269. De sancto Petro.

la. Verbum Dei incarnatum
Et in mundo conversatum
Curam cepit agere,

1b. Velle patris ut impleret,
Mundi culpam ut deleret
Pietatis opere.

2 a. Nam, dum mare visitavit,
Illic Petrum invitavit
Ad capturam hominum.

2 b. Veni, Petre, post me, inquit ;
IIle statim cuncta linquit
Sequiturque Dominum.

3 a. O quam bonum, quamiucundum
Petro sic liquisse mundum,
Salvatore socio

3 b. Pios mores imitari,

Sancte semper conversari
Declinato otio.

4 a. Vultus mitis, una mensa,
Vitae dogma, Petre, pensa,
Quam praebent clementiam ;

4 b. Tu de fonte salvatoris,
Imitator pii moris,
Hauris sapientiam.

5 a. Dum Iesus, qui nil nescivit,
Fratres de se requisivit,
Sentiant quid populi,
Ipsique discipuli
Qualem esse dicant,

5 b. Iesum sciens Petrus vere
Primus audet respondere
Hunc talem existere,
Ut creaturae singnlae
Digne benedicant.

6 a. Tu es, inquit, Christus, Dei

Vivi natus, compar ei

Iuris in dominio ;

6 b. Fluens ex te verbum vitae
Felix, qui custodit rite
Pectoris in scrinio.

7 a. Dum sic Petrus confitetur,
Dici felix promeretur
Patre iam propitio ;

7 a. Qui dum lucem dat internam,
Capit Petrus rem supernam
Carnis carens vitio.

8 a. Ex tunc ipsum Simonem
Fecit Iesus principem
Coapostolorum.

8b. Et cum cura ovium
Potestatem clavium
Regni dat caelorum.

9 a. Inde coepit coruscare,
Factis miris praedicare,
Dum a Christo mittitur,

9 b. Cuius iuri mancipare
Plurimos ac baptizare
Pia fide nititur.

10 a. Christi post ascensionem
Celebrat divisionem
Coetos apostolicus.

10 b. Petrum Emath cathedravit,
Ubi fit, dum praedicavit,
Populus catholicus.

11a. Romae tandem sedes datur,
Illic magus adversatur,
Quem necat nequitia.

11b. Hinc Neronis fremens ira
Adhiberi Petro dira
Praecepit supplicia.

12 a. Quem ad caelum crux trans-
misit,
Cui Christus, quae promisit,
Dat aeterna gaudia ;

12 b. Quo perducat Petri prece
Puros nos a culpae faece
Salvatoris gratia.