Acta Francisci Pp. 251

Lutetiae Parisiorum est ordinatus et statim opus pastoralis curae inter

perfugas suscepit qui frequentes in caput Galliae continue veniebant. Ita

opus coepit evangelizationis in suburbiis Lutetiae Parisiorum, pauper cum

pauperibus vitam agens. Anno MCMXXIV communitatem vitae apostolicae

constituit mente sancti Ioannis Evangelistae inspiratam, prosequens eodem

tempore inter intellectuales navitatem. Sodalis fuit moderaminis Congres-

suum Eucharisticorum Internationalium perficiendorum et itinera in varias

mundi partes peregit, de propositis caritativis sollicitus. Anno MCMXXXIX

in Dacoromaniam reversus, bello incipiente, illic permansit ut aerumnis

afflictos adiuvaret. Pretiosa erat eius actio pro profugis Polonis, qui post

Germanorum invasionem et Russorum illic veniebant.

Anno MCMXLVIII, cum regimen politicum Bucarestiis mutatum esset, Ser-

vus Dei decrevit se numquam patriam suam derelicturum esse. Gravissimus

gubernii actus fuit suppressio Ecclesiae Catholicae ritus Byzantini cum Roma

coniunctae, et deinde conatus ut quoque illa ritus Latini ei submitteretur.

Vladimirus Ghika solide operatus est ut Ecclesia localis cum Sancta Sede

nexum servaret. His in gravibus circumstantiis, ipse et quidam alii die XVIII

mensis Novembris anno MCMLII in custodiam sunt inclusi. Duris submittebatur

interrogationibus, iniustum processum militarem passus est et ob occultam

explorationem pro Vaticano est condemnatus. Auctoritates decreverunt eum

in custodiam in loco Jilava, prope Bucarestios, transferre quae pro Servo

Dei postrema fuit vitae statio. Etiam hoc in poenae loco testimonium dedit

extraordinariae caritatis erga illos in custodia detentos qui ad eum decur-

rebant iuvamen spirituale, intellectuale et physicum accepturi.

Passionibus et vexationibus in custodia extenuatus, in infirmaria custo-

diae die XVI mensis Maii anno MCMLIV obiit. Statim sepultus est, sed noti-

tia ad Lutetiam Parisiorum eodem anno pervenit, ubi spirituales eius filii

primum paraverunt magnum eventum in eius memoriam. Anno MCMLXVIII

eius exuviae in coemeterium orthodoxum Bellu Bucarestiis sunt translatae.

Statim cum fieri posset, apud Curiam ecclesiasticam Bucarestiensem

Inquisitio dioecesana est peracta. In Sessione Ordinaria Patres Cardinales

et Episcopi adfirmaverunt mortem Servi Dei ob fidelitatem erga Christum

eiusque Ecclesiam obvenisse. Nosmet Ipsi eiusmodi martyrium Decreto die

XXVII mensis Martii anno MMXIII agnovimus. Decrevimus tandem ut Beati-

ficationis ritus die XXXI mensis Augusti anno MMXIII Bucarestiis in Dacoro-

mania perageretur.