PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : " Dominus illuminatio 1 mea, " contra ignorantiam veritatis, " et salus mea, " contra impotentiam infirmitatis. Ex quibus duobus radicaliter nascitur omnis miseria, sicut vult Augustinus : primum per sapientiam : secundum per fortitudinem. Job, XII, 16 : Apud ipsum est fortitudo et sapientia. Isa. xlix, 6 : Ecce dedi te in lucem gentium, ecce primum: ut sis salus mea usque ad extremum terrae, ecce secundum. Et Malach,
IV, 2 : Orietur vobis timentibus nomen meum sol justitiae, ecce illuminatio : et sanitas in pennis ejus, ecce salus.
" Quem timebo ? " Quasi diceret : Nullum : quia nec occulte insidiantem : Deus enim salus mea est. Job, xvii, 3 : Libera me Domine, et pone me juxta te, et cujusvis manus pugnet contra me. Isa. L, 9: Ecce Dominus Deus auxiliator meus: quis est qui condemnet me ? Ad Rom. viii, 31 : Si Deus pro nobis, quis contra nos ?
" Dominus protector. " Hic tertium, in quo animat, quia non habet protegentis inopiam.
Ait enim : Sic Dominus illuminat, sic salvat, et etiam Dominus " protector vitaemeae, " tripliciter. Conservator in bonis jam datis, per illuminationem scilicet intellectus, et sanitatem affectus. Eccli, xxxiv, 19 : Protector potentiae, illuminans oculos, dans sanitatem, et vitant, et benedictionem. Defensor a malis, Sophon, III, 17 : Dominus Deus tuus in medio tui, ipse salvabit. Et sustentator in necessariis, Jacob, I, 17 : Omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, descendens a Patre luminum. Ad Hebr. i, 3 : Portansque omnia verbo virtutis suae. Praeterea necessaria sunt quae determinat Apostolus, 1 ad Timoth, VI, 8 : Habentes alimenta, et quibus tegamur, his contenti simus. Et ipse suarum est cibus, Joan. VI, 41: Ego sum panis vivus, qui de caelo descendi. Ipse vestimentum, Ad Galat, iii, 27 : Quicumque in Christo baptizati estis, Christum induistis.
" A quo, " talem habens protectorem, " trepidabo ? " " A quo " homine, ut sumatur masculine. Quasi diceret: A nullo. Isa. LI, 12 :Ego, ego ipse consolabor vos. Et post subditur : Quis tu ut timeres ab homine mortali ? Quasi diceret : A nullo timere debes. Vel " a quo " neutraliter, id est, a qua re. Quasi diceret : A nulla. Eccli, XXXIV, 16 : Qui timet Dominum, nihil trepidabit. Augustinus : " Protegit Imperator, et securus es. Pro-" tegit mortalis mortalem, et non timet. " Protegitur mortalis ab immortali, et " timebit, et trepidabit ? " Est autem timor ex occcursu tribulationis exterioris in seipso resilitio : sed trepidatio est ex contrariis motibus concussio. Quasi diceret : Non timebo exterius, nec interius trepidabo modo motus ad serviendum Deo per virtutem, modo ad serviendum diabolo per vitium. Matth. VI, 24 : Nemo potest duobus Dominis servire. II ad Cor. VI, 15 : Quae conventio Christi ad Belial ? dum, in quo animat contra timorem ex inimicorum impotentia : quia malum intendentes sibi magis nocent: unde tangitur primo, eorum culpa. Secundo, poena quam consequuntur pro illa, ibi," Ipsi infirmati. "
In prima duo. Primo, tangitur eorum malitia interior. Secundo, exterior, ibi, " Qui tribulant. " Interior tangitur duplex. Primo, appetitus sublimitatis. Secundo, affectus crudelitatis, ibi, " Ut edant. "
