15. In Nativitate DN.

la. Alto consilio
Divina ratio
Restaurans hominem
Immittit coelitus
Vim sancti spiritus,
Qua replet virginem.

1b. Pectus virgineum
Coelo capacius
Totum et integrum
Claudit interius
Illum, qui Deus est
Et Dei filius.

2 a. Visitatur sede de supera
Babylonis filia misera,
Persona filii missa non altera
Venit Jesus, nostra laetitia.

2 b. Moratus est fletus ad vesperum,
Matutinum ante luciferum
Castitatis egressus uterum
Nostraecarnis sumpsitmortalia.

3 a. Nube carnis majestatis
Occultans potentiam

Pugnaturus armaturam
non assumit regiam

Sed praetendit inimico
mortalem substantiam.

3 b. Capit Deus temporale
nascendi principium

Et pudoris non amittit
virgo privilegium

Nec post partum emarcescit
castitatis lilium.

4 a. Ardet rubus sed ardenti
Non nocet vis elementi,
Flamma nihil destruit:

4 b. Sic virgine pariente
Partu nihil destruente
Virginitas floruit.

5 a. Solvitur Abrahae
sera promissio,

Jam fere saeculi
decurso spatio

Nobis locutus est
Deus in filio.

5 b. Cum ei carminis
expletur litera,
Rex, inquit, veniet
de sede supera,
Qui praesens hominum
judicet opera.

6 a. Cum non salvet hominem
Legis observatio,

6 b. Deus orbem visitat
ortu necessario.

7 a. Nec per legem gens salvatur,
Nec mortuus suscitatur
Per praemissum baculum,

7 b. Donec praesens Elisaeus
Et in carne verus Deus
Visitavit saeculum,

9. Quoniam ex te Christus
natus est in arva,
De te mater casta
processit, Maria.