Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale380

Per ministerium caritatis altissima evangelicae perfectionis fastigia atti-

git, et, per constans laetumque christianarum virtutum exercitium, aedifi-

cavit confratres, egenos et laicos, ex quorum scriptis eius extraordinarium

testimonium fidei et ministerii cognosci potuit.

Ardenter Dominum dilexit, qui principem tenuit locum in eius corde, et in

Ipso etiam nitebatur ad quodcumque opus gerendum. Per gestus et cotidia-

nas actiones fidem exhibuit, numquam tamen in iactationis formas incidit. In

Deum firmiter credidit et in revelatas veritates, Magisterii ecclesiastici prae-

scripta ad amussim servavit. Spiritualem nutrivit vitam oratione nec non

eucharistico ac mariali cultu. Christum crucifixum contemplans, fulcrum re-

periebat et fortitudinem ad alacriter operandum pro adventu Regni Domini.

Caelestia bona iugiter affectabat; morituros solabatur, confirmans eos in spe

aeternae beatitudinis. Auxilium ferebat cuicumque in discrimine versanti,

maxime iis qui magis patiebantur, scilicet mente captis, senibus derelictis,

infirmis in carcere detentis, gentibus ex genere Afro et Sinensi servitute

afflictis. In bello curam adhibebat non tantum de militibus, verum etiam

de iis qui licentia gubernii carebant ad medelam recipiendam, ad eorum

autem ordinem socialem vel ad diversam opinionem politicam minime men-

tem intendebat. Operam quoque navavit scholae et catechesi puerorum.

Etsi inter innumera discrimina et obstacula ob historica adiuncta in qui-

bus vivere est coactus, aequum fidentemque animum in auxilium Domini

iugiter ostendit. Prudentem se praebuit suo in explicando munere ac sapien-

ter suasit omnibus consilium quaerentibus. Regulam sui Instituti diligenter

servavit ac sedulo officia erga infirmos est exsecutus. Apud auctoritates ad

iura tuenda gentis dicionis Camagueyensis singulari intercessit fortitudine.

Parcus exstitit in modum sese gerendi; et ut indigentibus subveniret quieti

tantummodo necessariae indulgebat. Humilitate et simplicitate operatus est,

idcirco sibi nullum optavit honorem. Sacerdotium recusavit, asserens munus

suum imprimis esse infirmorum ministerium. Consilia evangelica rectissime

adimplevit et votum hospitalitatis, quod proprium est Ordinis Hospitalarii

Sancti Ioannis de Deo.

Postquam terrenam consumpsit exsistentiam servitio Dei et proximi om-

nino deditam, die 7 mensis Martii anno 1889 animam Domino reddidit.

Rationem habens de diffusa sanctitatis fama, Episcopus Camagueyensis

Causam iniit beatificationis et canonizationis, instruens Inquisitionem dioe-

cesanam anno 1990, cuius iuridicam validitatem agnovit haec Congregatio de

Causis Sanctorum decretum vulgans die 1 mensis Februarii anno 1991. Exa-