filia.

3 a. Ut agnovit pater saevus,
Fremit tamquam leo dirus,
Illam iubet custodiri ;

3 b. Quam agnoscit christianam,
Martiano illudendam

Statim mandat nuntiari.

4 a. Haec in arta

turri retruditur,
Puella venusta,
decora facie ;

4 b. Quae a multis
adamatur,
Sed a nullo

contacta homine.

5 a. Templum ingreditur,
Videns simulacra:

"Quid haec volunt, inquit,
Ista deaurata,

Quorum materia

Luto composita ?

5 b. Nam homo de terra
Trahit originem,

Nec caelum nec aer
Nec aqua a se sunt,

Sed summus artifex

Creat universa.

6 a. Si quondam dii nostri
fuerunt homines
Et sic ita nati,
nobis sunt aequales;

6 b. Neque divinitas

coepit nec desinit,

Quae semper idem est

nec facit similes."

7 a. Haec artificibus

Amplas tres fenestras
Praecepit fieri;

7 b. Statim ipsa videt
Furore nimio

Patrem commoveri.

8 a. Tres fenestrae

terram illuminant,

Per quas orbis
obscura rutilant,

Sic per eas

cuncta manifestant ;

8 b. Tres fenestrae

trina divinitas,

Quarum est par
et aequa maiestas ;

Per quam

elementa refulgent,

9 a. Quid de fide trinitatis
Et virtute unitatis

Et de Deo, quae sit notitia;

9 b. Est trina unitas
Et una trinitas,
Trinus in personis,
Una essentia.

10 a. Tres sunt unum in natura,
Neque minor una tribus,
Quibus est una deitas ;

10 b. Habet una, quod alia,

Neque maius, neque minus,
Cuius est aequa maiestas.

11a. Ut in sole, ut in unda,
Ut in pomo, ut in rosa,
In se semper sunt unita ;

11b. Neque sol sine radio,
Neque flumen sine rivo,
Semper manent indistincta.

12 a. Me nescire hic posse fateor,
Quam qui videt, cuncta videt,
Quam videre summa felicitas.

12 b. Quid sintunum, quidsinttria,
Quid unitas, quid trinitas,
Sola novit divinitas.

13 a. Praeses iubet hanc adduci
Et taurinis nervis laniari
Et per corpus
respergi sanguine.

13 b. Pater saevus comis trahit
Cum catenis

et clave retrahit
Taetro clausa carcere.

14 a. Per urbem trahitur
mirante populo,
Flagris atteritur
in hoc spectaculo
Nudata corpore.

14 b. Caelestis nuntius
assistit protinus,
Hanc vestit angelus
data sibi veste.

15 a. Qui operis

tu caelum nubibus,
Tu, qui terram

decoras fructibus,
Protege nos

ab his insultibus;

15 b. Operias

criminum defectus
Et in huius

tot mundi conflictus
Libera nos

ab his tumultibus.

16 a. Ne permittas

saevire tyrannos
Et virtute

confunde superbos,
Virgo, custodi nos
a gente barbara.

16 b. In capite

malleo tunditur,
In mamillis

acriter teritur,
Per latera ista

percutitur Barbara.

17 a. Vox de caelo repente cecinit:
Veni pulchra, veni laeta,
Veni, coronaberis ;

17 b. Per labores, per tormenta,
Per tot mala insueta
Sponsum agnum sequeris.

18 a. Quod postulas, impetrasti,
Nec a vero recessisti
Et strenue decertasti
In hoc vitae stadio.

18 b. Tunc confertur palma victo-
riae,
Honor daturaeternaegloriae,
Quae vicisti fortem potentiae
In tanto proelio.

19 a. Haec oravit

petens suffragium ;
Qui denegat

nullum obsequium,

19 b. In adversis

donans remedium
Semper adest
ferens auxilium.

20 a. Si quis memor

sit mei nominis,
Meditetur

opus passionis.
Nos qui sumus
caro atque cinis,
Te precamur,

20 b. Dum venerit

tempus examinis
Et abdita

patebunt hominis,
Ne districti
rigore iudicis
Feriamur.

21 a. Pater furens montem scandit,
Illa sponte collum tendit
Patris ictu caesa pugionis.

21b. Descendendo fulmen rapit,
Quod nec pulvis ullus mansit
Nec quidquam corporis.

22 a. Ave, proles creatoris,

Ave, sponsa redemptoris,
Salve, serva redemptoris,
Angelorum nuntia.

22 b. Supplicat nunc chorus iste,
Per Barbaram, pie Christe,
Irasci nobis desiste,
Qui es vera venia.