176. De sancto Auberto.

1 a. Offerantur in hac die
Gregis nostri laudes piae
Glorioso praesuli,

1b. Dum effundit patri vota
Filiorum mens devota,
Dulce sonent moduli.

2 a. Cedat prorsus, quidquid maes-
tum,
Quidquid grave vel infestum
In festo pontificis.

2 b. Nec discordet chorus iste,

Nubilosum quid aut triste
Sonis miscens musicis.

3 a. Dum accessit vir beatus
Ad honorem praesulatus
Multis fulsit meritis,

3 b. Multi mundum reliquerunt
Et ad Christum cucurrerunt
Ad vocem antistitis.

4 a. Waldetrudem cum marito
Mundi curis expedito
Convertit ad Dominum,

4b. Sic honoris implens onus
Intendebat pastor bonus
Ad salutem hominum.

5 a. Persuasit Aldegundi,
Ut relicto luxu mundi
Sponsa Christi fieret,

5 b. Et sacrandae misit velum,
Patens patris prece caelum,
Dum hanc benediceret.

6 a. Landelinum vox superna,
Jam currentem ad inferna
Per vias nequitiae,

6b. Revocavit prece patris

Et ad sinum sanctae matris
Reduxit ecclesiae.

7 a. Rex exsultat Dagobertus,
Dum adscire vult Aubertus
Eundem hospitio,

7 b. Nec ingratus exstans ei
Large ditat domum Dei
Villae beneficio.

8 a. Sic adjuvit vivens multos
Nec desistit post sepultos
Adjuvare cineres,

8 b. Nam in vanum non laborant,
Ejus opem dum implorant,
Aegroti vel pauperes.

9 a. Ave, praesul gloriose,

Quem virtutum ornant rosae,
Quem honorant luminosae
Cives omnes patriae.

9 b. Tuae virtus sanctitatis
Nos emundet a peccatis
Et perducat cum beatis
Ad coronam gloriae.