Ait ergo : Vere non timebo, nec trepidabo : quia " dum appropiant nocentes super me, " se volentes extollere, in hoc superbiae appetitu, sicut Judas appropinquavit Christo, Matth. XXVI, 40 : Ecce appropinquavit qui me tradet. Psal. cxviii, 150 : Appropinquaverunt persequentes me iniquitati, superbiae, quae iniquitas antonomastice appellatur. Et adhoc etiam, " ut edant carnes meas, " ad litteram, occidendo me : quia aliud non possunt quam ut in me saeviant. Ecce affectus iniquitatis. Matth. x, 28 : Nolite timere eos, qui occidunt corpus. Luc. xii, 4 : Ne terreamini ab his, qui occidunt corpus, et post haec non habent amplius quid faciant. Bona enim spiritualia, scilicet animae virtutes auferre non possunt : unde redarguit Augustinus in libro de Civitate Dei, " Virgines, quae ne virtutem " virginitatis amitterent, in fluvium se " praecipitaverunt. "
Vel " carnes meas, " carnalia vitia mea in detrahendo. Job, XXXI, 31: Si non dixerunt viri tabernaculi mei : Quis det de carnibus ejus ut saturemur ? Proverb, xxiii, 20 : Fili, noli esse in conviviis potatorum, nec in comessationibus eorum qui carnes ad vescendum conferunt, scilicet frequenter, dum carnem ad litteram occidunt. Ad litteram totam carnalitatem in homine consumunt, ut correctus efficiatur spiritualis, qui prius erat carnalis. Sic accipitur caro ubi scriptum est: Confige timore tuo carnes meas Et ad Galat.
v, 24: Carnem suam crucifixerunt cum vitiis et concupiscentiis.
" Qui tribulant me. " Quasi diceret : Etenim hi qui tribulant me in effectu persecutionis paenam inferendo. In Psal,XII, 5: Qui tribulant me, exsultabunt, si motus fuero. E t hi multi, Domine : quia multiplicati sunt " qui tribulant me. "
" Ipsi infirmati sunt. " Ecce paena duplex : frustratio ab intentione, et damnatio in aeterna morte.oe Et ceciderunt. "
Ait enim : " Ipsi, " qui sic appropiant, qui affectant ut edant, qui tribulant, " infirmati sunt, " non potentes implere quae intendebant. Quid mirum ? qui comedunt carnes immundas. Isa. lxv, 4: Qui comedunt carnem suillam, et jus profanum in vasis eorum. Eccli, xxxvii, 33 : In multis escis erit infirmitas. Sic Synagoga detrahens Ecclesiae, infirmatur misera. I Reg. ii, 5 : Quae multos habebat filios, infirmata est.
" Et ceciderunt, " in mortem et damnationem perpetuam. Alia littera : " Hostes mei et inimici mei, ipsi impegerunt et ceciderunt. " Isa. viii, 15 : Et offendent ex eis plurimi, et cadent, et conterentur, et irretientur, et capientu.
Vel in bonum : " Ipsi infirmati sunt, " mutantes in eo quod prius erronee crediderunt, et male amaverunt. Bona est ista infirmitas, Joan. XI, 4 : Infirmitas haec non est ad mortem. " Et ceciderunt, " ad fidem veram se convertentes, et ejus jugo se submittentes. Ad IX, 0 : Et tremens ac stupens, dixit: Domine, quidme vis facere ? Eccli, iii, 34 : In tempore casus sui inveniet firmamentum, scilicet, fidem veram quae est bonum firmamentum.
" Si consistant adversum me castra. " Hic secundum hujus partis : postquam enim animavit se contra timorem, hic se ostendit animatum, et in tantum ut solus multitudinem non timeat, et hoc primo. Secundo, ut magis confidat de ipsa pugna, ibi, " Si exsurgat. " Vel sic : Animatum se ostendit in tantum, ut non timeat inimicorummultitudinem. Secundo, quod etiam confidat de insultus magnitudine.