256. (2. ) Loquitur Maria virgo ad Iesum natum.

Has mundi tenebras noster bene veneris infans Visere, qui lato diffundis lumina caelo. Fili mei Alique Dei, novus accola, salve. Sed quis, quo properas, compar genitoris, ab alto 5 Prosiliens, quo nate venis? qui lata polorum Reples, telluris sinus hic mage complacet artus? Concludi num forte venis, qui fine carebas? Qui stans cuncta moves, venisti in carne moveri? Qui geris in dextra mundanae pondera molis, 10 Ancillae tremulique senis portabere palma? Cuius caelicolae pascuntur munere, parvas, Quas tamen implesti, placuit tibi sugere mammas?

Quem superi cecinere chori, quo dante beati Exsultant animi, venisti emittere luctus?

15 En, age, iam nostros subeas, mi nate, lacertos, Parva geret magnum genetrix fragilisque potentem, Factorem gestabit opus nubesque decorem. Astat inops ancilla tibi, quae mollia parvo Membra tegat panno; non hic domus inclita sumptus

20 Adparat, ancillae desunt gravique ministri,

Cumque furat Boreas, non igne aut pelle fovebo. En, tenerum patere loculo deponere corpus, En, tibi pro lecto praesaepe insternitur amplo, Qualia nate legis, tali tibi more parabo.