313. De s. Valerio Trevirensi.

1. Laudem dicite, christicolae,
cum gloria:

2 a. Totis viribus canite
cordis vibra ac
spiritus laetitia,

2 b. Quia meruit gaudia
pater hic noster
hodie [sempiterna].

3 a. Iam transit tenebras
Phlegetontis,
liquit cuncta
mundi labentis ludicra ;

3 b. Fuit de Simonis
clientela,
Eucharii
Maternique syncellita.

4 a. Cum quibas venit
quondam Roma
subiugando
colla Messiae prona;

4 b. Fervet fides,
dogmata sacra
reserantur
verbique praeconia.

5 a. Post haec missus venit
a Roma,
transit [ad] te, Elegia ;

5 b. Rursus redit ad te,
O Roma,
propter Materni funera.

6 a. O Roma felix,
hinc exsulta
tota fovens praecordia;

6 b. Laetare et tu,
Elegia,
cuncta resumens gaudia.

7 a. Et si manet alia,
quae constet, Elegia,
quae sit, nostra dedara,
clara Thalia.

7 b. Gratiae mira virtus
et gloria salutis,
quod nobis praecordia
lucent Materna.

8 a. Per te quoque fertur,
O Valeri, spes maxima.

8 b. Quam sunt festiva, quae
nunc colimus sollemnia ;

9 a. Quae conservata sunt
caelitus

per divina promissa
atque colloquia,

9 b. Tu modo possides
caelica,

pater sancte, gaudia
et beneficia.

10 a. Christi semper salvifica
nobis confer munia,

10 b. Quae nos sua in patria
foveant per saecula;

11. Cum quo tibi
laus sit aeterna.